Υγειονομική κρίση: Η ακροδεξιά τρέχει να σώσει τους αστούς
του Γ.Α.
Έχοντας ξεπεράσει ένα χρόνο καθεστώτος καραντίνας, η ακροδεξιά ΝΔ χρησιμοποίησε με κάθε τρόπο το γεγονός της εμφάνισης ενός νέου ιού, διεξάγοντας την πολιτική του κράτους έκτακτης ανάγκης για την εξυπηρέτηση αστικών συμφερόντων σε βάρος των πληβείων τάξεων. Για να προστατευτούμε όλοι μαζί από τον «αόρατο εχθρό» η κυβέρνηση αποφάσισε να ασκήσει μία πολιτική τρομοκρατίας, ρίχνοντας όλο το βάρος της ευθύνης για την αντιμετώπιση του ιού στην εργατική τάξη. Κλείνει τον κόσμο στα σπίτια και του απαγορεύει την ελεύθερη κίνηση και έκφραση, θέτοντάς τον σε καθεστώς απομόνωσης και αδράνειας, απειλώντας τον συνάμα με πρόστιμα και αστυνομική αυθαιρεσία. Παράλληλα για να φροντίσει να απομονωθεί κάθε αντίλογος ξεκίνησε μία σειρά νόμων αναίρεσης του Κοινωνικού Συμβολαίου. Θέλησε να καταστείλει το ταξικό κίνημα προσπαθώντας να υλοποιήσει νομοσχέδια απαγόρευσης των διαδηλώσεων, προσπάθησε να εγκαταστήσει μπάτσους στις σχολές, επιτέθηκε στους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας και στους εργαζόμενους του πολιτισμού και τώρα προσπαθεί να καταργήσει το οκτάωρο και να απαγορεύσει τις απεργίες. Η ΝΔ θεωρούσε ότι αυτή της η πολιτική θα μπορούσε να αποτρέψει την εργατική τάξη από την αντίδραση. Φάνηκε πως αυτό δε συνέβη από τους διαρκείς αγώνες που δόθηκαν στον δρόμο την 17η Νοεμβρίου, την 26η Νοεμβρίου και την 6η Δεκεμβρίου, στους αγώνες των φοιτητών, στα συλλαλητήρια υπέρ της δημόσιας υγείας ως και τις κινητοποιήσεις κατά της αστυνομικής καταστολής και των απαγορεύσεων που ξέσπασαν μετά την αστυνομική βία σε βάρος πολιτών στην πλατεία της Νέας Σμύρνης, τα οποία έδωσαν θάρρος στον λαό και τον οδήγησαν στον δρόμο του αγώνα δίνοντας το βήμα για το χτίσιμο ταξικής αντεπίθεσης.
Έτσι σε συνδυασμό με την παταγώδη αποτυχία της ΝΔ στο θέμα της διαχείρισης της πανδημίας, τη συνεχή προπαγάνδα της ατομικής ευθύνης, τις αντιφάσεις στις οποίες πέφτει η κυβέρνηση και τα μέτρα «ακορντεόν», έδειξαν στον λαό την χυδαιότητα και την γελοιότητα της ακροδεξιάς και του καπιταλισμού, με πρόκληση έντονης λαϊκή αγανάκτησης οδηγώντας την στο ξέσπασμα ενός συσσωρευμένου κοινωνικού αναβρασμού που καταλήγει στην απονομιμοποίηση της καραντίνας. Οι πληβείοι δεν υπακούν πλέον στα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης αλλά με την στάση τους τα «καταργούν» ένα-ένα. Κάτω από αυτές τις συνθήκες η ΝΔ έχει βρεθεί σε μία κατάσταση πλήρους σύγχυσης έχοντας εκτεθεί για την ανικανότητά της και έχοντας γνωστοποιήσει τα αντιλαϊκά της και αντιδημοκρατικά της κίνητρα, ενώ μέσα στο βάθεμα της οικονομικής κρίσης ψάχνει να βρει τρόπο να σώσει τους καπιταλιστές.
Όπως ορίζει το καπιταλιστικό σύστημα η οικονομία δεν στοχεύει στην κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, αλλά στην αύξηση του κέρδους των αστών. Εφόσον λοιπόν η λαϊκή αντίδραση γίνεται όλο πιο εντονότερη και πιο επικίνδυνη για την αστική τάξη και η ακροδεξιά κυβέρνηση εξαναγκάζεται να προχωρήσει στο άνοιγμα της καραντίνας, θα το κάνει με τρόπο ώστε να γίνει ωφέλιμο για τους αστούς καταπατώντας τα δικαιώματα των πληβείων. Ο Μητσοτάκης ετοιμάζεται να ανοίξει την αγορά με εργαζόμενους που θα δουλεύουν σε εξαντλητικά ωράρια και σε κακές συνθήκες εργασίας με ακόμη χαμηλότερη μισθοδοσία και χωρίς το δικαίωμα αντίδρασης. Παράλληλα όλο αυτό το διάστημα δεν έχει λάβει κανένα μέτρο για τη δημόσια υγεία, δεν έχει προχωρήσει σε ενίσχυση του ΕΣΥ και της φαρμακοβιομηχανίας, παρά μόνο σπαταλάει της κρατικές δαπάνες στον στρατό, κάνοντας παιχνίδια ανταγωνισμού και επίδειξης δύναμης με την Τουρκία. Ενώ έχει προγραμματίσει το άνοιγμα του τουρισμού, της εστίασης και των μεγάλων εμπορικών κέντρων δεν έχει κάνει λόγο για το άνοιγμα των πανεπιστημίων, τους χώρους του πολιτισμού είτε οτιδήποτε άλλο που θα έχει οφέλη για τον λαό. Η ακροδεξιά μόνο με αυτούς τους όρους μπορεί να υλοποιήσει την πολιτική της η οποία δεν προσφέρει τίποτα άλλο παρά εξαθλίωση στην εργατική τάξη και ακόμη περισσότερα προνόμια και πλούτο για τους καπιταλιστές. Το κύμα αντιδράσεων που έχει ξεσηκωθεί από όλα τα κομμάτια των πληβειών πρέπει να μετατραπεί σε συλλογικό αντικυβερνητικό έργο που θα φέρει το τέλος αυτής της πολιτικής και το οριστικό ξήλωμα των αστών από την κοινωνία.
