Το τέλος του Αμερικάνικου αιώνα
του Α. Ω.
Μετά από 20 χρόνια σκληρού πολέμου, οι Αμερικάνοι και οι σύμμαχοι τους εξευτελισμένοι φεύγουν από το Αφγανιστάν αφήνοντας πίσω τους τους επελαύνοντες Ταλιμπάν να καταλαμβάνουν πολύ γρήγορα και σχεδόν αναίμακτα την χώρα και στο τέλος την Καμπούλ. Ο εκπαιδευμένος και εξοπλισμένος από τους Αμερικάνους και τους δυτικούς Αφγανικός στρατός δεν κάθισε να υπερασπιστεί ούτε στιγμή το διεφθαρμένο καθεστώς που είχε στηθεί πάνω στις πλάτες του αφγανικού λαού και ξεζούμιζε κάθε ικμάδα του, πουλώντας δημοκρατίες και δικαιώματα. Παρέδωσε τα όπλα και είτε αποχώρησε σε γειτονικές χώρες είτε ενώθηκε με τους νικητές. Σε όλη την χώρα από τις πόλεις μέχρι τα χωριά, η υποδοχή των νικητών ήταν είτε θριαμβευτική είτε ανακουφιστική αφού ήταν σαφές σε όλους ότι η νέα δύναμη ήλθε να βάλει ένα τέλος στον πόλεμο αλλά και ένα τέλος στην διαφθορά (4η χώρα στον κόσμο στον δείκτη διαφθοράς). Ακόμα και οι πλέον δυτικοποιημένοι Αφγανοί δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη να πάρουν τα όπλα και να υπερασπιστούν αυτό που τους σερβίριζαν ως πρότυπο ζωής οι λεγόμενοι απελευθερωτές τους. Λογικά τέτοιες εικόνες δεν θα μας δείξουν τα διεθνή δίκτυα στην Δύση παρά μόνον τις επιλεγμένες εικόνες ενός αεροδρομίου, που οι χιλιάδες (μετά από τόσα χρόνια έχουν μαζευτεί πολλοί) συνεργάτες των δυτικών ψάχνουν αεροπλάνο να φύγουν με το εισιτήριο της πρεσβείας στο χέρι.
Πάνω από 270 χιλιάδες νεκροί Αφγανοί, κανείς δεν τους μέτραγε με ακρίβεια, ενώ πάνω από 5 εκατομμύρια έγιναν πρόσφυγες εντός και εκτός της χώρας. Αυτό είναι το αποτέλεσμα των τριών τρισεκατομμυρίων δολαρίων που δαπάνησαν οι ΗΠΑ επί 20 χρόνια. Από τον πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία όπως τον ξεκίνησε ο Μπους ο γιός, στον πόλεμο για την δημοκρατία όπως τον ονόμασε ο Ομπάμα, και από την συμφωνία του Τραμπ ως την βιαστική αποχώρηση του Μπάϊντεν, το τίμημα το πλήρωσαν οι αθώοι. Ενώ την ίδια στιγμή οι εταιρίες μοιραζόντουσαν τα συμβόλαια που λεηλατούσαν το Αφγανιστάν και τα προνόμια της προστασίας που τους έδιναν τα αμερικάνικα αλλά και τα ελληνικά όπλα. Ο πρώην πρόεδρος και υπάλληλος της παγκόσμιας τράπεζας και της Mobil Exxon έφυγε με ελικόπτερα κουβαλώντας μαζί του 160 εκατομμύρια δολάρια μετρητά, λες και είναι η αποζημίωση για την απόλυσή του.
Η αμερικάνικη πολιτική απέτυχε να αντιτάξει στους αντιπάλους της μία άλλη επικερδή προοπτική. Από το Αφγανιστάν ως το Ιράκ και την Λιβύη, το αποτέλεσμα των επεμβάσεών της δεν είναι μία κάποια σταθερότητα και ομαλή ανάπτυξη αλλά η ερήμωση και η καταστροφή και κάποια στιγμή η επιστροφή των παλιών ιδιοκτητών. Και στο Ιράκ οι τελευταίοι πεζοναύτες οχυρωμένοι στο κέντρο της Βαγδάτης ετοιμάζονται να τα μαζεύουν καθώς επανειλημμένα η φιλο-ιρανική κυβέρνηση του Ιράκ, τους έχει καλέσει να φύγουν, ενίοτε και με επιθέσεις μέσα στα καταφύγιά τους. Δεν έχει συντριβεί ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, είναι η μεγαλύτερη οικονομική και στρατιωτική δύναμη και δεν υπάρχει ικανός αντίπαλος, καμία αντίστοιχη εναλλακτική. Αλλά τα τελευταία γεγονότα δείχνουν το τέλος του λεγόμενου Αμερικανικού αιώνα – η αδιαμφισβήτητη αμερικανική κυριαρχία και αποτροπή οποιουδήποτε αντιπάλου – όπως τον οραματίστηκαν και εφάρμοσαν τα επιτελεία του Λευκού Οίκου 20 χρόνια τώρα, είναι εδώ. Εκατομμύρια λαών στον κόσμο ευχαριστιούνται την ξεκάθαρη ήττα της μεγαλύτερης ιμπεριαλιστικής μηχανής. Από την Αφρική ως την Λατινική Αμερική, την Παλαιστίνη και τον Λίβανο και την Υεμένη, εκατομμύρια καταπιεσμένων και αγωνιζόμενων έχουν αναθαρρήσει. Αλλά και στην ίδια μας την χώρα, οι σχεδιασμοί των αστικών τάξεων πια γίνεται δυσκολότερο να ενταχθούν σε ένα αμερικάνικο σχέδιο που το μόνο που μπορεί να προσφέρει στην επόμενη στροφή είναι διαχείριση της κρίσης και της καταστροφής.
Δεν θα υποκύψουμε στην καλοστημένη μηχανή της προπαγάνδας που ξαφνικά θυμήθηκε την γυναίκα και πόσο θα υποφέρει στην νέα εξουσία, πριν καν ακόμα η ίδια νέα εξουσία των Ταλιμπάν εδραιωθεί. Επί 20 χρόνια, οι εικόνες που μοίραζαν οι κατακτητές μαζί με τους ντόπιους συνεργάτες δεν ήταν παρά η διαφημιστική βιτρίνα πολλών εκατομμυρίων, που σήμερα αποκαλύπτεται πόσο ψεύτικη ήταν. Με εξαίρεση το κέντρο της Καμπούλ που λειτουργούσε σαν ένα είδος διαφημιστικού χωριού, όλη η υπόλοιπη χώρα κυλιόταν στην λάσπη που την είχαν καταδικάσει ο Μπους, ο Ομπάμα, ο Τραμπ, ο Μπάϊντεν. Τα τελευταία χρόνια τα εδάφη που ελέγχαν οι δυτικές δυνάμεις δεν ξεπερνούσαν το 50% και ουσιαστικά μόνον τον πόλεων. Πολέμαρχοι, ντόπιοι άρχοντες, ξένοι εργολάβοι, πράκτορες ασφαλείας της περιβόητης Μπλακ Στόουν, έμποροι όπλων και ναρκωτικών, τα ελληνικά στρατά, φρόντιζαν να ξεσκίζουν τον αφγανικό λαό. Ο αναλφαβητισμός ή ο γάμος σε μικρή ηλικία, εξακολουθούσαν να είναι στα μεγαλύτερα ύψη. Οι πολεμικές εκστρατείες των ΗΠΑ ενάντια στην τρομοκρατία ή για τα δικαιώματα που κάθε τόσο επαγγέλλονταν, δεν είχαν καμία σχέση με την πραγματική κατάσταση της πλειοψηφίας των Αφγανών κατοίκων. Η ολυμπιακή ομάδα που εμφανίστηκε στο Τόκυο δεν έχει καμία σχέση με τις ανάγκες της συντριπτικής πλειοψηφίας, τους ευχόμαστε όμως καλή τύχη στα νέα καθήκοντά τους. Η λεγόμενη «χειραφέτηση των γυναικών» βασίστηκε σε ένα συνδυασμό απόλυτης διαφθοράς, εμπορίου όπλων και ναρκωτικών και ατέλειωτων βομβαρδισμών.
Άλλωστε μετά από 20 χρόνια εντατικών βομβαρδισμών και ανελέητου κυνηγητού από τον ισχυρότερο στρατό του κόσμου μαζί με τους 300 χιλιάδες ντόπιους στρατιώτες, ένας αντάρτης μπορεί να επιβιώσει μόνον αν είναι ένα με τον τοπικό πληθυσμό, όπως το ψάρι κολυμπάει στο νερό. Και αυτό εκεί πέρα το έχουν μάθει οι Άγγλοι, οι Σοβιετικοί και οι Αμερικανοί. Δική μας δουλειά από εδώ και πέρα είναι να βοηθήσουμε τον Αφγανικό λαό να ξεφορτωθεί τους νέους δυνάστες του. Και αυτό μπορεί να γίνει με τρεις τρόπους:
Να μην υποκύψουμε στην διχαστική και θολερή προπαγάνδα που προσπαθεί να διαγράψει την ήττα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και την αποτυχία όλων των σχεδίων μιας 20ετίας και τριών τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Και την ίδια στιγμή καλλιεργεί το κλίμα απειλής από όλους αυτούς τους απόκληρους που έρχονται από έναν άλλο δήθεν αλλόκοτο κόσμο που πάνε να μας αλλοιώσουν τον πολιτισμό. Αυτοί που σήμερα αποκαλούν «θύματα των Ταλιμπάν» γίνονται την επόμενη μέρα «καταστροφείς του δυτικού μας πολιτισμού». Ήδη μετά τις πρώτες σπαρακτικές κραυγές για τις τύχες των καημένων των γυναικών στο Αφγανιστάν ανοίγει ο ρατσιστικός οχετός. Οι υπουργοί αστυνομίας και πολέμου έσπευσαν να επισκεφτούν το νέο φράγμα στον Έβρο.
Να παλέψουμε να καλοδεχτούμε τον κάθε πρόσφυγα που θα προσπαθήσει να ξεφύγει από τον πόλεμο, την ερήμωση και την πείνα. Να ρίξουμε τα τείχη που υψώνει η ελληνική κυβέρνηση στον Έβρο και με περηφάνια, από την Σακελλαροπούλου ως τον Μηταράκη επιθεωρούν κάθε τόσο. Να μην αφήσουμε να υψώσουν νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης φυλακές για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Να μην αφήσουμε να χύσει και άλλο ρατσιστικό δηλητήριο και άλλη καταστολή η κυβέρνηση της ΝΔ.
Να παλέψουμε ενάντια στις πολεμοκάπηλες συμμαχίες της ελληνικής κυβέρνησης με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Οι βάσεις στην Σούδα και την Αλεξανδρούπολη, τα κοινά γυμνάσια, οι νέες πολεμικές αγορές, είναι η ίδια καταστροφική πολιτική που εφαρμόστηκε στις πλάτες του Αφγανικού λαού.
Και η καλύτερη υπηρεσία που μπορούμε να προσφέρουμε στον Αφγανικό λαό είναι να ξεφορτωθούμε αυτή την κυβέρνηση. Μία κυβέρνηση που σπέρνει την πολεμοκαπηλεία, την καταστολή, την καταστροφή του περιβάλλοντος και των ζωών μας και απειλεί να πετάξει κάθε τί στην λεηλασία του κεφαλαίου.
Οι εισβολείς Αμερικάνοι έφυγαν. Οι συνεργάτες τους τσακίστηκαν!
Σύνορα ανοικτά για όλους, Αλληλεγγύη στους μετανάστες. Να υποδεχθούμε άνευ όρων στην χώρα μας όλους τους Αφγανούς μετανάστες!
