Αντιφασιστική Φρουρά | Τεύχος 64 | ΦΕΒ 2025
Το δολοφονικό έγκλημα
Το βράδυ της 28/2/2023 η επιβατική αμαξοστοιχία Intercity-62 και μια εμπορική στα Τέμπη βρίσκονται πάνω στην ίδια γραμμή και συγκρούονται με αποτέλεσμα το πολύνεκρο σιδηροδρομικό έγκλημα. 57 συνάνθρωποί μας, κυρίως νέοι και νέες, χάνουν τη ζωή τους πάνω σε ράγες που δεν είχαν τα ελάχιστα προβλεπόμενα μέτρα ασφαλείας. Σχεδόν οι μισοί πεθαίνουν ακαριαία από την σφοδρότητα της μετωπικής σύγκρουσης, αλλά οι υπόλοιποι τελικώς βασανίζονται από καίγονται ζωντανοί λόγω διαρροής εύφλεκτων υλικών καυσίμων.
Μια φονική διαδρομή δεν προκύπτει από ανθρώπινο λάθος αλλά από συνειδητές πολιτικές και επιχειρηματικές αποφάσεις υποβάθμισης των σιδηροδρομικού δικτύου. Τα σκανδαλώδη στοιχεία είναι καταιγιστικά: απουσία συστήματος τηλεδιοίκησης, ελέγχου κυκλοφορίας, απουσία φωτοσήμανσης, ανεκπαίδευτοι σταθμάρχες, παλαιωμένο δίκτυο, νομοθεσία που απαλλάσσει την ιταλική εταιρεία (Ferrovie dello Stato Italiane Group) από την υποχρέωση ποιότητας υπηρεσιών και αποζημιώσεων στους επιβάτες, ελλιπής έλεγχος των φορτίων των εμπορικών μεταφορών. Ακόμα και το πολυσυζητημένο σύστημα βοήθειας, η γραμμή 112, αποδεικνύεται από τα ηχητικά ντοκουμέντα ότι απασχολεί ανειδίκευτους εργαζόμενους, και είναι ένα ακόμα εγκαταλειμμένο σύστημα, που μπορεί “μόνο” να προειδοποιεί.
Η Hellenic Train “διαβεβαιώνει” για τα βαγόνια της εμπορικής αμαξοστοιχίας οτι μετέφεραν μπίρες, λαμαρίνες, σίδερα και άλλα ήταν κενά. Στοιχεία που δεν επιβεβαιώνουν τους πραγματογνώμονες, τη Χημική Υπηρεσία Λάρισας και το Γενικό Χημείο του Κράτους που περιγράφουν – όπως αποκαλύπτουν και τα βίντεο- για πυρόσφαιρα που προκαλείται από καυστικές ύλες οι οποίες βρέθηκαν στον τόπο (ξυλόλιο, έλαια σιλικόνης). Ενώ από τις ιατρικές γνωματεύσεις ακόμα και στους πυροσβέστες που επιχειρούσαν εκείνες τις ώρες αναφέρονται χημικά εγκαύματα.
Εξοργιστικό γεγονός αποτελεί και η ελλιπής κρατική πρόνοια και φροντίδα προς τους επιζώντες από τη φονική σύγκρουση των τρένων, που βρίσκουν υποστήριξη μόνο από συγγενείς και φίλους.
Η κυβερνητική επιχείρηση συγκάλυψης
Μια κυβέρνηση πλήρως αποθρασυμένη, συνεχώς δηλώνει αθώα, λέει ψέματα, εμπαίζει συγγενείς και επιζώντες μαζί και ολόκληρο το λαό, παρουσιάζει ως ομαλή κανονικότητα την κυβερνητική σαπίλα της, την ίδια στιγμή που απειλεί, στοχοποιεί και “δολοφονεί” χαρακτήρες.
Στο πρώτο διάγγελμα του ο Μητσοτάκης επιρρίπτει ευθύνες σε ανθρώπινο λάθος (τον σταθμάρχη, έναν ανειδίκευτο εργαζόμενο που πήρε τη θέση του κομματικά) και δηλωνει εμφατικά ότι δεν τίθεται ζήτημα παράνομων και καυσιμων φορτίων. Ο τόπος της σύγκρουσης καλύπτεται με μπάζα για να μην συλλεξούν κρίσιμα υλικά και χημικά στοιχεία. Τα ηχητικά ντοκουμέντα αποκρύπτονται, παραποιούνται. Η αυτοψία της Πυροσβεστικής είναι μόνο μίας σελίδας. Ο Διευθυντής Κυκλοφορίας του ΟΣΕ Χρυσάγης σκοτώνεται σε τροχαίο στο Λαγονήσι ένα μήνα μετά το έγκλημα, και αποτελεί μια ύποπτη κατάληξη για έναν κομβικό μάρτυρα. Τον Φεβρουάριο του 2024 ολοκληρώνεται η «Εξεταστική Επιτροπή για τη διερεύνηση του εγκλήματος των Τεμπών» που δεν δέχθηκε να εξετάσει κομβικούς μάρτυρες και κατέληξε στο πόρισμα των βουλευτών της ΝΔ για ευθύνες του σταθμάρχη και της Hellenic Train. Τον Μάρτη 2024, η Ευρωπαία εισαγγελέας για τα Τέμπη δηλώνει ότι η ελληνική δικαιοσύνη μπλοκάρει την ευρωπαϊκή διερεύνηση την υπόθεσης και ο Πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών απαντά ότι «υπερβαίνει τις αρμοδιότητές της, να προτείνει να αλλάξουμε το νόμο περί ευθύνης Υπουργών και το Σύνταγμα, ώστε να κάνει ανενόχλητη την έρευνά της», ενώ τελικά κατέληξε σε διώξεις για εγκληματικό σχεδιασμό λόγω της μη εκτέλεσης της σύμβασης 717, που αφορά την τηλεδιοίκηση του σιδηροδρομικού δικτύου και θα απέτρεπε ένα φονικό σαν των Τεμπών. Τον Σεπτέμβρη του 2024 η Ελλάδα αναλαμβάνει στην Κομισιόν το χαρτοφυλάκιο Μεταφορών υπό τον Τζιτζικώστα, αποδεικνύοντας ότι το έγκλημα των Τεμπών στην ΕΕ πρέπει να κουκουλωθεί περνώντας από τα χέρια της ΝΔ.
Η κυβέρνηση βάζει πλάτες ή και πριμοδοτεί τους πρωταγωνιστές της συγκάλυψης. Τον περασμένο μήνα η κυβέρνηση προτείνει τον Τασούλα για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος ως Προέδρου της Βουλής, κρατούσε στα συρτάρια του τις δικογραφίες για τα Τέμπη και παραβίαζε τα καθήκοντά του αρνούμενος να τις φέρει στο κοινοβούλιο. Ακόμα, η εισαγγελέας Πρωτοδικών Λάρισας, ασκεί ποινική δίωξη σε βάρος του Αγοραστού, πρώην περιφερειάρχη Θεσσαλίας, για παράβαση καθήκοντος στην υπόθεση των Τεμπών με αιτία το μπάζωμα του σημείου του εγκλήματος. Από τις 30/12/2024, ο γιος της αγνοείται και οι έρευνες εντοπισμού απέτυχαν! Ο αδερφός του βουλευτή Λάρισας, Χαρακόπουλος για τον οποίο εκκρεμεί ποινική δίωξη για παράβαση καθήκοντος στα Τέμπη, προάγεται από αστυνομικός διευθυντής σε ταξίαρχος!
Σαφώς, οι πολιτικές ευθύνες βαραίνουν κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης. Ο Υπουργός Μεταφορών Καραμανλής (20/2/2023) έλεγε στο κοινοβούλιο «δεν παίζουμε με την ασφάλεια των επιβατών στα τρένα» και «είναι ντροπή να θέτουν θέματα ασφαλείας». Μόλις 8 μέρες μετά έγινε το φονικό στα Τέμπη! Δύο χρόνια μετά, ο Υφυπουργός και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Μαρινάκης (30/1/2025) απαντά σε συνέντευξη τύπου «Αν εγγυόμουν την ασφάλεια των επιβατών στα τρένα θα ήμουνα ασυνείδητος» στην προσπάθεια του να δικαιολογήσει την επαίσχυντη συνέντευξη του Μητσοτάκη 3 μέρες μετά τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις της 26ης Γενάρη. Ο Μητσοτάκης πιεσμένος από το μαζικό λαϊκό ξέσπασμα, προβαίνει σε μια συνέντευξη στον Σρόιτερ στον Alpha, η οποία ακόμα κι αν τέθηκαν σημαντικά ερωτήματα έμοιαζε περισσότερο στημένη και αναμενόμενη. Κι όμως τα ψεύδη και η ανευθυνότητα που ξεστόμισε ο πρωθυπουργός ήταν άκρως προκλητικά προσβάλλοντας τους συγγενείς των θυμάτων και την κοινωνία που παρακολουθεί την κρατική εγκατάλειψη. Ο πρωθυπουργός αποδείχτηκε στριμωγμένος και ένοχος δηλώνοντας παραπλανημένος και μη μπορώντας να απαντήσει σε μια σειρά από ερωτήματα για εγκληματικές ενέργειες.
Ο αγώνας για δικαίωση
Ο “ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΤΟΜΩΝ ΠΛΗΓΕΝΤΩΝ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΟΣ ΤΕΜΠΩΝ 28-02-2023” έχει παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην προσπάθεια να σπάσει η κυβερνητική συγκάλυψη του εγκλήματος και να φέρει στο φως την αλήθεια όχι μόνο για το βράδυ της 28ης αλλά και την δολοφονικά διαλυμένη λειτουργία των σιδηροδρόμων στη χώρα. Με δική του πρωτοβουλία συγκεντρώθηκαν περίπου 1.500.000 υπογραφές για την αναθεώρηση του Συντάγματος ως προς την ενεργοποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών. Στις 11/10/2024 διοργάνωσε στο Καλλιμάρμαρο συναυλία αλληλεγγύης με μαζική προσέλευση, που αποτέλεσε σαν το πιο μαζικό αντικυβερνητικό γεγονός δίπλα στο Μέγαρο Μαξίμου. Οι μαζικές αντικυβερνητικές κινητοποιήσεις για δικαιοσύνη σε δεκάδες πόλεις της Ελλάδας αλλά σε Ευρωπαϊκές πόλεις, με εκατοντάδες διαδηλωτών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη πραγματοποιήθηκαν μετά από κάλεσμα του Συλλόγου με σύνθημα “Δεν έχω οξυγόνο” μετά τη δημοσιοποίηση κομβικών αποδεικτικών στοιχείων και μαρτυριών για τον επώδυνο θάνατο των μισών θυμάτων. Ο βάναυσος και άδικος θάνατος 57 συμπολιτών μας παραμένει στην επιφάνεια της δημοσιότητας παρά την συντονισμένη επιχείρηση συγκάλυψης χάρη στις προσπάθειες των συγγενών, και το χρέος τους να δικαιωθούν τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Ο αντικυβερνητικός αγώνας
Το 2023 η δολοφονία στα Τέμπη συνέπεσε με τις μαζικές κινητοποιήσεις των σπουδαστών στις τέχνες και τις καταλήψεις κρατικών θεάτρων, και μάλιστα σε προεκλογική περίοδο, γεγονότα που τροφοδότησαν να ξεσπάσουν μαζικές διαμαρτυρίες και απεργίες με συνθήματα ενάντια στην κυβέρνηση των δολοφόνων. Τότε η αντιπολίτευση αλλά και η εξωκοινοβουλευτική αριστερά δυσκολεύτηκαν – καθένας με τον δικό του τρόπο/ανάλυση – να μπουν μπροστά σε έναν μονομέτωπο αντικυβερνητικό αγώνα. Η αριστερά μπήκε σε ομαλό προεκλογικό κλίμα, δεν αναζήτησε την πολιτική πόλωση και οδηγηθήκαμε σε εκλογές που η κυβέρνηση “βγήκε από πάνω”. Η μαζική δολοφονία εκατοντάδων μεταναστών στην Πύλο δυο μήνες αργότερα αντί να μεγαλώσει την αντικυβερνητική ένταση θάφτηκε (σε πρώτη φάση) από την ανημποριά της αριστερής αντιπολίτευσης.
Στην πρώτη επέτειο, το 2024, πραγματοποιήθηκε μια μαζική απεργία, που έμοιαζε περισσότερο συμβολική παρά μαχητική και με συνέχεια. Η κοινοβουλευτική ανάθεση έχει ποτίσει όλες τις εκδοχές της αριστεράς και περιστρέφεται γύρω από την εσωστρέφεια και το σήριαλ Κασσελάκη – ΣΥΡΙΖΑ. Για άλλη μια φορά οι ευρωεκλογές του 2024 προσέφεραν στην ΝΔ ποσοστά για να εμφανίζεται απλησίαστη και με άλλοθι για την καταστροφική πολιτική της.
Η αδυναμία της αριστεράς να συγκροτηθεί αντικυβερνητικά με απειλητικό τρόπο έφερε ως αποτέλεσμα δύο χρόνια μετά, τα νέα δεδομένα για το έγκλημα να συμπαρασύρουν τεράστια πλήθη στους δρόμους με πρωτοβουλία του “ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΤΟΜΩΝ ΠΛΗΓΕΝΤΩΝ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΟΣ ΤΕΜΠΩΝ 28-02-2023”. Καμία κινητοποίηση δεν έχει προκύψει από το οργανωμένο κίνημα. Και οι εκατοντάδες χιλιάδες που πλημμύρισαν τους δρόμους σε δεκάδες πόλεις και χωριά, έδειξαν ότι έχουν αγανακτήσει και εξοργιστεί από τις δύο θητείες κυβέρνησης που εξαθλιώνει την κοινωνία και έχει στήσει ένα κράτος που σαπίζει. Όμως, δεν έχουν εμπιστοσύνη και δεν βλέπουν καμία θετική πρόταση από τις ταξικές δυνάμεις που να ξεπερνάει τον αντιθετικό χαρακτήρα προς την κυβέρνηση. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης εμμένουν στη θεσμική οδό της πρότασης μομφής, αποφεύγοντας να οξύνουν την αντιπαράθεση. Από την πλευρά σωματείων έχει ανακοινωθεί απεργία από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Σιδηροδρομικών για 28/2/2025, ενώ παράλληλα συγκροτείται ευρεία σύσκεψη σωματείων με σκοπό γενική απεργία. Τόσο για τα φονικά εγκλήματα της κυβέρνησης όσο και για την άγρια πολιτική φτωχοποίησης και τη συμμετοχή στους πολέμους, οι πολιτικές απεργίες δεν μπορούν να αλλάξουν το ρου της ιστορίας αν δεν υλοποιούνται ως πραγματικές απεργίες που παραλύουν την οικονομική δραστηριότητα του κράτους και των ιδιωτών. Οι απεργίες δεν είναι συνθήματα που θα εμπνεύσουν περισσότερο κόσμο, για να εκτονωθεί φωνάζοντας στους δρόμους ή μπροστά στο κοινοβούλιο. Οι απεργίες είναι όρος μάχης στους εργασιακούς χώρους και τρόπος συγκρότησης των λαϊκών εργατικών στρωμάτων για την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής, της κοινωνικής νομιμοποίησης της ΝΔ και με στόχο την αποκαθήλωση της. Η αριστερά που αναφέρεται στην επανάσταση και τον σοσιαλισμό θα πρέπει να προτείνει τις μεθόδους υλοποίησης πραγματικών απεργιών για να φέρει σε κρίση την χυδαία συμμορία της αριστείας και να εμπνεύσει το δυναμικό που όντως υπάρχει και ψάχνει τρόπο να αντιπαλέψει στην βαρβαρότητα της κυβέρνησης των δολοφόνων. Τα “όχι στη συγκάλυψη”, “όχι στις θυσίες”, “όχι στις ιδιωτικοποιήσεις” πρέπει να γίνουν “κάτω η κυβέρνηση”, όχι ως σύνθημα αλλά ως υλοποιήσιμο σχέδιο της αριστεράς, ως ταξικό χρέος για την απαλλαγή της τάξης από τους δυνάστες της αστικής τάξης!
K.M.
