Αντιφασιστική Φρουρά | Τεύχος 04 | ΟΚΤ 2017
Η συναυλία μουσικών που γίνεται κάθε χρόνο στη μνήμη του Παύλου Φύσσα και της δολοφονίας του από τα Τάγματα Εφόδου της Χρυσής Αυγής, είναι ένα σημαντικό κοινωνικοπολιτικό γεγονός με ιδιαίτερη βαρύτητα.
Ο Παύλος Φύσσας ή Killah P ήταν ενεργός μουσικός της ραπ σκηνής με πολιτικές και κοινωνικές ευαισθησίες. Ο ίδιος και αντίστοιχοι μουσικοί είχαν μπει στο στόχαστρο της αναδυόμενης, τότε, ναζιστικής συμμορίας γιατί εξέφραζαν ένα δυναμικό, νεολαιίστικο κομμάτι με αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές ανησυχίες. Είναι πολύ λογικό η μουσική σκηνή από το περιβάλλον του δολοφονημένου μουσικού να θέλει να τον τιμήσει με πολιτιστικά γεγονότα.
Απόλυτος σεβασμός, φυσικά, υπάρχει στον τρόπο που θέλει το οικογενειακό και προσωπικό περιβάλλον του Παύλου Φύσσα να θυμάται τον ίδιο. Η δυναμική ή λιτή παρουσία τους και ο βαθμός εμπλοκής τους στο υπαρκτό αντιφασιστικό και ευρύτερο πολιτικό κίνημα βρίσκεται στην αποκλειστική προσωπική επιλογή τους. Δεν μπορεί, εξάλλου, μια αντικειμενική προσωπική σχέση να βαρύνεται με έναν πολιτικάντικο καθωσπρεπισμό και να φορτώνονται άτομα προσωπικού περιβάλλοντος με πολιτικά καθήκοντα που οι ίδιοι δεν έχουν επιλέξει.
Όμως δε μπορούμε να μην καυτηριάσουμε τη στάση που επέλεξαν οι διοργανωτές της φετινής συναυλίας της 18/9 στο Καστράκι Δραπετσώνας να κρατήσουν απέναντι στην αντιφασιστική συγκέντρωση που πραγματοποιούνταν στο Πέραμα. Να θυμίσουμε πως οι ναζί επέλεξαν να δοκιμάσουν προκλητική συγκέντρωση στο χώρο του Πειραιά, δύο μόλις μέρες μετά από την επέτειο της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, δείχνοντας το αμετανόητο και θρασύ πρόσωπό τους. Η αντιφασιστική συγκέντρωση που καλέστηκε για την ίδια μέρα, ήταν μια μίνιμουμ αντίδραση στην περατζάδα που στήθηκε από σύσσωμη την κοινοβουλευτική ομάδα της Συμμορίας Δολοφόνων.
Πολλοί καλλιτέχνες με ευρύτερες κοινωνικές ευαισθησίες είναι ανοιχτοί σε συναυλίες τους να διαβάζονται καλέσματα για κινητοποιήσεις και δράσεις. Βασιζόμενοι σε αυτή την «παράδοση» και φυσικά σε μια συναυλία που διεκδικούσε αντιφασιστικό συμβολισμό, θεωρήσαμε πολύ φυσιολογική την περίσταση για να διαβαστεί το κάλεσμά μας για τη συγκέντρωση στο Πέραμα. Με έκπληξη διαπιστώσαμε την κάθετη άρνηση των διοργανωτών. Όχι μόνο δεν επέτρεψαν σε εκπρόσωπό μας να ανέβει στη σκηνή για μια μονόλεπτη παρέμβαση, όχι μόνο δεν προσφέρθηκαν να γίνει έστω μια απλή αναφορά στο γεγονός χωρίς πολιτικό «πλαίσιο» και υπογραφές από οποιονδήποτε επιλέξουν οι ίδιοι, αλλά ούτε καν μας άφησαν να ενημερώσουμε τους καλλιτέχνες και ΠΙΘΑΝΑ να αναφερόταν στην αντιφασιστική κινητοποίηση όποιος το επέλεγε.
Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα τα μεσάνυχτα της 17ης προς 18ης Σεπτέμβρη του 2013, είναι τεράστιο πολιτικό γεγονός που ξεφεύγει από την όποια σημασία θέλει να του δώσει όποια συλλογικότητα ή πρόσωπο και θα συνεχίσει να παραμένει ορόσημο για το ευρύτερο αντιφασιστικό κίνημα. Αν οι διοργανωτές της συναυλίας θέλουν να την αποκόψουν από το υπαρκτό αντιφασιστικό κίνημα (οργανωμένο ή όχι) ή να της προσδώσουν μονόπλευρα πολιτικά χαρακτηριστικά, είναι λάθος αλλά δικαίωμά τους.
Εμείς θεωρούμε πως η υπεράσπιση της μνήμης του Παύλου Φύσσα βρίσκεται στους καθημερινούς αντιφασιστικούς αγώνες στο Πέραμα, στο Μενίδι, στο Βοτανικό, στον Ασπρόπυργο, στο Νέο Ηράκλειο και στην πλατεία Ιμίων, στη διάλυση φασιστικών γιαφκών και σωματείων και εκεί θα συνεχίσουμε να την τιμούμε.