Η πέμπτη σε αριθμό και τελευταία από μια σειρά εκδηλώσεων του περιοδικού Αντιφασιστική Φροουρά ως αφιέρωμα στα 50 τεύχη που με προσήλωση και δέσμευση εκδίδει η ΟΡΜΑ από το 2017 και με θεματολογία την “αριστερά στην εποχή της κρίσης” πραγματοποιήθηκε στο φιλόξενο Συνεργατικό Καφενείο Περιβολάκι στα Κάτω Πετράλωνα την Παρασκευή 9/6. Την συζήτηση καλωσόρισε συντρόφισσα από το Περιβολάκι, εισηγήσεις πραγματοποιήθηκαν από τον Γιώργο Γιαννουλέα (Αντιφασιστική Φρουρά) και τον Δημήτρη Μπελαντή (Δικηγόρος – Συγγραφέας), ενώ ακολούθησαν πολλές τοποθετήσεις από το κοινό, αποδεικνύοντας την αναγκαιότητα για ουσιωδεις συζητήσεις για το εργατικό κίνημα και την στάση της επαναστατική και όχι μονο αριστεράς πάνω σε ζητήματα επικαιροποίησης του ρόλου της για την αντίσταση και αντεπίθεση στην ακροδεξιά επίθεση του κεφαλαίου.
Στη συζήτηση αναλύθηκαν τα αποτελέσματα των εκλογών ως προς τον τρόπο που η δεξιά και ακροδεξιά συσπειρώθηκε κάτω από την ΝΔ και η ίδια η κυβέρνηση 4 χρόνια τώρα οργανώνει τον ταξικό πόλεμο απέναντι στον κόσμο της εργασίας. Ταυτόχρονα, οι αδυναμίες της αριστεράς πρέπει να περάσουν από μια κριτική που θα φέρει άμεσα διαφορετικά αποτελέσματα στους αγώνες της επόμενης μέρας. Κεντρικό μέρος των εισηγήσεων και των τοποθετήσεων ήταν επίσης οι διαφορετικές στρατηγικές μεταξύ των ρεφορμιστικών και των επαναστατικών οργανώσεων και συμπεράσματα από αυτές.
Η μάχη με την ακροδεξιά είναι σκληρή και πρέπει να γίνει από τα κάτω, από γειτονιές και εργασιακούς χώρους και σχολές ως κεντρικές πολιτικές μάχες. Η απονομιμοποίηση της ακροδεξιάς πολιτικής πρέπει να συγκεραστεί με τα κινήματα αλλά η πολιτικοποίηση των αγώνων παραμένει ευθύνη και καθήκον της αριστεράς που πρέπει να φέρει στο προσκήνιο το ζήτημα της επανάστασης και του σοσιαλισμού. Τον δεξιό δεν τον κερδίζεις, τον τσακίζεις, δεν τον πείθεις να γίνει αριστερός, αλλά διαλύεις τις οργανώσεις του και προβάλλεις ένα πιο ηγεμονικό και νικηφόρο σχέδιο που μπορεί να είναι αποτελεσματικό για το σύνολο της κοινωνίας και χειραφετικό για την εργατική τάξη. Η αριστερά, είτε μεταρρυθμιστική, είτε επαναστατική, πρέπει αφενός να είναι συνδεδεμένη και να προσπαθεί να εκπροσωπήσει τα κοινωνικά ριζοσπαστικά κινήματα, αφετέρου να παράξει ένα εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης πολύ παραπάνω από ένα σύνολο αιτημάτων. Στην επαναστατική αριστερά έχουμε να εκφράσουμε το όλον της κοινωνίας οργανώνοντας πώς αυτό συγκροτείται επαναστατικά και απελευθερώνεται και παράλληλα να ξεκαθαρίσουμε τον εχθρό μας, αυτόν που δεν θα έχει μέλλον. Άρα οριοθετώντας τη σύγκρουση με το αστικό μπλοκ, των μηχανισμών που συγκροτούνται γυρω από την αστικη τάξη είναι ο καθορισμός του εχθρού μας σήμερα. Και σε αυτή την κατεύθυνση μπαίνει η ΟΡΜΑ με τις δυνάμεις της και το περιοδικό Αντιφασιστική Φρουρά, να ενισχύσουμε το ταξικό κίνημα και την αριστερά να ανασυγκροτηθεί και να προετοιμαστεί για την επόμενη δυνατή ευκαιρία που θα έρθει, μέσα σε μια εποχή κρίσης και πολιτικής αστάθειας που διανύουμε.
