Την Τρίτη και Πέμπτη (19 και 21 Σεπτεμβρίου) δικάζονται στα δικαστήρια Πειραιά τα ορφανά της Χρυσής Αυγής για τη δολοφονική ενέδρα που έστησαν στο Πέραμα στις 26/5/2018 σε παρέμβαση της ΟΡ.Μ.Α. Μαζί με αυτούς διώκονται και 6 αντιφασίστες ως «συμπλοκή». Το κράτος και οι ναζί επιδιώκουν να αντιστρέψουν την πραγματικότητα και να βρεθούν σε θέση «θύματος». Ο τότε βουλευτής Λαγός φυγάδευσε από το αστυνομικό τμήμα τους οργανωτές της επίθεσης και γι’ αυτό υπάρχουν ξεχωριστές δίκες.
Δέκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και έπειτα από σκληρές μάχες που έδωσε για μια πενταετία ο Μαχητικός Αντιφασισμός, η Χρυσή Αυγή και το φασιστικό κίνημα διαλύθηκε και μπήκε για άλλη μια φορά στο περιθώριο της ιστορίας. Τον τελευταίο χρόνο έχουμε μια αναβαθμισμένη επίθεση του αστικού κράτους σε υλική και ιδεολογική βάση. Εκατοντάδες νεκροί στα Τέμπη, στην Πύλο, στον Έβρο, στην Καρδίτσα… Ρατσιστικές και σεξιστικές επιθέσεις… Πολλαπλασιασμός ακροδεξιών κοινοβουλευτικών κομμάτων την ώρα που η αριστερά εμφανίζει σημάδια συρρίκνωσης και αποσυντονισμού… Χρειάζεται να ξεκαθαρίσουμε μερικές έννοιες για να ορίσουμε στόχους, εχθρούς και μέσα πάλης. Χρειάζεται να οριοθετήσουμε τις έννοιες – καπιταλισμός – ακροδεξιά – παρακράτος – φασισμός.
Καπιταλισμός και αστική δημοκρατία: Η συγκρότηση και ύπαρξη του καπιταλισμού είναι άρρηκτα δεμένη με τις πιο βαθιές αντιδραστικές πολιτικές. Εθνικισμός και πόλεμος, ρατσισμός απέναντι σε φυλετικές και κοινωνικές μειονότητες και σεξιστική βία συνυπάρχουν σε κάθε περίοδο της αστικής «δημοκρατίας». Αυτές οι πολιτικές αναπαράγουν τις ρατσιστικές, σεξιστικές και εθνικιστικές συμπεριφορές. Οι βιασμοί και οι ρατσιστικές επιθέσεις όσο και αν θεωρούνται «έκνομες» είναι αποτέλεσμα της κυρίαρχης ιδεολογίας που επικρατεί και αποτελούν τμήμα των πολιτικών μετώπων του ταξικού κινήματος.
Ακροδεξιά: Η ακροδεξιά επιδιώκει να κανονικοποιήσει τις πιο χυδαίες και ακραίες εκδοχές της αστικής ιδεολογίας. Οι «δημοκρατικές» ή σοσιαλδημοκρατικές εκδοχές διακυβέρνησης υποτίθεται θέλουν να εξαλείψουν τις «ακραίες» συμπεριφορές. Η ακροδεξιά, όμως, θέλει να καταστήσει και νομικά την κυρίαρχη αντίληψη του σεξισμού, εθνικισμού και ρατσισμού. Επιδιώκει πχ να ποινικοποιήσει τις αμβλώσεις, να καταστείλει εθνικές ή θρησκευτικές μειονότητες και να καθιερώσει την αντίληψη «λάθρο» για μετανάστες και πρόσφυγες.
Παρακράτος: Σε συγκεκριμένες περιόδους το αστικό μπλοκ δεν αρκείται στα νόμιμα εργαλεία της. Στην προσπάθεια να τρομοκρατήσει το ταξικό κίνημα επιστρατεύει καθάρματα και τραμπούκους δολοφόνους. Σε συγκεκριμένες ιστορικές στιγμές δεν θέλει να έχει την πολιτική χρέωση αυτών των ενεργειών ώστε να συσκοτίζει την πραγματικότητα. Οι δολοφονίες του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και Μάλκολμ Χ στις ΗΠΑ αλλά και Λαμπράκη – Τεμπονέρα από Γκοτζαμάνη – Καλαμπόκα αντίστοιχα, είναι δείγματα παρακρατικών μηχανισμών.
Αστικά πραξικοπήματα: Η αδυναμία του κοινοβουλευτισμού να ηγηθεί αποτελεσματικά της αστικής διαχείρισης, σε συνδυασμό με την ανάγκη γρήγορης ανατροπής του υφιστάμενου κοινωνικού συμβολαίου, οδηγεί μερικές φορές το αστικό μπλοκ στην παράκαμψη των δημοκρατικών διαδικασιών. Αυτό μπορεί να γίνει είτε με στρατιωτικά πραξικοπήματα ή και με κοινοβουλευτικές εκπτώσεις: το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης ή η πολιτική Καραντίνας αποτελούν τέτοια δείγματα
Φασισμός: Ο φασισμός αποτελεί μικροαστικό κίνημα που οργανώνει λαϊκά κομμάτια με ακροδεξιά πολιτική. Συγκροτείται σε περιόδους αποτυχίας της κοινοβουλευτικής στρατηγικής και συνδυάζεται, συνήθως, με κάποια «εθνική ατιμωτική ήττα». Εκμεταλλεύονται λαϊκή δυσαρέσκεια και ενσωματώνουν «λαϊκά αιτήματα» αλλά τα υλοποιούν με εθνικιστικές λογικές. Η Χρυσή Αυγή (για παράδειγμα) προσπαθούσε να χτίσει εργατικούς ακτιβισμούς εισβάλλοντας σε διευθυντικά γραφεία επιχειρήσεων απαιτώντας ανάκληση απολύσεων αλλά «προτείνοντας να απολυθούν μετανάστες στη θέση τους». Οργάνωνε συσσίτια για φτωχούς (αλλά μόνο για Έλληνες) και ήταν ενάντια στους πλειστηριασμούς σπιτιών. Ο φασισμός χρησιμοποιεί ταξικά εργαλεία (πχ διαδηλώσεις, μοτοπορείες, «ακάλεστες» δράσεις, αντισυγκεντρώσεις σε πολιτικούς αντίπαλους) αλλά με αντιδραστικό πρόσημο προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί μια αντικαθεστωτική αγανάκτηση. Γι’ αυτό και η ιδιαίτερη αντιφασιστική δράση εξυπηρετεί τη διεκδίκηση του «δρόμου» και την αποκατάσταση της πολιτικής σύγχυσης που φέρνουν οι δήθεν «λαϊκές κινητοποιήσεις» των ναζί.
Ο φασισμός αποτελεί πολιτικό κίνημα που συγκροτείται «από τα πάνω» μέσα από κόμματα και «από τα κάτω» μέσα από κινήματα και Τάγματα Εφόδου. Δεν βρίσκεται «μέσα στον καθένα μας», δεν βρίσκεται κοινωνικά διάσπαρτος. Μια ρατσιστική επίθεση ή ένας βιασμός δεν είναι «φασισμός» αν δεν είναι κομμάτι πολιτικού σχεδίου. Όπως και ένα αντιδραστικό αίτημα δεν είναι από μόνο του φασιστικό. Τα συνθήματα «ελληνικά πληρώματα στα καράβια», «όχι camp προσφύγων στο νησί μας», «όχι φυλακές στην πόλη μας» ή το «έξω οι έμποροι ναρκωτικών (ή ο ΟΚΑΝΑ) από τη γειτονιά μας» (και πολλά άλλα) δε σημαίνει πως είναι «φασίστες» όσοι τα υποστηρίζουν.
Ο φασισμός δεν παλεύεται ούτε με την «παιδεία» αλλά ούτε με κάποια αφηρημένη προετοιμασία. Αν ήταν έτσι η αντιδραστική εκπαίδευση του ‘60 δεν έπρεπε να παράξει μαθητές και φοιτητές που συγκρότησαν το Πολυτεχνείο του ’73 και τη Μεταπολίτευση, όπως και η «δημοκρατική» εκπαίδευση δεν εμπόδισε το φασιστικό κίνημα στους μαθητές.
Ο φασισμός όταν αποκτήσει πολιτικό κέντρο και πολιτικές μεθόδους θα αντιμετωπιστεί με «έκτακτες» μεθόδους που το αντιφασιστικό κίνημα απέκτησε και από τις πρόσφατες μάχες με τους χρυσαυγίτες. Τα τωρινά ακροδεξιά κοινοβουλευτικά υπολείμματα (Σπαρτιάτες κλπ) αποτελούν κατασκευάσματα της κυβέρνησης και υπάρχουν μόνο γύρω από τις κρατικές επιδοτήσεις. Ο σκοπός της ΝΔ είναι να καμουφλαριστεί σαν «δημοκρατικό κέντρο» ενάντια στην αριστερά και τοn φασισμό. Οι έγκλειστοι χρυσαυγίτες δεν έχουν τη δυνατότητα να κάνουν ούτε μια αφισοκόλληση. Οι «ράμπο» του Έβρου προστατεύονται από την ίδια την κυβέρνηση που θέλει να τους βραβεύσει. Οι 600 μετανάστες νεκροί σε Πύλο και Έβρο δεν σκοτώθηκαν από Τάγματα Εφόδου αλλά από την ακροδεξιά κρατική μηχανή της ΝΔ.
Η αθώωση των 6 αντιφασιστών και η καταδίκη των φασιστικών υπολειμμάτων αποτελεί στοιχειώδες καθήκον του αντιφασιστικού κινήματος. Σε αυτές τις δίκες διακυβεύεται η προσπάθεια εξίσωσης της αντιφασιστικής αυτοάμυνας με τη φασιστική βία. Να μην αφήσουμε το κράτος να νομιμοποιήσει αυτή την πολιτική.
ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ 19 ΚΑΙ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 8.30πμ
18/09/2023
