Η ΝΔ είναι βουτηγμένη μέσα στην αστική πολιτική κρίση ως αποτελέσματα της βαθιάς οικονομικής ύφεσης που έχει ήδη ξεκινήσει. Η πολιτική της αδυναμία να διαχειριστεί τις συνθήκες με τον τρόπο της, την έχει φέρει σε αδιέξοδα προετοιμασίας μιας προεκλογικής εκστρατείας όπως θα την ήθελε. Εδώ και μήνες προσπαθεί να βρει ένα κενό διάστημα ώστε να στήσει εκλογική καμπάνια αλλά οι αδυναμίες και η ακροδεξιά πολιτική της φέρνουν συνεχώς στο προσκήνιο τρομακτικές αποκαλύψεις από γεγονότα. Η εγκληματική της πολιτική τα τελευταία 4 χρόνια έχει ενισχύσει τα αντιδεξιά αντανακλαστικά στην κοινωνία και αυτό φαίνεται από τις μαζικές αντιδράσεις σε όλα τα επίπεδα. Παρόλο που έχει στο πλευρό της τα πετσομένα κανάλια, δυσκολεύεται να χρησιμοποιήσει το μπετοναρισμένο κοινό της για να δημιουργήσει κλίμα κυριαρχίας.
Μέσα στην αστική κρίση παρατηρείται ένα διπλό φαινόμενο σε παγκόσμιο επίπεδο. Από τη μία η ακροδεξιά στροφή των κυρίαρχων κομμάτων αφήνοντας πίσω την επιχειρηματολογία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για δήθεν κοινωνική και δημοκρατική πολιτική και εφαρμόζοντας σκληρή πολιτική μέσα από μέτρα ιδιωτικοποιήσεων και νέου τύπου εργασία συνοδευόμενη από σκληρή καταστολή. Από την άλλη ενισχύονται ακροδεξιά μικρά κόμματα με ανοιχτά φασιστικές πρακτικές και ρατσιστικές αντιλήψεις. Στην Ελλάδα παρατηρούμε από τώρα απώλειες στους υποστηρικτές της κυβέρνησης. Οι απώλειες της ΝΔ από την ακροδεξιά της πτέρυγα δεν θα περιοριστούν στο Βελόπουλο αλλά θα κινηθούν και προς διάφορους επίδοξους κληρονόμους της χρεοκοπημένης χρυσής αυγής. Αυτή τη στιγμή, έπειτα από την ισοπεδωτική ήττα των ναζί, η προπαγάνδα τους περιορίζεται μέσα από το twitter, διεργασίες πολιτικών «αστέρων» και μικρή κινητικότητα σε τοπικό επίπεδο στην επαρχία. Τα νέα νομοσχέδια της κυβέρνησης ενώ ισχυρίζονται ότι έρχονται να αποκλείσουν τις φασιστικές ομάδες από το να μπουν στη Βουλή, στην πράξη διαμορφώνουν ένα εσκεμμένα θολό περιβάλλον ώστε να μπορεί να χρησιμοποιείται κατά το δοκούν. Το Βαθύ Κράτος βρίσκει άλλον ένα νόμο για να στοχοποιήσει μελλοντικά την αριστερά και το κίνημα την ώρα που η τοποθέτηση του πρώην εισαγγελέα Καννελόπουλου (ο οποίος έχει συνδέσεις με τη Ντόρα και τον Μαρινάκη) ως «μπροστινού» του κόμματος Κασιδιάρη αναδεικνύει τη συστημική διεισδυτικότητα των φασιστών.
Η καταδίκη της χρυσής αυγής και προσαγωγή σε δίκη του Τραμπ μπορεί να δημιουργήσει συγχύσεις και μια εσφαλμένη εντύπωση πως υπάρχει ένα «δημοκρατικό» τμήμα του αστικού μπλοκ. Δεν πρέπει να παρασυρόμαστε αλλά ούτε και να κάνουμε ισοπεδωτικές προσεγγίσεις περί «φασισμός και δημοκρατία = ίδιο σύστημα καπιταλισμός». Ο αστισμός δεν έχει πολιτικές «πτέρυγες». Στηρίζει το πιο αποτελεσματικό σύστημα που του εξασφαλίζει «νίκες» και κερδοφορία. Μπορεί να πετάει να εξαφανίζει από το προσκήνιο με την ίδια άνεση «δημοκράτες» ή «ακροδεξιούς» πολιτικούς με μόνο κριτήριο την αποτελεσματικότητα τους. Με την ίδια αποφασιστικότητα έβαλαν φυλακή το Χίτλερ το 1923 αλλά και του παρέδωσαν την εξουσία δέκα χρόνια αργότερα. Δεν το είχαν προσχεδιάσει αλλά στήριξαν τον πιο ρεαλιστικό δρόμο.
Στη Ευρώπη υπάρχει κλίμα ανόδου της ακροδεξιάς όπως της Μελόνι στην Ιταλία, της Λεπέν στη Γαλλία, του AfD στη Γερμανία αλλά σε Ουγγαρία, Πολωνία, Σουηδία και Βέλγιο. Αυτό το κλίμα θέλουν να μεταφέρουν και στην Ελλάδα οι ακροδεξιές παραφυάδες. Η προγραμματισμένη επίσκεψη της Μελόνι στην Ελλάδα θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ενίσχυση σε αυτά τα κομμάτια αλλά λόγω της προεκλογικής κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε, αναβάλλεται. Την ώρα που η χρυσή αυγή είναι το παγκόσμιο αντιπαράδειγμα των ναζί, η συγκεκριμένη περίπτωση της διακυβέρνησης Μελόνι αποτελεί πρότυπο προς μίμηση για τους φασίστες, το πως δηλαδή ένα κόμμα φασιστικό μεταλλάσσεται με ακροδεξιά αστική μεταχείριση στον τρόπο διακυβέρνησης.
Στη Γαλλία εν μέσω μαζικών απεργιών και κινητοποιήσεων της αριστεράς, η Λεπέν δεν χάνει τη δύναμή της, ενώ στην Τσεχία ως άλλο παράδειγμα οι ακροδεξιές συγκεντρώσεις μονοπωλούν. Οι προσπάθειες αυτές αποδεικνύουν την διαδικασία που βρίσκονται οι ακροδεξιοί να δώσουν μια απάντηση στην κρίση και να χτίσουν ένα τρίτο πόλο ενάντια στις μάχες τις αριστεράς και εκμεταλλευόμενοι την ακροδεξιά μεταστροφή τους πολιτικού συστήματος. Η άνοδος αυτή στηρίχθηκε και στο κενό που δημιουργήθηκε από την αδυναμία των οργανώσεων της αριστεράς και της αναρχίας να απαντήσουν στις αντιδημοκρατικές πολιτικές των κυβερνήσεων.
Παρά τη διάλυση των ταγμάτων εφόδου της χρυσής αυγής πριν λίγα χρόνια, η κρίση της ΝΔ τροφοδοτεί μια κινητικότητα των παραφυάδων. Η άνοδος τους είναι επικίνδυνη αλλά πιο επικίνδυνη είναι η στροφή του δεξιού μπλοκ μέσα στην κρίση.