Σάλο παγκόσμιας εμβέλειας έχει προκαλέσει η τρομοκρατική επίθεση της 15 του Μάρτη, στο Κράιστσερτς της Νέας Ζηλανδίας, από τον νεοναζί Μπρέντον Τάραντ. Η δολοφονική του επίθεση, σε 2 μουσουλμανικά τέμενη της πόλης, στοίχησε την ζωή σε 50 ανθρώπους, ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά, και τραυμάτισε αρκετούς ακόμα. Μεγαλύτερους προβληματισμούς πρέπει να μας προκαλεί η ¨ευνοϊκή¨ προβολή του από τα ΜΜΕ, η μη επέμβαση της δικαιοσύνης καθ’ όλη την διάρκεια της προετοιμασίας του (δημοσίευε τις προθέσεις του στα social media), η μεγάλη αποδοχή των ναζιστικών και ισλαμοφοβικών ιδεών του, η προτροπή των ενεργειών του από κόσμο που παρακολουθούσε το live streaming του και η μετέπειτα υποστήριξη του.
Ο μακελάρης Τάραντ, λίγη ώρα πρίν την επίθεση, δημοσίευσε το μανιφέστο του, 73 σελίδων, με όνομα «Η μεγάλη αντικατάσταση» επνευσμένο από το έργο του Γάλλου συγγραφέα Ρενό Καμί για την εξαφάνιση των ευρωπαϊκών λαών απο εισβολές μη Ευρωπαίων μεταναστών. Ακόμα κάνει αναφορά στην λευκή φυλή, θεωρόντας τον εαυτό του ιππότη της, αυτοαποκαλείται εθνικοσοσιαλιστής, θαυμάζει τον μακελάρη της Νορβηγίας, Άντερς Μπέργινγκ Μπρέιβικ με τον οποίο είχε σύντομη επαφή και όπως λεεί «πήρα την ευχή για την αποστολή μου αφού επικοινώνησα με τους αδερφούς του ιππότες».
Περισότερο ενδιαφέρον έχει η αναφορά που κάνει στην Τουρκία και στον Ερντογάν, όπου καλεί να τον δολοφονήσουν μαζί με άλλους πολιτικούς που θεωρεί υπεύθυνους για την προσφυγική ροή, θεωρώντας τον «ηγέτη ενός από τους αρχαιότερους εχθρούς του λαού μας και ηγέτη του μεγαλύτερου ισλαμιστικού γκρουπ στην Ευρώπη.» όπου συνεχίζοντας για αυτόν λεεί: «Αυτός ο πολέμαρχος πρέπει να ματώσει μέχρι τέλους ενώ επισκέπτεται τους στρατιώτες του που καταλαμβάνουν αυτή τη στιγμή την Ευρώπη». Ακόμα αναφέρετε στους Τούρκους λέγοντας τους «αν επιχειρήσετε να ζήσετε σε ευρωπαϊκά εδάφη, οπουδήποτε δυτικά του Βοσπόρου, θα σας σκοτώσουμε και θα σας διώξουμε από τα εδάφη μας. Ερχόμαστε για την Κωνσταντινούπολη και θα καταστρέψουμε κάθε τζαμί και κάθε μιναρέ στην πόλη. Η Αγιά Σοφιά θα ελευθερωθεί από τους μιναρέδες και η Κωνσταντινούπολη θα ανήκει ξανά δικαιωματικά στους χριστιανούς. Φύγετε όσο έχετε ακόμα την ευκαιρία», δείχνοντας την επιρροή που έχει στον ελληνικό αλλά και ευρύτερα βαλκάνιο εθνικισμό, που επιβεβαιώνεται από τα επαναλαμβανόμενα ταξίδια του στις χώρες της Βαλκανικής και την Τουρκία, από τις επιγραφές στο όπλο του, όπως «Turkofagos» και από το τραγούδι που έπαιζε στο αυτοκίνητο του που κάνει αναφορά στον Σέρβο εγκληματία πολέμου Ράντοβαν Κάρατζιτς καταδικασμένο, μεταξύ άλλων για μαζικές εκτελέσεις μουσουλμάνων της Βοσνίας όπως η Σφαγή της Σρεμπρένιτσα το 1995, όπου εκτελέστηκαν 8 χιλιάδες άμαχοι.
Πως όμως συνδέονται όλα αυτά με την ακροδεξιά παγκοσμίως; Ο φόβος ότι η καθαυτό παρουσία μουσουλμανικών κοινοτήτων συνιστά άμεση απειλή για την κοινωνία, το έθνος και την πατρίδα, ή πιο απλά η ισλαμοφοβία, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της άκρας δεξιάς, όπου γύρω από αυτό συσπειρώνει το κοινό της, εκλέγει Τραμπ, Ορμπάν και Σαλβίνι επισημοποιώντας τον ακραίο ρατσιστικό και μισαλλόδοξο λόγο, οχυρώνει την Ευρώπη φρούριο χτίζοντας τείχη και αφήνοντας αβοήθητους πρόσφυγες στην θάλασσα και εκκολάπτοντας τον φασισμό στο ευνοικό για αυτόν πεδίο που δημιουργείται.
Φυσικά, τεράστιο μερίδιο ευθύνης κατέχουν τα ΜΜΕ και τα φασιστικά site και social media, οπού τα πρώτα στο όνομα του «νόμος και τάξη» και εξυπηρετώντας συμφέροντα προώθουν ακροδεξιούς πολιτικούς, αναπαράγοντας την ρητορική τους, ως η μοναδική εναλλακτική λύση, και τα δεύτερα για λόγους ύπαρξης και στα πλαίσια της ελευθερίας του ίντερνετ κατασκευάζουν και αναπαράγουν συνεχώς fake news. Εξέχουσα θέση σε αυτό έχουν κιτρινοακροδεξιές εφημερίδες, οπού σε πρωτοσέλιδα τους υποκινούν ρατσιστικά προγκρόμ κατά μεταναστών, μέχρι και εκθιάζουν ως ήρωα τον «σταυροφόρο» Τάραντ. Αυτό που αποτελεί παράδοξο, όμως, είναι το περιθώριο υπεράσπισης του εν λόγο τρομοκράτη που αφήνει το σύνολο των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης, όπου σε περίπτωση τρομοκρατικής ενέργειας μουσουλμάνου φοντομενταλιστή θα υπήρχε η ομόφωνη καταδίκη της πράξης του.
Στον ελλαδικό χώρο, θα φανταζόταν κανείς ότι κύριοι εκφραστές αυτών των ιδεών θα αποτελούσαν οι ναζί της Χρυσής Αυγής και οι διάφορες παραφυάδες της όπου με οδηγό την ναζιστική ιδεολογία συγκροτούν έναν πολύ ισχυρό πόλο ισλαμοφοβίας ο οποίος δεν έχει μεγάλη κοινωνική απεύθυνση, όσο αυτοί που θα αναφερθούν παρακάτω, παρόλα αυτά παραμένει ο πιο βίαιος και επικίνδυνός εκφραστής της.
Η αλήθεια όμως είναι οτί ο μεγαλύτερος πόλος έκφρασης ισλαμοφοβικών ιδεών είναι η «κέντροδεξία» Νέα Δημοκρατία, όπου μέσα από κορυφαία στελέχη της, στηριζόμενη στο δόγμα της ασφάλειας, έχει εντάξει στο πολιτικό της λεξιλόγιο φασίζουσες εκφράσεις που παραπέμπουν σε μαύρες σελίδες της ιστορίας. Δεν θα ξεχάσουμε την καθημερινή χρήση της λέξης «λαθρομετανάστης», από τον πρώην πρωθυπουργό Σαμαρά, θεωρώντας τους μετανάστες ως αποκλειστικούς υπεύθυνους για την εγκληματικότητα στο κέντρο της Αθήνας.
Βεβαίως από όλο αυτό δεν θα μπορούσε να λείπει η Εκκλησία με πρωτοστάτες τους Μητροπολίτες Άνθιμο, Σεραφείμ και Αμβρόσιο, οπού ο τελευταίος έχει ταχθεί δημοσίως υπέρ της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι με κάθε ευκαιρία σπέρνουν το μίσος ενάντια στους πρόσφυγες και μετανάστες, παρουσιάζοντας τους σαν πράκτορες της Τουρκίας, όπως ακριβώς ο Τάραντ, που σκοπός τους είναι ο εξισλαμισμός της χώρας.
Παρόλο τους διαχωρισμούς που τίθενται, οι διαχωριστικές γραμμές είναι πολύ δυσδιάκρητες, και η λειτουργία σαν συγκοινωνούντα δοχεία, με τους πρώτους να δρουν σαν παρακράτος των δεύτερων και τους τρίτους να τους ευλογούν στο όνομα της πίστης και με κοινό παρανομαστή όλων την αντιτουρκική υστερία και την μάχη ενάντια στην τρομοκρατία, δημιουργούν ένα ισχυρό αντιδραστικό μπλοκ.
Πόσο πιθανή είναι μια αντίστοιχη τρομοκρατική ενέργεια στην χώρα που ζούμε; Το όχι και τόσο μακρινό 1999 και η υπόθεση Καζάκου μπορούν να μας δώσουν μια απάντηση για το ένα από τα πιο μαζικά ρατσιστικά εγκλήματα στην Ελλάδα. Ο εν λόγω δολοφόνος επί τρείς νύχτες κυκλοφορούσε στο κέντρο της Αθήνας και με το πιστόλι του πυροβολούσε μετανάστες, κυρίως προερχόμενους από τις αραβικές χώρες και την Αφρική, με αποτέλεσμα 2 νεκρούς και 7 τραυματίες εκ των οποίων οι 2 να μείνουν καθηλωμένοι σε αναπηρική καρέκλα. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, καθώς πυροβολούσε φώναζε την φράση «εγώ είμαι ορθόδοξος», που όπως φάνηκε και κατά την δίκη του, θεωρούσε τις πράξεις του εθνικό καθήκον δηλώνοντας αμετανόητος λέγοντας μεταξύ άλλων «Έφυγα από το σπίτι μου με το πιστόλι, αποφασισμένος να σκοτώσω όποιον αλλοδαπό έβλεπα στο δρόμο, γιατί το κακό μ’ αυτούς έχει παραγίνει». Τέλος δεν θα μπορούσαν να λείψουν οι σχέσεις του με την Χρυσή Αυγή, όπου ο κοντινός του περίγυρος έλεγε πως οι ιδέες του ταυτίζονταν με αυτής και τον θεωρούσαν μέλος της. Αυτό ήρθε να επιβεβαιωθεί με την ύπαρξη μιας φωτογραφίας του να κρατάει το πανό της ναζιστικής συμμορίας.
Αυτή η σύντομη εξίστόριση του γεγονότος σε συνδυασμό με τις πολύ πρόσφατες επιθέσεις εις βάρος προσφύγων στην Κόνιτσα, στα Βίλια Αττικής, τα προγκρόμ της περιόδου 2010-2013 άλλα και αναρίθμητες άλλες περιπτώσεις που δεν είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας, μας δείχνουν πως μια αναβάθμιση της ακροδεξιάς βίας όπως αυτή στην Νέα Ζηλανδία δεν είναι πολύ μακριά. Φανταστείτε πόσο μάλλον αν όλα αυτά γίνουν επίσημη πολιτική του κράτους, πυροδοτώντας το ρατσιστικό μίσος δινοντάς στους επίδοξους μακελάρηδες το πράσινο φως για τα απάνθρωπα σχέδια τους. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο πρέπει να εντείνουμε την πάλη μας ενάντια στον φασισμό και την ακροδεξιά. Τα αντιφασιστικά αντανακλαστικά της κοινωνίας μας, μας έχουν δείξει πως μπορούν να λειτουργήσουν με μεγάλη εγρήγορση. Το μόνο που μένει είναι να ηττηθούν οριστικά αυτές οι αντιλήψεις με όχημα τον μαχητικό αντιφασισμό και την διεθνιστική αλληλεγγύη της τάξης μας.
