Να τελειώνουμε με τα εξοδόχαρτα τα πρόστιμα και την απαγόρευση κυκλοφορίας
Συμπληρώσαμε έναν χρόνο κτηνώδους υποκρισίας και παρανοϊκού ατομικίστικου τρόμου, για το ”καλό μας”. Φαντάζει πολύς καιρός από την πρώτη δήλωση του Μητσοτάκη πως ”Θα πρέπει να δείξουμε πειθαρχία. Όσοι φέρονται αντικοινωνικά θα τιμωρούνται παραδειγματικά”, στοχοποιώντας έτσι εκ των προτέρων τις αμφιβολίες που θα γεννιόντουσαν από τις πολιτικές ελέγχου που θα εφάρμοζε τους επόμενους μήνες. Οι κοινωνικοί λοιπόν υπακούν, οι αντικοινωνικοί όχι! Καμία διάθεση για χρηματοδότηση του συστήματος Υγείας και Πρόνοιας. Καμία διάθεση για προσλήψεις γιατρών. Μόνο γκλομπ, αυταρχικά μέτρα και χυδαία προπαγάνδα επιφύλασσαν τα κυβερνητικά επιτελεία.
Άλλωστε ο Γούντι Άλεν το είχε πει: το 80% της επιτυχίας είναι να κάνεις φιγούρα. Χωρίς σχέδιο, ψυλλιασμένη για τις κοινωνικές αναταράξεις που θα έρχονταν, με μία καταιγίδα οικονομικής ύφεσης στα σκαριά, η Νέα Δημοκρατία δε μπορούσε να ποντάρει παρά μονάχα σε αυτό το 80% που μεταφράστηκε σε προπαγάνδα και καταστολή.
Η άνευ προηγουμένου εκστρατεία φόβου και συσκότισης, στην οποία επιδόθηκε το κυβερνητικό επιτελείο, με σκοπό να καταστήσει κάθε διαφωνία και κάθε επιφύλαξη ακραία, πήρε αμέσως σχήμα προσπαθώντας με ψέματα και επικοινωνιακά κόλπα να πείσουν πως έχουν στην κατοχή τους τη ”μαγική συνταγή” αντιμετώπισης του ”αόρατου εχθρού”.
Οι μάσκες έπεσαν ακόμα και για τους πιο δύσπιστους!
Σε πείσμα των καιρών, οι πολιτικές της ακροδεξιάς κυβέρνησης έχουν την αποκλειστικότητα σε διεθνές επίπεδο εδώ και 5 μήνες. Δεν υπάρχει άλλη κυβέρνηση, σε καμία χώρα στον κόσμο, που να συνεχίζει εμμονικά τις απαγορεύσεις μετακινήσεων και τη βεβαίωση, ως προϋπόθεση για οποιαδήποτε ”προβλεπόμενη” δραστηριότητα.
Μας πουλάνε υγειονομικό τρόμο και πλασάρουν την αντίληψη, σύμφωνα με την οποία όλα τα προβλήματα και τα πάθη μας, είναι ατομικά προβλήματα, επιδέχονται αποκλειστικά ατομικές λύσεις, απομακρύνοντας τους εαυτούς μας από την ευρύτερη ιστορική και κοινωνική συγκυρία που τα διέπουν.
Αν καθυστερεί η περιβόητη επιστροφή στην ”κανονικότητα”, αν οι κλίνες εντατικής θεραπείας βουλιάζουν, αν οι εργάτες, οι νεολαίοι, οι μετανάστες, αρρωσταίνουν επειδή στοιβάζονται σα σαρδέλες στα μέσα μαζικής μεταφοράς, φταίμε εμείς οι ανεύθυνοι που δεν τηρήσαμε το λόγο μας, που ήμαστε ανεύθυνοι και τολμήσαμε να εκμεταλλευτούμε ελάχιστες χαραμάδες κοινωνικοποίησης στις πλατείες και κατεβήκαμε στο δρόμο για να διαδηλώσουμε ενάντια στις προσταγές των ”ειδικών”, των διορισμένων από την κυβέρνηση.
Με μία αγωνιώδη προσπάθεια, που πλέον δε μπορεί να κουκουλωθεί κάτω από το χαλί, οι ”άγιοι” Τσιόδρες θέλουν να συντηρήσουν την αίσθηση πως συνεχίζει να υπάρχει ο κίνδυνος να πεθάνουμε από κορονοϊό, πως αυτό ξεπερνάει οποιεσδήποτε πολιτικές σκοπιμότητες και πως είναι απαραίτητο όλοι μαζί, παρέα, τα αφεντικά αγκαλιά με τους εργάτες (προσκυνημένους και πειθαρχημένους στους πρώτους) να τα ”βάλουμε” με τον κοινό εχθρό. Απαιτούν ”εθνική ομοψυχία” και ”εθνική ενότητα” για να φτωχύνουν τους φτωχούς και να πλουτίσουν τους πλούσιους.
Και για κάθε έναν που δεν υπακούει στις εντολές και στις υποδείξεις, προϊόντα ”επιστημονικών”, βαμμένων γαλανόλευκων διεργασιών, θα βρίσκεται ένας μπάτσος που θα παραμονεύει με μπόλικο τσαμπουκά και αντικομμουνισμό, επιτρεπόμενα από τους γαλάζιους προϊσταμένους του, για να ρωτήσει με ύφος ”Σέρλοκ Χολμς” γιατί κωδικό τέσσερα, ποιος είναι αυτός που τον έχει ανάγκη, ποια είναι η διεύθυνσή του, πάντα κάτω από τον φόβο και τον τρόμο του 300ευρου προστίμου.
Παραπέμποντας ξανά σε δήλωση του Μητσοτάκη, στη συζήτηση που έλαβε χώρα στη Βουλή για την καταστολή, στις 12/03/2021, πως “δε θα επιτρέψει να ζήσουμε νέο 2008 και νέο 2011”, για άλλη μία φορά γίνεται φανερός ο φόβος της κυβέρνησης.
Ο κόσμος της εργασίας δε μασάει και αυτό τους τρομοκρατεί! Τα γκλομπ και τα επεξεργασμένα ντοκουμέντα του αυταρχισμού των μπάτσων της ΔΡΑΣΗΣ δε στάθηκαν ικανά να αλλάξουν το πολιτικό κλίμα αλλά αποτέλεσαν έναυσμα για την έκφραση της κοινωνικής απόγνωσης στο δρόμο. Οι χιλιάδες διαδηλωτές που συσπειρώνονται είτε στις αντικατασταλτικές κινητοποιήσεις είτε στα φοιτητικά συλλαλητήρια, δείχνουν αποφασισμένοι να βάλουν φραγμό και να εντείνουν την πολιτική αδυναμία της κυβέρνησης. Ποιο λοκ ντάουν… Ποια καραντίνα αναγνωρίζουν άραγε όλοι εκείνοι που διεκδικούν το δικαίωμα στη ζωή και δεν τρομοκρατούνται από τους φασίστες μισθοφόρους του κράτους; Οι πολιτικές ελέγχου φθείρονται δραματικά, οι απαιτήσεις για ισχυροποίηση του συστήματος υγείας χτυπάνε κόκκινο, όταν στον πολύ κοντινό ορίζοντα, διαφαίνεται ξεκάθαρα η περαιτέρω βαρβαρότητα που θα φέρει το βάθεμα της οικονομικής κρίσης.
Και αυτός ο φόβος βρίσκεται στην ευχέρεια του οργανωμένου ταξικού κινήματος να βρει τρόπο και σχέδιο, μέσα από τις ζωντανές πολιτικές διαδικασίες του δρόμου του αγώνα. Η ακροδεξιά κυβέρνηση θέλει να μας ελέγξει και να επιβάλλει το μαρασμό των ζωών μας. Στο χέρι μας, να μην της κάνουμε το χατίρι.
