Ένας νέος κύκλος ύφεσης και αποσταθεροποίησης φαίνεται να είναι προ των πυλών και οι αστικές τάξεις σε όλο τον πλανήτη, ακονίζουν τα μαχαίρια τους. Απαραίτητη προϋπόθεση για την εσωτερική και εξωτερική θωράκιση μεγάλων και μικρών κρατών, η άνοδος της ακροδεξιάς του εθνικισμού και του ρατσισμού, με κυριότερο πεδίο ανασυγκρότησης το προσφυγικό μεταναστευτικό και τις ζωές εκατομμυρίων κατατρεγμένων, θυμάτων του παγκόσμιου καπιταλισμού.
Τόσο σε διεθνές όσο και σε εγχώριο επίπεδο, η αντιδραστική πολιτική ενώσεων και μεμονωμένων κρατών απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες διαμορφώνει την κεντρική ατζέντα. Από τους φράχτες του Τραμπ και το δόγμα “Make America great again” έως τα κλειστά ευρωπαϊκά σύνορα και τις συμφωνίες καταμερισμού των κατατρεγμένων, οι τρόποι ανασυγκρότησης του ακροδεξιού μπλοκ εν’ όψει της επόμενης περιόδου είναι πολλαπλοί.
Όσον αφορά δε την ΕΕ, με μια σειρά εργαλείων νομικών και δραστικών, έχει εξαπολύσει μια απάνθρωπη επίθεση απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Τα κλειστά σύνορα στα περισσότερα κράτη μέλη, οι φράχτες στα εξωτερικά σύνορα όπως σ` αυτό του Έβρου και η αποστολή συνοριοφυλάκων (FRONTEX) στο Αιγαίο κατά μήκος των τουρκικών παραλίων, μπλοκάρει κάθε τρόπο ασφαλούς εισόδου σε όσους το επιχειρούν. Το κενό δε, που δεν καλύπτουν τα πλοία και οι φρουροί της FRONTEX, έρχονται να καλύψουν συνθήκες του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και συμφωνίες της ΕΕ με άλλα κράτη-μέλη ή μη. Η αναθεώρηση της συνθήκης του Δουβλίνου η οποία μεταφέρει την ευθύνη έγκρισης του ασύλου από τις χώρες προορισμού στις χώρες εισόδου, καθώς και η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας η οποία προβλέπει μαζικές επαναπροωθήσεις έναντι κονδυλίων (3,5 δις ευρώ), ανοίγουν το καπάκι της ακροδεξιάς και του εθνικισμού, δημιουργώντας ασφυκτικό κλοιό σε όσους ψάχνουν την παραμικρή δίοδο.
Εννοείται φυσικά πως απαραίτητη προϋπόθεση για την εφαρμογή της αντιδραστικής πολιτικής, είναι να πειστεί το ευρωπαϊκό κοινό ότι οι κινήσεις αυτές είναι μονόδρομος. Η δαιμονοποίηση των αριθμών των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών δεν έχει προηγούμενο. Σε σχέση με το 2015 όπου οι μετανάστες και οι αιτούντες άσυλο έφταναν το 1,5 εκατομμύριο, το 2018, όπου έγινε και η τελευταία μέχρι στιγμής καταγραφή, ο αριθμός αυτός μειώθηκε στους 634.700, εκ των οποίων έγκριση πήραν μόνο οι 333.400. Ο δε αριθμός των ευρωπαίων που μετανάστευσαν σε τρίτες χώρες τις προαναφερθείσες χρονιές, είναι πολύ μεγαλύτερος.
Στην Ελλάδα φυσικά, η ελληνική αστική τάξη και η Νέα Δημοκρατία, καλούνται να επενδύσουν στην ακροδεξιά ανασυγκρότηση και την όξυνση του εθνικισμού, προκειμένου να ισχυροποιηθεί η θέση και ο ρόλος του ελληνικού καπιταλισμού στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο. Ένα από τα βασικά στοιχεία της στρατηγικής αυτής, είναι η υλοποίηση και η συνέχιση της αντιδραστικής αντιμεταναστευτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής ένωσης, με τις ξεχωριστές πινελιές της ακροδεξιάς Νέας Δημοκρατίας. Δεν πάει πολύς καιρός από την προηγούμενη πενταετία, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούσε να διαχειριστεί το ζήτημα του προσφυγικού ασκώντας μεσοβέζικη πολιτική και κρατώντας όσο το δυνατόν ίσες αποστάσεις. Από τη μια οι πιέσεις της Ευρωπαϊκής ένωσης όσον αφορά στην ελεύθερη μετακίνηση των προσφύγων στην υπόλοιπη Ευρώπη μέσω των ελληνικών συνόρων και από την άλλη τα ελάχιστα και νωθρά ψήγματα αριστερής και αλληλέγγυας συνείδησης, έφερναν την ρεφορμιστική κυβέρνηση σε τρομακτικά αδιέξοδα και τους πρόσφυγες να πληρώνουν τα σπασμένα της πολιτικής αυτής.
Πλέον βρισκόμαστε σε μια εντελώς διαφορετική περίοδο όπου την ρεφορμιστική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, έχει διαδεχθεί η ακροδεξιά κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με μια καθαρά αντιδραστική πολιτική ατζέντα η οποία προφανώς και περιέχει εντός της μεταξύ άλλων και το προσφυγικό-μεταναστευτικό. Την προσπάθεια διαχείρισης του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται να διαδεχθεί μια καθαρά και συνειδητά ακροδεξιά ρατσιστική πολιτική ως ένα από τα σημαντικότερα εργαλεία της ακροδεξιάς ανασυγκρότησης και της ισχυροποίησης του ελληνικού καπιταλισμού για το επόμενο κρίσιμο διάστημα. Το προσφυγικό δεν αποτελεί έστω ψευδεπίγραφα κοινωνικό ζήτημα αλλά θέμα εσωτερικής ασφάλειας, βίαιης εισβολής, εποικισμού και προσπάθειας αλλοίωσης του ελληνικού πολιτισμού. Τα σκληρά μέτρα στα σύνορα, οι φράχτες και οι θαλάσσιες περιπολίες είτε από ευρωπαϊκά συνεργεία είτε από το λιμενικό σώμα, οι προτάσεις για επαναφορά των ελληνικών ναρκοπεδίων και πιο πρόσφατα η αποστολή ενόπλων δυνάμεων στην ελληνική μεθόριο, δείχνουν ξεκάθαρα τις προθέσεις και τα σχέδια της Νέας Δημοκρατίας και σε αυτά οι πρόσφυγες δεν έχουν καμία απολύτως θέση και αξία. Από την άλλη για όσους τόλμησαν να εισέλθουν στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της προηγούμενης πενταετίας, η επιλογή είναι μια και είναι το στοίβαγμα δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων σε δομές διαμορφωμένες για μερικές χιλιάδες όπως το Hot Spot της Μόριας και αυτή προσωρινή, μέχρι τη στιγμή της απέλασης ή μέχρι τον θάνατο από τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Φυσικά απαραίτητη προϋπόθεση για την αποτελεσματική υλοποίηση της πολιτικής αυτής, είναι το χτίσιμο ρατσιστικού και μισαλλόδοξου κλίματος με χυδαίες δηλώσεις και δημόσιες τοποθετήσεις βουλευτών όπως αυτή του Γεωργιάδη, για πράκτορες δήθεν πρόσφυγες οι οποίοι τολμούσαν να γνωρίζουν τις γραμμές έκτακτης ανάγκης την ώρα που πνίγονταν και φυσικά με την καθιέρωση της ορολογίας του λαθρομετανάστη και της λαθρομετανάστευσης από τα καθεστωτικά μέσα, ενώ οι ανταποκριτές των μεγάλων καναλιών θριαμβολογούν για τις ηρωικές νίκες των πάνοπλων Ελλήνων στρατιωτών και των δυνάμεων καταστολής απέναντι στους άοπλους πρόσφυγες. Αυτές είναι οι κατευθύνσεις και αυτή η πολιτική ατζέντα που ανοίγουν τις ορέξεις σε ακροδεξιούς φορείς και οργανώσεις και δίνουν το πράσινο φως στην γαλάζια αυτοδιοίκηση των νησιών του Βορειοανατολικού Αιγαίου να συγκροτεί ακροδεξιά ρατσιστικά μπλοκ, στελεχωμένα από μισάνθρωπους τραμπούκους οι οποίοι θέλουν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες πνιγμένους. Αυτή είναι η πολιτική ατζέντα που οπλίζει τα χέρια μισάνθρωπων δήθεν αγανακτισμένων να τραμπουκίζουν εθελοντές και εργαζομένους ΜΚΟ, να στήνουν ρατσιστικά πογκρόμ ενάντια σε μετανάστες και πρόσφυγες και να ηγεμονεύουν σε κοινωνίες όπου το προηγούμενο διάστημα, προς έκπληξή μας, φαίνονταν να έχουν άλλο πρόσημο.
Σε αυτή την περίοδο ακροδεξιάς ανασυγκρότησης της ελληνικής αστικής τάξης που διανύουμε, το ταξικό κίνημα πρέπει να πάρει ξεκάθαρη εχθρική στάση απέναντι στην ακροδεξιά και ξεκάθαρα προδοτική στάση κόντρα στην αφήγηση της εθνικής ενότητας, χωρίς εκπτώσεις και υποχωρήσεις. Δυστυχώς τα πρώτα δείγματα αντίδρασης του δικού μας στρατοπέδου δεν είναι και πολύ θετικά. Οι οργανώσεις και συλλογικότητες της αριστεράς και της αναρχίας, εμφανίζουν τεράστια αμηχανία και αδυναμία να αναγνωρίσουν και να αξιολογήσουν τον πρωτεύοντα εχθρό του ταξικού κινήματος, κυρίως στα νησιά και την επαρχία. Στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου συγκεκριμένα οι οργανωμένες, από τους νεοδημοκράτες δημάρχους και περιφερειάρχη, ρατσιστικές συγκεντρώσεις ενάντια σε κάθε είδους προσφυγική δομή με αίτημα να φύγουν οι πρόσφυγες αμέσως, είναι «λαϊκοί ξεσηκωμοί και ηρωικοί αγώνες κατοίκων οι οποίοι συγκρούονται με τα ΜΑΤ και η κοινή σύμπραξη μαζί τους είναι μονόδρομος». Τα μόνα σύμβολα όμως που ορθώνονται είναι κάτι ελληνικές σημαίες και ο ελληνικός ύμνος είναι αυτός που στην πλειοψηφία των κινητοποιήσεων δίνει τον παλμό. Την ίδια στιγμή δε που πρόσφυγες και μετανάστες τραμπουκίζονται, εργαζόμενοι και εθελοντές ΜΚΟ ξυλοκοπούνται, ξένοι ανταποκριτές εκδιώκονται και αποθήκες συλλογής τροφίμων πυρπολούνται, εκπρόσωποι αριστερών οργανώσεων και κομμάτων διεκδικούν κομμάτι διαλόγου με τους «μπερδεμένους» χωρίς κανένα αποτέλεσμα , απορώντας ταυτόχρονα τι έχει αλλάξει σε σχέση με την προηγούμενη πενταετία. Απέναντι δε στα ξεκάθαρα πολιτικά κέντρα του ακροδεξιού μπλοκ, οι δικές μας προτάσεις μοιάζουν αφηρημένες και με μπόλικες εκπτώσεις και προϋποθέσεις: «Να κλείσουν τα Hot Spot, γιατί οι πρόσφυγες δεν θα μείνουν ούτε στα νησιά, ούτε στην Ελλάδα!». Από την άλλη πλευρά, στην Αθήνα, μπορεί να μην υπάρχουν μαζικές ρατσιστικές κινητοποιήσεις, αλλά οι αδυναμίες των οργανώσεων είναι και εδώ εμφανείς. Η ρεφορμιστική αριστερά με πρωταγωνιστές το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ, στήριξαν ανοιχτά την ακροδεξιά συγκέντρωση που οργανώθηκε έπειτα από κάλεσμα του περιφερειάρχη Μουτζούρη στο υπουργείο εσωτερικών. Μια συγκέντρωση με κεντρικό πανό να λέει «ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΠΟΙΚΙΣΜΟ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΜΑΣ» για ΚΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ ήταν «άλλος ένας αγνός λαϊκός ξεσηκωμός». Την ίδια στιγμή η εξωκοινοβουλευτική αριστερά πέφτει στην ίδια παγίδα αφηρημένης αξιολόγησης και επιχείρησης σύμπραξης, προχωρώντας σε γενικόλογες κριτικές τσουβαλιάσματος της Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να λέει κουβέντα για τον χαρακτήρα των συγκεντρώσεων στα νησιά και τον πεντακάθαρο ρόλο των δημάρχων και του περιφερειάρχη ως πολιτικά και καθοδηγητικά κέντρα. Φυσικά μέχρι στιγμής οι υπόλοιπες κινήσεις των οργανώσεων είναι αναγνωριστικές, νωθρές και πάνω στην λογική του παράλληλου χτισίματος, χωρίς να διεκδικούν προς το παρόν την πολιτική σύγκρουση με τις αντίστοιχες του ακροδεξιού περιφερειάρχη και τον δημάρχων στο υπουργείο εσωτερικών καθώς και άλλων φορέων που προσπαθούν να ξαναβγούν στο προσκήνιο.
Όμως τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα! Μπορεί ο κίνδυνος της Ουκρανίας το κοντινό 2014 ή της φασιστικής τρομοκρατίας της Χρυσής Αυγής και της ακροδεξιάς κυβέρνησης Σαμαρά-Δένδια να επανέρχονται στο πίσω μέρος του μυαλού μας, αλλά χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια της ακροδεξιάς και πολλά αυτοκτονικά λάθη από τη μεριά μας για να ξαναφτάσουμε σε αντίστοιχες περιόδους. Η κατάσταση είναι αναστρέψιμη και είναι καθήκον μας να την αντιστρέψουμε πριν η ακροδεξιά περάσει από πάνω μας σαν οδοστρωτήρας. Με όχημα τις νίκες της προηγούμενης περιόδου και τις ανάγκες της τωρινής αλλά και της επόμενης, το ταξικό κίνημα και η ΟΡΜΑ, οι κομμουνιστές διεθνιστές, θα πρέπει να προετοιμαστούμε πολιτικά και οργανωτικά για την σκληρή μάχη με την ακροδεξιά.
Απαραίτητη προϋπόθεση η στοχοποίηση και η κοινωνική απονομιμοποίηση του ακροδεξιού μπλοκ και η έμπρακτη υποστήριξη των προσφύγων και των μεταναστών χωρίς υποχωρήσεις και με κάθε κόστος. Εμείς είμαστε οι μοναδικοί εγγυητές ασφαλούς διαβίωσης, αξιοπρεπούς ζωής και πλήρους ελευθερίας των προσφύγων και των μεταναστών! Εμείς είμαστε αυτοί που θα τους περιφρουρήσουμε και θα τους προστατεύσουμε από την αντιδραστική αυτοδιοίκηση, την ακροδεξιά Νέα Δημοκρατία, την αστική επιθετικότητα και θα το κάνουμε χωρίς εκπτώσεις, μέχρι τέλους! Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΑΥΤΟΙ.