Αντιφασιστική Φρουρά | Τεύχος 61 | ΣΕΠΤ 2024
Το ΕΣΥ βρίσκεται σε κατάσταση διάλυσης και αποκλειστικός υπεύθυνος είναι η εγκληματική πολιτική της ΝΔ. Θάνατοι ασθενών λόγω ελλείψεων σε ΕΚΑΒ ή σε Κέντρα Υγείας που υπολειτουργούν και χιλιάδες ασθενείς σε ουρά αναμονής επί μήνες για χειρουργεία. Το μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας, ο Ευαγγελισμός, να αντιμετωπίζει ηλεκτρικό μπλακ άουτ, εκατοντάδες απολύσεις υγειονομικού προσωπικού, χιλιάδες συμβασιούχοι σε καθεστώς εργασιακής επισφάλειας – ομηρίας είναι η κανονικότητα που επιβάλει η κυβέρνηση στη δημόσια υγεία. Πρόκειται για διαδικασία υποβάθμισης ώστε να δώσει χώρο σε ιδιωτικά συμφέροντα. Η ιδιωτικοποίηση της υγείας δεν θα γίνει ακαριαία με κλείσιμο των δημόσιων μονάδων και προώθηση των ιδιωτικών, αλλά εισάγοντας τους ιδιώτες μέσα στο ΕΣΥ και ανοίγοντας πτέρυγες και ιατρεία, που ο κρατικός προϋπολογισμός χρησιμοποιείται μαζί με τα έξοδα των ασθενών για τη χρηματοδότηση των ιδιωτών.
Λίγες μέρες πριν τη ΔΕΘ, η ΠΟΕΔΗΝ δημοσίευσε τα αποτελέσματα μεγάλης έρευνας καταγράφοντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα 29 νοσοκομεία και τα 14 Κέντρα Υγείας της Βόρειας Ελλάδας, με ελλείψεις ιατρικού (σε όλες τις ειδικότητες) και νοσηλευτικού προσωπικού, καθώς και υλικών, που καθιστούν τις δομές να υπολειτουργούν και να μην εξυπηρετούν.
Δεν υπάρχει πλέον πόλη της επαρχίας και νοσοκομείο που να επισκέπτεται ο υπουργός Α.Γεωργιάδης και να μην πραγματοποιείται διαμαρτυρία και εντάσεις εναντίον του. Οι επισκέψεις του είναι ουσιαστικά συναντήσεις με τις κομματικές διοικήσεις, για να προχωρήσουν την πολιτική που μετατρέπει τα δημόσια νοσοκομεία σε επιχειρήσεις και τους ασθενείς σε πελάτες. Σε κάθε δημόσια εμφάνιση ή δήλωσή του εξαπολύει μια χυδαία φρασεολογία που επιτίθεται στους εργαζόμενους και υποτιμά τη νοημοσύνη των πολιτών. Από ψευδείς ειδήσεις για πρωτιές χειρουργείου μεταμόσχευσης οργάνων μέχρι την επιχειρηματολογία ότι το ΕΣΥ δεν μπορεί να λειτουργεί τις Κυριακές, αποτελεί όνειδος ότι αυτός ο άνθρωπος βρίσκεται ακόμα σε θέση ευθύνης.
Τον Ιούλιο η κυβέρνηση πέρασε νέο νόμο, με μπροστάρη τον υφυπουργό Δ.Βαρτζόπουλο, με σκοπό την περαιτέρω υποβάθμιση και κυρίως την ιδιωτικοποίηση των δομών και των υπηρεσιών της ψυχικής υγείας, της απεξάρτησης και της κοινωνικής επανένταξης. Το ξεπούλημα του ΕΣΥ, του ΚΕΘΕΑ, του 18ΑΝΩ, σε ιδιωτικές κλινικές, ΜΚΟ ή στην Εκκλησία, μαζί με τη συγχώνευση και συρρίκνωση των ψυχιατρικών νοσοκομείων και άλλων δομών έρχεται μαζί με την ανακατεύθυνση της κρατικής χρηματοδότησης προς ιδιώτες. Επιδίωξη είναι να μεταφέρεται χρήμα σε κλινικάρχες, ενώ την ίδια στιγμή να πετάξουν στον δρόμο τα πιο αδύναμα κομμάτια της εργατικής τάξης και της κοινωνίας, τους ψυχικά ασθενείς και τους εξαρτημένους, που δεν έχουν οικονομικούς πόρους.
Η αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης χτυπάει με πολλαπλούς τρόπους τους εργαζόμενους στη δημόσια υγεία, αφενός με τις δυσμενείς σχέσεις και συνθήκες εργασίας αφετέρου με την πολιτική διώξεων ενάντια στους συνδικαλιστές που φέρνουν αντιστάσεις. Μια σειρά από ΕΔΕ, πειθαρχικά και εκδικητικές μεταθέσεις σε υγειονομικό και ιατρικό προσωπικό έχει σκοπό την καταστολή της όποιας εναντίωσης στην υποβάθμιση του ΕΣΥ και τη μετατροπή των νοσοκομειακών μονάδων σε πεδίο εξυπηρέτησης ιδιωτικών συμφερόντων. Το τελευταίο παράδειγμα ολοφάνερης επιχείρησης φίμωσης και τρομοκράτησης των εργαζομένων σε όλες τις δομές υγείας της Κρήτης αποτελεί η δράση του κομματικού στελέχους της ΝΔ και διοικητή στην 7η Υγειονομική Περιφέρεια, Ν.Παπαβασιλείου: καλεί τους εργαζόμενους να υπογράψουν ένα διμερές “συμφωνητικό εχεμύθειας” με την διοίκηση, δεσμεύοντας τους για την μη δημοσιοποίηση ή αποκάλυψη πληροφοριών που αφορούν τη λειτουργία της ΥΠΕ, δηλαδή να μην αποκαλύπτουν τη διαλυτική κατάσταση της που επικρατεί στη δημόσια Υγεία.
Τόσο σε τοπικό επίπεδο όσο και πιο κεντρικά στην Αθήνα έχουν πραγματοποιηθεί απεργιακές κινητοποιήσεις και διαμαρτυρίες, άλλες πιο δυναμικές άλλες μειοψηφικές, όμως υπάρχει ένα μαζικό δυναμικό που αντιστέκεται και βαστάει το ΕΣΥ στις πλάτες του. Τα δύο τελευταία χρόνια είδαμε εμβληματικούς αγώνες με πάνδημα συλλαλητήρια σε τοπικές κοινωνίες της επαρχίας, όπως σε Ιεράπετρα, Μεσολόγγι, Σητεία, να παίρνουν χαρακτηριστικά συγκρότησης μαζικού αγώνα, όπου τα σωματεία εκεί έπαιξαν έναν ρόλο πολιτικού κέντρου για την πόλη και συντονισμού των τοπικών κοινωνιών για να ριχτούν στη μάχη χιλιάδες κόσμου και να υπερασπιστούν το δημόσιο νοσοκομείο και την περίθαλψή τους.
Αντιθέτως, στην Αθήνα οι περισσότερες απεργίες εξαντλούνται σε κάποιες σπασμωδικές 24ωρες, ενώ μπορούν θα μπορούσαν να έχουν εμπνευστεί από τα παραδείγματα αυτά της επαρχίας. Αποτελεί θετικό βήμα ότι σωματεία απέκτησαν μεγαλύτερα αριστερά ποσοστά ή και προεδρεία στα ΔΣ. Πλέον, είναι ώρα το Κρατικό στη Νίκαια, ο Άγιος Σάββας στους Αμπελόκηπους, το Αττικό στο Χαϊδάρι να πάρουν πρωτοβουλίες ώστε το κάθε νοσοκομείο να γίνει κέντρο αγώνα της γειτονιάς και να συνδεθεί με τους αγώνες για την ακρίβεια, τους πλειστηριασμούς κ.α. Η μάχη για την ανατροπή της νεοφιλελεύθερης επέλασης των ιδιωτικοποιήσεων και η υπεράσπιση της δημόσιας υγείας απαιτεί έναν κεντρικό πολιτικό αγώνα που θα συγκεραστεί με τις γειτονιές και τους λοιπούς εργασιακούς χώρους.
Κ.Μ.
