Εν’ όψει του επόμενου κύκλου ύφεσης και οικονομικής λιτότητας και μετά την προσωρινή υποχώρηση της πανδημίας του κορωνοϊού η οποία έκανε και συνεχίζει να κάνει αισθητά τα κενά και τις αδυναμίες του παγκόσμιου καπιταλισμού, η Νέα Δημοκρατία συνεχίζει την πολιτική στοχοποίησης των δημόσιων αγαθών καθώς και των λαϊκών διεκδικήσεων και κατοχυρώσεων που έχει πετύχει το εργατικό κίνημα με τους αγώνες του στους αντίστοιχους χώρους εργασίας και όχι μόνο. Μεταξύ αυτών, παραδοσιακά στο στόχαστρο του αστισμού, βρίσκεται η δημόσια εκπαίδευση και οι εργαζόμενοι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι μετά από μια μεγάλη διακοπή της λειτουργίας των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, πρόκειται να μείνουν ξεκρέμαστοι με αμφίβολο το εργασιακό τους μέλλον. Παράλληλα, οι εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που ετέθησαν σε διαβούλευση στα τέλη Απριλίου καθώς και οι τροπολογίες-προσθήκες που συμπεριλήφθησαν στα μέσα Μαΐου, έχουν άμεση επίδραση και στους μαθητές της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης καθώς και στους φοιτητές και στην μελλοντική επαγγελματικής τους αποκατάσταση.
Η τελευταία τροπολογία πάνω στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση που προσπαθεί να περάσει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, δεν έσκασε σαν κεραυνός εν’ αιθρία. Από την πρώτη κιόλας στιγμή με την εκλογή της, η Νέα Δημοκρατία έδειξε ξεκάθαρα πως ένας από τους πρώτους τομείς που θα θυσιαστεί στο βωμό των κερδών του κεφαλαίου είναι η εκπαίδευση, στοχοποιώντας εν μέσω καλοκαιριού το πανεπιστημιακό άσυλο και ψηφίζοντας εν τέλει την κατάργησή του στις αρχές Ιουλίου και αυτό, καθώς ο αφοπλισμός του εργατικού κινήματος και των οργανώσεων, αποτελεί από τη μια πρόσφορο έδαφος για την αντεργατική πολιτική της αστικής τάξης, ενώ από την άλλη αφήνει την εργατική τάξη έρμαιο στην επιθετικότητα του κεφαλαίου.
Πλέον, εν μέσω της πανδημίας του κορωνοϊού και της παράλογης πολυήμερης απαγόρευσης κυκλοφορίας, η Νέα Δημοκρατία θέτει προς διαβούλευση το εκπαιδευτικό νομοσχέδιο που μόνο σκοπό έχει την υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης, την αμφισβήτηση των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, ενώ σε δεύτερο βαθμό τείνει να πλήξει και την τριτοβάθμια εκπαίδευση σε συγκεκριμένα πεδία. Συγκεκριμένα το υπουργείο παιδείας επιχειρεί μια ολική αναδιάρθρωση των τομέων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αλλάζοντας ριζικά την ομαλή λειτουργία των αντίστοιχων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με σκοπό την ‘’αναβάθμιση’’ της εκπαίδευσης. Στο εν λόγω νομοσχέδιο, μεταξύ άλλων αναφέρεται η αύξηση της χωρητικότητας των τμημάτων των σχολείων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας από τις προνηπιακές τάξεις μέχρι και το λύκειο ανεξαιρέτως δυσκολιών και ιδιαιτεροτήτων. Όταν μάλιστα δεν θα αρκούν οι ήδη υπάρχουσες υποδομές του εκάστοτε εκπαιδευτικού ιδρύματος, η λύση έρχεται έτοιμη από το υπουργείο παιδείας και είναι οι μαζικές μετακινήσεις μαθητών σε άλλους χώρους εκτός εκπαιδευτικού ιδρύματος και αν χρειαστεί σε διαφορετική περιοχή. Στις μεγαλύτερες τάξεις δε, η μετακίνηση μαθητών έρχεται με υπουργική απόφαση. Η διεύρυνση βέβαια των σχολικών τμημάτων έρχεται να πλήξει πρώτα και κύρια τους εκπαιδευτικούς καθώς η μείωση των υπάρχοντων τμημάτων θα μειώσει τον ‘’απαραίτητο’’ αριθμό εκπαιδευτικών στα αντίστοιχα πόστα, οδηγώντας τουλάχιστον σε μεγάλη μείωση των αναπληρωτών. Πρόκειται από τις ελάχιστες βέβαια περιπτώσεις όπου ο συνωστισμός δεν αποτελεί τόσο μεγάλο πρόβλημα!
Παράλληλα γίνεται ευρύτερο άνοιγμα προς τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία στα οποία θα γίνεται επιλογή μαθητών, βάσει επίδοσης σε αντίστοιχες κατατακτήριες εξετάσεις ή αυξημένης τύχης σε κλήρωση εισαγωγής του σχολείου αποκλείοντας μεγάλο αριθμό παιδιών από την είσοδό τους στα εν λόγω εκπαιδευτικά ιδρύματα και προάγοντας ταυτόχρονα την αριστεία και τους μαθητές δυο ταχυτήτων. Αντίστοιχα θεσπίζεται όριο εισαγωγής και στα επαγγελματικά λύκεια στα 17 χρόνια κλείνοντας κάθε ομαλή δίοδο δωρεάν εκπαίδευσης και κατάρτισης, σε παιδιά από φτωχές οικογένειες που μέχρι πρότινος δεν είχαν την παραμικρή δυνατότητα σπουδών. Όσο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, υπάρχει χυδαίος περιορισμός και αποκλεισμός στις μετεγγραφές των φοιτητών, οι οποίες αξιολογούνται βάσει περισσότερων και καινούριων κριτηρίων, στερώντας το δικαίωμα, από μεγάλο αριθμό φοιτητών, της μετακίνησης στην περιοχή όπου έχουν τη δυνατότητα να σπουδάσουν ενώ γίνεται αναφορά για θέσπιση νέου θερινού προγράμματος σπουδών δύο εβδομάδων και απροσδιορίστου ποιότητας, με τέλη φοίτησης. Είναι σαφές ότι η συγκεκριμένη προσπάθεια ολικής αναδιάρθρωσης της εκπαίδευσης, στρώνει το κόκκινο χαλί στην υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας και στην ιδιωτικοποίηση της, με τελικό στόχο την δημιουργία μιας ακόμη επιχείρησης-δεξαμενής πλούτου για το κεφάλαιο.
Ωστόσο το κερασάκι στην τούρτα, προς το παρόν τουλάχιστον, μπήκε λίγες μέρες αργότερα με την τροπολογία στο νομοσχέδιο του υπουργείου μετανάστευσης και ασύλου, για την on line παρακολούθηση μαθημάτων. Με αφορμή την πανδημία του κορωνοϊού και επικαλούμενη για άλλη μια φορά υποκριτικά την δημόσια υγεία, η κυβέρνηση επιχειρεί πλέον να καθιερώσει on line διεξαγωγή μαθημάτων. Κάμερες σε τάξεις αλλά και σπίτια για όσους δεν μπορούν να παρουσιαστούν στο μάθημα, διαρκής παρακολούθηση και ανύπαρκτη επαφή μαθητών εκπαιδευτικών καθώς και των ίδιων των μαθητών μεταξύ τους. Εκτός από το γεγονός ότι ο χώρος της εκπαίδευσης συντηρητικοποιείται, χάνει τον κοινωνικοποιητικό του χαρακτήρα και ρόλο και μετατρέπεται σε μια ψυχρή πλατφόρμα πληροφοριών, η εκπαιδευτική κοινότητα κυρίως στα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα θα εργάζεται υπό καθεστώς παρακολούθησης με ευάλωτα τα προσωπικά στοιχεία τους και με τα δεδομένα των on line μαθημάτων να τα διαχειρίζεται αποκλειστικά και μόνο το υπουργείο. Συμπληρωματικά, η εν λόγω τροπολογία απαγορεύει ρητά την αποθήκευση οποιουδήποτε δεδομένου της παρακολούθησης από τους μαθητές ή τους εκπαιδευτικούς. Είναι πολύ λογικό άλλωστε ο μοναδικός νόμιμος διαχειριστής των προσωπικών σου στοιχείων να είναι το υπουργείο παιδείας. Ακόμη, αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι για την ολοκλήρωση του συγκεκριμένου πλάνου δεν θα υπάρξει η παραμικρή δημοσιονομική επίπτωση στον κρατικό προϋπολογισμό, χωρίς βέβαια να απαντιέται το πώς θα εξοπλιστούν μαθητές και εκπαιδευτικοί με όλα τα απαραίτητα τεχνολογικά μέσα για την ομαλή διεξαγωγή του μαθήματος.
Όλα αυτά όμως δεν αφορούν μόνο την ιδιαίτερη περίπτωση της πανδημίας, αλλά οποιαδήποτε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Αυτό σημαίνει πως οποιαδήποτε κατάσταση και για όσο χρονικό διάστημα κριθεί έκτακτη από την Νέα Δημοκρατία, αυτομάτως η συντηρητικοποίηση και η αδρανοποίηση του χώρου της εκπαίδευσης θα είναι απαραίτητη και θα εφαρμόζεται βάσει νόμου.
Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο όπου η αστική τάξη εξαπολύει σφοδρή επίθεση μεταξύ άλλων απέναντι στην εκπαίδευση και τα δικαιώματα εκπαιδευτικών και μαθητών, οι οργανώσεις του εργατικού κινήματος δεν αρκεί μόνο να παραμείνουν στο δρόμο αλλά πρέπει να ανασυγκροτηθούν και να στρατευτούν πάνω σε μια αντικαπιταλιστική στρατηγική οργανώνοντας την κομμουνιστική εξέγερση. Οι σοβαρές αδυναμίες του εργατικού κινήματος που παρουσιάστηκαν εν μέσω καραντίνας και πάνω στις οποίες πάτησε η ακροδεξιά Νέα Δημοκρατία, ξεπεράστηκαν με την πετυχημένη και μαζική πραγματοποίηση της εργατικής πρωτομαγιάς. Με αφετηρία την φετινή διαδήλωση της πρώτης Μάη ως σύμβολο ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος, οι απαντήσεις των οργανώσεων και των σωματείων των εκπαιδευτικών απέναντι στο εκπαιδευτικό νομοσχέδιο μέχρι τώρα ήταν τακτικές και μαζικές ξεπερνώντας τις περισσότερες φορές τις 5000 κάτω από ευνοϊκες ή και αντίξοες συνθήκες.
Παρ’ όλα αυτά το επόμενο διάστημα, εν’ όψει του νέου κύκλου ύφεσης και της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που βρίσκεται προ των πυλών, η ελληνική αστική τάξη θα είναι αμείλικτη και η επίθεση της στα λαϊκά στρώματα σφοδρή. Πλέον δε θα είναι αρκετά, αυθόρμητα ή μη κινήματα που θα ασκούν πιέσεις στην αστική τάξη για την απόσυρση ενός νομοσχεδίου ή την επανεξέταση ενός άλλου. Η ακροδεξιά Νέα Δημοκρατία θα επιχειρήσει να αφοπλίσει το εργατικό κίνημα καθιστώντας το αδρανές, αδύναμο και ανίκανο να απαντήσει ουσιαστικά στα μελλοντικά μέτρα λιτότητας και φτώχειας που θα επιβάλλει το ελληνικό κεφάλαιο. Για να μη φορτωθούν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων, οι οργανώσεις του εργατικού κινήματος πρέπει να αναβαθμίσουν τα εργαλεία τους, να ανασυγκροτήσουν και να προετοιμάσουν το ταξικό στρατόπεδο όχι για να διαπραγματευτεί με την αστική τάξη αλλά να είναι έτοιμο την κατάλληλη στιγμή που θα υπάρξουν οι μοναδικές ευκαιρίες, να συγκρουστεί μαζί της και να την τσακίσει. Και αυτή η κατάλληλη στιγμή δεν είναι μακριά, όμως απαιτεί στράτευση, οργάνωση και αποφασιστικότητα.
