Χ.Κ.
Οι πρόσφατες αποκαλύψεις, έπειτα από καταγγελία, για την περίπτωση του επιχειρηματία Ηλία Μίχου, που βίαζε κατ’ εξακολούθηση και εξέδιδε δωδεκάχρονο κορίτσι στα Σεπόλια, κόρη υπαλλήλου του στο σούπερ μάρκετ που διέθετε, διακινώντας επιπλέον και φωτογραφίες της ανήλικης στο Διαδίκτυο για να «αλιεύει» πελατεία, έχουν προκαλέσει αποτροπιασμό στην κοινή γνώμη και έχουν ανοίξει για άλλη μια φορά τον ασκό των σκανδάλων και των μεθοδεύσεων που ξεδιπλώνονται τα τελευταία χρόνια από την ασυδοσία της αστικής διακυβέρνησης.
Το παρόν άρθρο θα μπορούσε να αναπτυχθεί σε πολλά επίπεδα και να καλύψει πολλές σελίδες ανάλυσης για την κουλτούρα του βιασμού και της παιδεραστίας ως προϊόντα επιβολής εξουσίας μεταξύ προνομιούχου-μη προνομιούχου, ενήλικα-παιδιού αλλά και αποτύπωσης της πατριαρχικής εξουσίας και της τοξικής αρρενωπότητας. Ωστόσο, κάτι τέτοιο αν και χρήσιμο και πολύ ενδιαφέρον, θα απομακρυνόταν από την ανάγκη επίκαιρης και επικεντρωμένης ανάλυσης των γεγονότων, έναντι μιας θεωρητικής ανάλυσης. Οι εχθροί δεν είναι οι άντρες γενικά και αόριστα, αλλά όλα τα συστήματα που τους γαλουχούν και πλάθουν τη σεξιστική και καταπιεστική τους ταυτότητα. Οι εχθροί κι εδώ είναι οι μηχανισμοί της δεξιάς και του κεφαλαίου, οι γενεσιουργοί και θιασώτες της κανονικότητας των ενήλικων λευκών αρρενωποτήτων. Και οι αποκαλύψεις για τον Ηλία Μίχο έρχονται να υπενθυμίσουν και να σφραγίσουν για ποιους μιλάμε και με ποιους έχουμε να κάνουμε.
Σωρεία δεδομένων υπογραμμίζουν τη σχέση του Μίχου με τη Νέα Δημοκρατία, καθώς ο ίδιος αποτελεί διακεκριμένο στέλεχος της ΝΔ στην περιοχή, έχει φιγουράρει κατά καιρούς με υψηλόβαθμους παράγοντες νεοδημοκράτες, βουλευτές αλλά και εκκλησιαστικούς εκπροσώπους. Επίσης, το σπίτι του αποτέλεσε ευνοϊκό τόπο για να φιλοξενεί τις συναντήσεις του περιφερειάρχη Αττικής Γ. Πατούλη για προεκλογικές φιέστες. Συγχρόνως, λάμβανε πλήθος απευθείας αναθέσεων για την επιχείρησή του από το Υπουργείο Υγείας την περίοδο 2011 – 2014. Πως να μην νιώθει ισχυρός και ανενόχλητος να αναπτύξει τη διαστροφική και παραβατική του συμπεριφορά και να ενορχηστρώνει τα εγκλήματα εις βάρος ανήλικων και πληβείων εργαζομένων του;
Όσο για τη σύζυγό του, πρόκειται για συνεργάτρια του Μπακογιάννη, κατέχουσα θέση συμβούλου της παράταξης και μέλους του ΔΣ του Δημοτικού Βρεφοκομείου. Η εν λόγω κυρία φέρεται να επιχείρησε να δωροδοκήσει τη μητέρα του θύματος για να μην καταγγείλει τα γεγονότα. Μετά από όλα αυτά και την κατακραυγή που ακολούθησε, ο Μπακοδήμαρχος προχώρησε, καθυστερώντας όσο τον έπαιρνε, στη διαγραφή της από την παράταξή του. Φυσικά, ο ίδιος ο Μίχος «τιμωρήθηκε» με “αναστολή” της ιδιότητάς του ως μέλος του κυβερνώντος κόμματος. Δεν βιάζεται η κυβέρνηση να τον διαγράψει, μην τυχόν και αποδειχτούν ψεύδη και συκοφαντίες τα αίσχη και έχει μαλώσει άδικα το καλό και χρήσιμο τσιράκι της.
Όσον αφορά τα (κωλο)Πετσωμένα συστημικά ΜΜΕ, δεν περιμέναμε κάτι λιγότερο ή περισσότερο (όπως το δει κανείς), από το να σπεύσουν να κατευνάσουν τα πνεύματα και να διαλύσουν τις σκιές γύρω από τα μεγάλα αφεντικά προβαίνοντας σε τεχνικές εξωραϊσμού του Μίχου, της συζύγου του και της ηθικής τους. Και ποιος είναι καταλληλότερος για κάτι τέτοιο από τον Μπαλάσκα, τον μπάτσο που «έψεγε» τον Μπάμπη Αναγνωστόπουλο για τις λάθος κινήσεις του και για το πόσο καλύτερα θα μπορούσε να είχε καλύψει τα νώτα του! Γινόμαστε θεατές ενός ωμού μιντιακού κανιβαλισμού, επίθεσης και τρομοκράτησης με στόχο το θόλωμα των νερών και εν τέλει τη συγκάλυψη.
Επίσης, όπως είναι φυσικό κι αναμενόμενο και όπως κάθε νεοφιλελεύθερη και αστική κυβέρνηση που σέβεται τον εαυτό της οφείλει να κάνει, μετατοπίζοντας την ευθύνη από τους προνομιούχους άτρωτους θύτες στα πληβεία και ευάλωτα θύματα, συλλαμβάνει τη μητέρα της δωδεκάχρονης με την κατηγορία πως εκείνη εξωθούσε στην πορνεία και τη μαστροπεία.
Παράλληλα, μετά από την αποκάλυψη για εμπλοκή οίκου ανοχής στην υπόθεση και με βαρύτατα ονόματα στο τραπέζι «της πελατείας», η αστυνομία προβαίνει σε συλλήψεις εργαζομένων εκεί δήθεν διερευνώντας τη νομιμότητά τους. Τουτέστιν όσοι και όσες έχουν πληροφορίες εναντίον της σπείρας των μαστροπών και των παιδοβιαστών της ΝΔ απειλούνται και διώκονται.
Μας ξυπνάνε μνήμες από το ίδιο μπουρδούκλωμα ευθυνών, θυμάτων και θυτών -σαν την κότα με το αυγό ένα πράγμα- και από τη σύλληψη και διαπόμπευση των εξαρτημένων οροθετικών γυναικών του Λοβέρδου το 2012. Αλλά θα βάλουν τα δυνατά τους να μας τις κοιμίσουν πάλι, για να μην διακυβευτεί το κύρος της ελληνική μεσοαστικής και πάνω οικογένειας και των νοικοκυραίων της. Όχι όποιων κι όποιων των οικογενειών, μόνο των εκλεκτών και τον διακεκριμένων. Η ΝΔ και οι κρατικοί της μηχανισμοί γέρνουν με ξεκάθαρη ταξική ματιά τη ζυγαριά απέναντι σε κάθε παιδί – γυναίκα – θύμα μη προστασίας και μη υπεράσπισης.
Οι μνήμες νωπές όμως και από τις πιο πρόσφατες υποθέσεις του κατά συρροή παιδοβιασμού και trafficking από τον βουλευτή της ΝΔ Ν.Γεωργιάδη, των καταγγελιών της Ολυμπιονίκη Σ.Μπεκατώρου από τον προπονητή και αντιπρόεδρο τοπικής οργάνωσης της ΝΔ Α.Αδαμόπουλο, του βιασμού γυναίκας στη Θεσσαλονίκη από τους γιούς μεγαλοεπιχειρηματιών. Όπως επίσης και το σχετικό κύκλωμα κακοποίησης νεαρών γυναικών, τους παιδοβιασμούς του εκλεκτού από Μητσοτάκη-Μενδώνη Δ.Λιγνάδη, το κύκλωμα μαστροπείας στην Ηλιούπολη από αστυνομικό. Δεν είναι μια και δυο οι περιπτώσεις. Πρόκειται για το σαφές μοτίβο που αναπαράγεται για το κουκούλωμα και το ξέπλυμα των εγκληματιών, όταν αυτοί είναι δεξιά στελέχη, πλούσιοι και μπάτσοι.
Η ίδια δοκιμασμένη συνταγή με την οποία διοχετεύει δεκαετίες τώρα η Δεξιά τη δράση και την εξουσία της στη συνείδηση του λαού. Τα αλάνθαστα συστατικά της συνταγής γνωστά: η ταξική εκμετάλλευση και η εξαθλίωση που βιώνουν τα λαϊκά στρώματα, η ανεργία, εργασιακή και κάθε άλλη ταπείνωση και εν γένει τα τεράστια κοινωνικά προβλήματα που καταστρέφουν καθημερινά τις ζωές των ανθρώπων. Πώς να μην γίνουν οι φτωχοί και οι καταφρονημένοι βορά στον κάθε Μίχο και την πελατεία του που καραδοκεί να απομυζήσει την αξιοπρέπεια και την υπόσταση ευάλωτων υποκειμένων προσφέροντάς τους «δηλητηριασμένα μήλα για την πείνα τους»;
Στα τρία χρόνια διακυβέρνησης Μητσοτάκη με μπατσοκρατία και ακροδεξιά καταστολή, κατασκοπείες και υποκλοπές και εν γένει τρομοκρατία του λαού, ήρθε να προστεθεί και η υπόθαλψη κυκλώματος μαστροπείας και παιδεραστίας. Να μην επιτρέψουμε να τη βγάλουν λάδι για άλλη μια φορά στελέχη και τσιράκια της ΝΔ που εκμεταλλεύονται και βιάζουν γυναίκες και ανήλικα παιδιά. Να μην δοθεί σπιθαμή χώρου για άλλη μία απροκάλυπτη συγκάλυψη από τους απολογητές και τους βιολογικούς καθαριστές των αποτρόπαιων εγκλημάτων τους, βιάζοντας εν πολλοίς τη λογική, την ηθική και τη νοημοσύνη.
Ένα ακόμη πεδίο συζήτησης που έχει ανοίξει με αφορμή αυτή την υπόθεση, αλλά και παρόμοιες άλλες παιδικής κακοποίησης και έλλειψης προστασίας, αποτελεί η αναγνώριση των ανεπαρκών και ισχνών κοινωνικών θεσμών προστασίας των παιδιών. Η απουσία ενός οργανωμένου σχεδίου δράσης και δικτυωμένων και συντονισμένων υπηρεσιών με αντανακλαστικά και ενεργούς συναγερμούς που όχι μόνο θα επιστρατεύεται όταν θα είναι ήδη αργά, αλλά θα παρεμβαίνει και θα εξασφαλίζει τις ασφαλείς συνθήκες ζωής των παιδιών, είναι ενδεικτική και χαρακτηρίζει την κατάσταση της παιδικής προστασίας στη χώρα. Αναδεικνύεται η ανάγκη πάλης και διεκδίκησης για ισχυρούς θεσμούς κοινωνικής φροντίδας και προστασίας των παιδιών και των εφήβων, έως ότου κι αυτές να μην είναι αναγκαίες και υπεύθυνες για την υγιή ανάπτυξη των παιδιών, καθώς σε μια κοινωνία χωρίς καπιταλιστικούς όρους που οραματιζόμαστε, η προστασία των παιδιών θα είναι de facto εξασφαλισμένη και όχι εκβιαστικά και θεσμικά επιβαλλόμενη εκ των υστέρων. Δεν μας ενδιαφέρει ένας στείρος δικαιωματισμός για τις λίγες και βραχύβιες ελευθερίες των παιδιών μέσα στην κατά τα άλλα καπιταλιστική ζωή, αλλά μια ζωή των παιδιών, εφήβων και ενηλίκων με συνολική απαλλαγή από καταπιέσεις και ζυγούς που κανείς δεν θα έχει περιθώριο σκέψης να υπονομεύσει την ελευθερία τους.
Η λύση δεν θα βρεθεί ούτε στα αστικά δικαστήρια και στο debate για τις καταλληλότερες ή αυστηρότερες ποινές και τιμωρίες. Δεν περιμένουμε με κάθε καινούργιο σκάνδαλο ή ανηθικότητα της Νέας Δημοκρατίας που έρχεται στο φως να γείρουμε λίγο περισσότερο προς μια υποτιθέμενη καταλληλότητα ή «αγνότητα» άλλων πολιτικών δυνάμεων. Ούτε στον σχεδιασμό καλύτερου κράτους πρόνοιας και αποτελεσματικότερων κοινωνικών υπηρεσιών βρίσκεται η λύση, διότι η επίδραση αυτών είναι ισχνή και περιορισμένη μέσα στο υπάρχον σύστημα και μόνο πυροσβεστικά και επιδερμικά μπορούν να θεραπεύσουν, πόσο μάλλον να προλάβουν, τα βαθειά τραύματα και τις κακοποιήσεις.
Όσο δεν ανατρέπουμε τα δομικά συστατικά της καταπίεσης, των εξουσιαστικών σχέσεων και της βαρβαρότητας του καπιταλισμού που συντηρούν την κοινωνική και πολιτική σήψη που βιώνουμε, τα σκάνδαλα και τα συμβάντα θα συνεχίσουν να μας ξεπερνούν και οι αντιμετωπίσεις θα αναλώνονται σε μικροπολιτικές κόντρες, σε κανιβαλισμούς και σε νομικό κυνηγητό τιμωριών. Η λύση θα βρεθεί μόνο με το ξήλωμα του καπιταλισμού -και των επικεφαλής του- που εγκαθιδρύει την εκμετάλλευση, την εμπορευματοποίηση των σχέσεων και την εξουσιαστική επιβολή στα σώματα και στις ζωές μας που βαθαίνουν την έμφυλη καταπίεση και ανισότητα.
Η λύση είναι να χτίσουμε και να διατηρήσουμε μια κοινωνία ίση, αταξική, συμπεριληπτική, στην οποία δεν θα υπάρχουν οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες να φυτρώσει βιαστής και παιδεραστής και αυτό θα κερδηθεί με διαρκή αντανακλαστικά αντίστασης και με εστίες αγώνα συνδεδεμένες με την ενιαία συνολική πολιτική μάχη, με τα προτάγματα του κομμουνισμού, για την ανατροπή του καπιταλισμού
