Κηρύσσει τον πόλεμο στο Ισλάμ ο Μακρόν σαν νέος σταυροφόρος
του Α.Ω.
Με εντολή του Μακρόν σε δημάρχους και νομάρχες (άδεια το είπανε) φωτίζονται κυβερνητικά κτίρια με γιγαντοπροβολές των προσβλητικών σκίτσων του Charlie Hebdo που σατιρίζουν τον Μωάμεθ.
Αφού πρώτα έβαλε τους δασκάλους στα σχολεία με τα ίδια σκίτσα να κάνουν μαθήματα περί ελευθερίας της έκφρασης ή αλλιώς ελευθερία της προσβολής και του χλευασμού και έτσι οδηγήθηκε στον θάνατο ο καθηγητής Σαμιέλ Πατί, τώρα η γαλλική δημοκρατία απειλεί ανοικτά τους μουσουλμάνους όλου του κόσμου (1.8 δισεκατομμύρια άνθρωποι η το 25% του παγκόσμιου πληθυσμού) αλλά πρώτα από όλα τους μουσουλμάνος κατοίκους της χώρας (5 εκατομμύρια και το 8% του πληθυσμού). Η χαρά του κάθε ρατσιστή και του ακροδεξιού απανταχού της γης, η Λεπέν δεν χρειάζεται να σκούζει πια, έχει επιβάλλει την ατζέντα της. Ως άλλος σταυροφόρος ο Μακρόν κηρύσσει τον πόλεμο στο Ισλάμ “Δεν θα σταματήσουμε ποτέ αυτά τα σκίτσα, ακόμα και αν άλλοι υποχωρήσουν” κηρύσσει, και αναμασά τα τετριμμένα κάθε ρατσιστή ότι παλεύει για κάτι ευγενές, εδώ για “τoν αγώνα για την ελευθερία”.
Λεπτομέρεια: Τις γιγαντοαφίσες τις φυλάνε πάνοπλοι αστυνομικοί, ευκαιρία περιμένουν να αρχίσουν τις εκτελέσεις μέσα στους δρόμους όποιον σκουρόχρωμο αγριοκοιτάξει, μία παλιά συνήθεια της γαλλικής αστυνομίας. Έτσι κα αλλιώς η γαλλική αστυνομία έχει βγει πάνοπλη στους δρόμους και τις γειτονιές τα τελευταία χρόνια, η κοινωνική συναίνεση έχει σπάσει και στην Γαλλία, μόνον τα flash ball κρατάνε τους φτωχούς έξω από τα Ηλύσια.
Την ίδια στιγμή, οι αρχές στο όνομα της πάταξης της ισλαμικής τρομοκρατίας απαγορεύουν δεκάδες ισλαμικές οργανώσεις και εκατοντάδες μαγαζιά μουσουλμάνων κλείνουν με εντολή των αρχών επειδή δεν προασπίζονται τις «δημοκρατικές ελευθερίες». Η Γαλλία δεν πρόκειται να αφήσει να λερώσουν το όμορφα τακτοποιημένο κράτος της. Τόσους αιώνες το έκτιζαν πάνω στα κορμιά σκλάβων και από τις λεηλασιών των αποικιών. Τόσες χώρες βομβάρδισαν και κατέστρεψαν στον 20 αιώνα. Σήμερα λεηλατούν πάνω από 18 χώρες της υποσαχάρια Αφρικής. Λιβύη Ιράκ και Αφγανιστάν έχουν γνωρίσει πολύ καλά τις γαλλικές ελευθερίες και δικαιώματα. Η Γαλλική δημοκρατία έχει στοιβαγμένους στα προάστεια και στην αθλιότητα του αποκλεισμού που τους κρατά οριακά στην ζωή ήδη από τη εποχή της Αλγερινής επανάστασης εκατομμύρια κόσμου. Και πάνε να του στερήσουν με μια φτυσιά και την απειλή του όπλου κάθε έννοια αξιοπρέπειας και ταυτότητας ακόμα και αν αυτή είναι το Ισλάμ. Τι να κάνουμε, που οι καταπιεσμένοι πολλές φορές δεν εκτιμούν τη γλώσσα και τις συνήθειες του καταπιεστή τους.
Ποιο είναι το επόμενο βήμα του κυβερνητικού ρατσισμού στην Γαλλία; Να μπουζουριάσουν όλους τους μουσουλμάνους και να τους βαφτίσουν χριστιανούς – άντε άθεους το πολύ πολύ – όπως ονειρεύεται ο υπουργός εσωτερικών Ζεράλντ Νταρμανέν που για πρώτη φορά μετά το 1905 αυτοαναγορεύεται υπουργός θρησκευμάτων; Να τους βαπτίσουν στα καλά του ευρωπαϊκού πολιτισμού που περιλαμβάνει εθνοκαθάρσεις και ολοκαυτώματα; Να αρχίσουν να τους πυροβολούν στους δρόμους όπως κάνανε τόσες φορές στην δεκαετία του 40 του 50 και του 60 με τους Αλγερίνους; Στην Αφρική τους βομβαρδίζουν ήδη.
Φυσικά ο Μακρόν δεν έχει πρόβλημα να καταστέλλει τα συνταγματικά δικαιώματα και των Γάλλων, όπως της ελεύθερης μετακίνησης. Οι απαγορεύσεις και οι καραντίνες που στήνει – και όλη η Ευρώπη μαζί – με αφορμή τον κορονοϊό καταπατούν βάναυσα τα δημοκρατικά δικαιώματα και κουρελιάζουν τα συντάγματα, όλα αυτά με ένα κυβερνητικό διάταγμα και χωρίς καμία χώρα να παρουσιάζει κάποια στοιχειώδη επιστημονική – ας είναι ότι νάνε – αιτιολόγηση. Η χαρά του ακροδεξιού έχει γίνει η καθημερινότητα στην Ευρώπη.
Τη ίδια ώρα που ο Μακρόν μιλά για την ελευθερία και τα δικαιώματα – ελευθερία της προσβολής και του χλευασμού – οι ίδιες ελευθερίες έχουν ήδη καταπατηθεί στο όνομα μίας υγειονομικής ασφάλειας ασαφούς περιεχομένου. Φυσικά όταν πρόκειται να βάλει το χέρι βαθιά στην τσέπη και να ‘ξοδέψει’ ή ‘σπαταλήσει’ κατά την φιλελέ λογική ή απλά επενδύσει σύμφωνα με τις ανάγκες του απλού κόσμου, ο κύριος Μακρόν και η παρέα του σταματάνε να μιλάνε. Όπως και στην Αθήνα, οι συγκοινωνίες, λεωφορεία και μετρό στο Παρίσι λειτουργούν με τον κόσμο στοιβαγμένο. Παρόλη τη προπαγάνδα και τα διαγγέλματα για τήρηση των αποστάσεων, που με πάθος προστίμων και συλλήψεων υπερασπίζεται η αστυνομία, μόλις κάποιος διαβεί το μετρό ο κορονοϊός ως δια μαγείας παύει να υπάρχει και μένει μόνον το στοίβαγμα στις διαλυμένες συγκοινωνίες του Παρισιού.
Η Γαλλική αστική τάξη τρέχει ολοταχώς προς την ακροδεξιά, η Ζαν Μαρί Λεπέν μοιάζει καθημερινή καρικατούρα και δικαιωμένη, με πολιτικές κρατικού ρατσισμού, μία τάξη χωμένη μέσα στην ανικανότητα και την διαφθορά ψάχνει να βρει αποκούμπι στην ισλαμοφοβία και τον τέλειο εσωτερικό εχθρό. Καταφύγιο του κάθε απελπισμένου Γάλλου εδώ και τουλάχιστον 2 δεκαετίες.
Το πολιτικό Ισλάμ που τόσο δαιμονοποιεί ο Μακρόν αλλά και οι Ευρωπαίοι ομόλογοι του μόλις τους καλέσει το καθήκον της στοχοποίησης κάποιας άμοιρης Αφρικανικής χώρας ή του κυνηγητού ταλαιπωρημένων προσφύγων δεν είναι απειλή για την γαλλική δημοκρατία. Αυτό που καταστρέφει οτιδήποτε λέγεται δημοκρατία είναι η επέλαση του νεοφιλελευθερισμού, η καταστροφή κάθε πρόνοιας και φροντίδας που κτίστηκε με την δουλειά των παππούδων και των πατεράδων μας, σχολεία και νοσοκομεία, συγκοινωνίες και υποδομές, που παραδίδονται πια στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Η δημοκρατία τους πεθαίνει από τις νέες νομοθεσίες που σταδιακά αλλάζουν προς το χειρότερο και το αυταρχικότερο την καθημερινότητα των εργατών, των νεολαίων, των μεταναστών και των προσφύγων.
Η πόλη του φωτός σκοτεινιάζει. Η Ευρώπη συναντά τον, όπως φαίνεται, πολύ σύντομο 21ο αιώνα.