Ίμια 2023: Διεθνιστικά και Αντιπολεμικά
του Γ.Α.
Το περιστατικό των Ιμίων το 1996 στάθηκε αφορμή για την τόνωση του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού με αυτή τη φορά να φτάνει στα όρια πολεμικής σύρραξης μεταξύ των δύο κρατών. Από τότε το γεγονός αυτό το καπηλεύτηκε ασύστολα η ελληνική αστική τάξη και η δεξιά για να σπείρει στην ελληνική εργατική τάξη ακόμη περισσότερο τον εθνικισμό και τον ρατσισμό και να την προετοιμάσει για να “πέσει ηρωικά και για την πατρίδα” σε μία μελλοντική πολεμική σύγκρουση με την Τουρκία. Βρέθηκε για τους αστούς μία ακόμη αφορμή να προπαγανδίσουν την εθνική ενότητα και να ενισχύσουν τις αχόρταγες διαθέσεις του ελληνικού κεφαλαίου μιλώντας για τον κίνδυνο των εχθρών Τούρκων που απειλεί την “καλή” και “αθώα” Ελλάδα.
Η κατάσταση έγινε ακόμη πιο έντονη με την άνοδο της Χρυσής Αυγής το 2010. Οι φασίστες μετατρέπουν την επέτειο των Ιμίων σε μία γιορτή εθνικισμού και μίσους πραγματοποιώντας συγκεντρώσεις που καταφέρανε να μαζέψουνε χιλιάδες στην πλατεία Ρηγίλλης όπου τις χρησιμοποιούσε ως κομβικό σημείο προπαγάνδας και συγκρότησής της. Με αποκορύφωμα την επέτειο του 2012 που η Χρυσή Αυγή είχε καταφέρει να διεκδικήσει τεράστια δύναμη στον δρόμο σπέρνοντας την τρομοκρατία σε εργάτες και μετανάστες, κατάφερε να συγκεντρώσει στο μνημείο δεκάδες χιλιάδες κόσμου.
Στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας το αντιφασιστικό κίνημα κατάφερε να δράσει αποτελεσματικά και να εκδιώξει τους φασίστες της Χρυσής Αυγής από το μνημείο των Ιμίων πραγματοποιώντας αντιφασιστικές αντισυγκεντρώσεις. Οι μάχες ενάντια στους φασίστες για την διεκδίκηση των Ιμίων που εντάθηκαν από το 2014 με αντιφασιστικές διαδηλώσεις και αντισυγκεντρώσεις κρίθηκαν νικηφόρες. Η συγκέντρωση των Ιμίων το 2017 αποτελούνταν από τις οργανώσεις της αριστεράς αφού τελικά οι φασίστες δεν τολμήσανε να εμφανιστούν στην πλατεία Ρηγίλλης. Οριστική ταφόπλακα στα σχέδια της Χρυσής Αυγής έπεσε έναν χρόνο αργότερα το 2018, όπου ξανά δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει συγκέντρωση παρά την εθνικιστική έξαρση που ξετυλίχτηκε εκείνη την περίοδο λόγω του Μακεδονικού. Έτσι η συμμορία των νεοναζί μετά από μία φάση δυνατών μαχών που υπέστηκε δεν κατάφερνε πια να στήσει τις προπαγανδιστικές της συγκεντρώσεις στο μνημείο. Έτσι πλέον η διεκδίκηση των Ιμίων δεν θα είναι πια από τους φασίστες αλλά από την αστυνομία και το ελληνικό κράτος. Η συμμορία που περιφρουρεί πλέον την πλατεία Ρηγίλλης δεν είναι η Χρυσή Αυγή αλλά τα ΜΑΤ. Με αυτήν λοιπόν τη νέα συνθήκη τα Ίμια δεν μπορούν πια να παραμείνουν στον αντιφασιστικό χαρακτήρα, αλλά αποτελούν μία ευκαιρία για τις οργανώσεις του ταξικού κινήματος για να μετατρέψουν αυτή την ημερομηνία σε διεθνιστική και αντιπολεμική. Μία ημερομηνία αντικυβερνητικού αγώνα.
Σήμερα στο στόχαστρο του ταξικού κινήματος πρέπει να μπει η ακροδεξιά κυβέρνηση του Μητσοτάκη. Καθήκον κάθε αγωνιστή είναι το τσάκισμα της εθνικής ενότητας με τη ΝΔ. Να τσακιστεί η εθνική ενότητα που προπαγανδίζει η αστική τάξη που μονίμως βρίσκει έναν εχθρό στον οποίο όλοι μαζί, φτωχοί και πλούσιοι πρέπει να ενωθούμε για να τον αντιμετωπίσουμε. Φυσικά από αυτήν την ακροδεξιά κυβέρνηση δεν λείπει η πολεμοκαπηλεία και δεν μπορούν να κρυφτούν οι διαθέσεις του ελληνικού κεφαλαίου για ακόμη μεγαλύτερη αρπαγή πλούτου. Γεγονός που εκφράζεται έντονα από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει η Ελλάδα τον πόλεμο στην Ουκρανία αλλά και την ένταση που έχουν λάβει οι ελληνοτουρκικοί ανταγωνισμοί. Η Ελλάδα αποτέλεσε την πρώτη χώρα η οποία έστειλε στρατιωτικούς εξοπλισμούς στην Ουκρανία ώστε να αποκτήσει σημαντικό ρόλο σε αυτόν τον πόλεμο μέσω του NATO. Όσον αφορά τους ελληνοτουρκικούς ανταγωνισμούς, η Ελλάδα διαρκώς ψάχνει τρόπο να γίνει ο κυρίαρχος της ανατολικής Μεσογείου. Προσπαθεί μέσω συμμαχιών με άλλες χώρες (Ισραήλ, Αίγυπτος, νότια Κύπρος και με τον αντικαθεστωτικό Χαφτάρ της Λιβύης) να διευρύνει τα ναυτικά της μίλια με σκοπό τον πλήρη εκτοπισμό της Τουρκίας από το μοίρασμα της πίτας. Για να υποστηρίξει αυτό το σχέδιο και να συγκαλύψει τις αχόρταγες διαθέσεις του ελληνικού κεφαλαίου, προσπαθεί να δαιμονοποιήσει τον Ερντογάν και να καταστήσει υπεύθυνη μόνο την τουρκική πλευρά.
Η επέτειος της κρίσης των Ιμίων του 2023 πρέπει να αποτελέσει άλλη μια μέρα αγώνα που σπάμε την εθνική ενότητα με την κυβέρνηση της ΝΔ.
Επί του πιεστηρίου: δυστυχώς η προσπάθεια να συγκεραστούν διαφορετικές πολιτικές απόψεις και να εξυπηρετηθούν διαφορετικές πολιτικές συμμαχίες κατέληξε να χαθεί το πολιτικό πλεονέκτημα που είχε κατακτηθεί τα προηγούμενα χρόνια. Η κωλυσιεργία με τις διαβουλεύσεις και τους ισορροπισμούς για τη διοργάνωση της φετινής συγκέντρωσης καθυστέρησε το κάλεσμα με αποτέλεσμα να φαινόμαστε ως «αντισυγκέντρωση» σε μια χούφτα φασιστών και όχι μια οργανωμένη διεθνιστική, αντιφασιστική συγκέντρωση δεκάδων και μαζικών συλλογικοτήτων. Ένα καθυστερημένο και ανυπόγραφο κάλεσμα του στυλ «αντιφασιστικές συλλογικότητες και πολιτικές οργανώσεις» έδωσε θάρρος σε περιθωριακές ναζιστικές συμμορίες να δοκιμάσουν να κρυφτούν πίσω από τις ασπίδες των ΜΑΤ. Η ακροδεξιά κυβέρνηση αποτελεί τιμητή και προστάτη των ορφανών του Χίτλερ και Γλύξμπουρκ. Μετά τις προσπάθειες αποφυλάκισης των δολοφόνων του Φύσσα, τα χαριεντίσματα στην κηδεία του Κοκού η ΝΔ αποδεικνύει πως αποτελεί τον εγγυητή και βασικό πυλώνα όλης της δεξιάς πολυκατοικίας, του αστικού κράτους και των παρακρατικών μηχανισμών.
