Η υποχρεωτικότητα εμβολιασμού ως εργαλείο απόλυσης εργαζομένων και διάλυσης της αγοράς εργασίας και του κοινωνικού κράτους
Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης και οι ειδικές νομοθετικές διατάξεις για την επιβολή του μέτρου αναστολής καθηκόντων στους εργασιακούς χώρους για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας έρχονται να πατήσουν πάνω στο πρόσφατο σαρωτικό αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη, στην συνολική κυβερνητική προσπάθεια απαξίωσης των δημόσιων υπηρεσιών και στην κατασταλτική πολιτική απαγορεύσεων και περιστολής δικαιωμάτων.
Γενικά, οφείλουμε να τονίσουμε ότι η άμεση διάθεση και πρόσβαση των εμβολίων αποτελεί στοιχείο ενός κράτους πρόνοιας και δικαίωμα κάθε πολίτη στην δημόσια υγεία. Όμως, αυτή την στιγμή ο υποχρεωτικός εμβολιασμός χρησιμοποιείται εργαλειακά από την ΝΔ ως υγειονομικό πρόσχημα για να επιτεθεί στις πληβείες τάξεις με την απειλή, αφενός της στέρησης των βιοποριστικών μέσων λόγω απόλυσης και αφαίρεσης του δικαιώματος στην εργασία, αφετέρου του αποκλεισμού του ανεμβολίαστου πληθυσμού (περίπου 46%) από την δημόσια παροχή υπηρεσιών υγείας και την κοινωνική ζωή.
Καθόλη τη διάρκεια του καλοκαιριού έγινε ξεκάθαρο σε κάθε ιδιωτικό υπάλληλο στον τομέα της υγείας, της εστίασης και του τουρισμού, ότι δίχως εμβολιασμό δεν θα έχει εργασία και λειτούργησε εκβιαστικά ως ένα επιπλέον απαιτούμενο για την εύρεση ή συνέχιση απασχόλησης για χιλιάδες πολίτες, και φυσικά η απόλυση ήρθε άμεσα δίχως υπεκφυγές για όσους δεν κάλυπταν τις εργοδοτικές απαιτήσεις. Κάπως έτσι ένα ζήτημα υγείας γίνεται όπλο εργοδοτικής αυθαιρεσίας και αναίρεσης στοιχειωδών δικαιωμάτων.
Με το νόμο υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού, ήδη από την 1/9 χιλιάδες υγειονομικοί και προνοιακοί υπάλληλοι του δημοσίου χωρίς πιστοποιητικά εμβολιασμού ή νόσησης έχουν τεθεί σε αναστολή καθηκόντων και αποδοχών, ενώ παράλληλα δρομολογείται η κάλυψη όποιων κενών στο ΕΣΥ από ιδιωτικές εταιρείες. Εύκολα συμπεραίνουμε την κυβερνητική επιλογή συρρίκνωσης των δομών υγείας και των κοινωνικών υπηρεσιών, ενώ ταυτόχρονα μειώνεται ο δημόσιος χαρακτήρας προς όφελος των μεγάλων ιδιωτικών και εργολαβικών συμφερόντων.
Από 13/9 οι ανεμβολίαστοι στερούνται την δωρεάν διάγνωση Covid-19, οι κλειστοί χώροι και πληθώρα δραστηριοτήτων (θεάματα και αθλητισμός) επιτρέπονται μόνο στους εμβολιασμένους. Το μέτρο συμπεριλαμβάνει πλέον και τους φοιτητές στους οποίους απαιτούνται εβδομαδιαίως δύο εργαστηριακά τεστ από την τσέπη τους για να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Τα χρηματικά κόστη που επωμίζεται και η περιθωριοποίηση που υπόκειται ο ανεμβολίαστος πληθυσμός, αποτελούν θεσμική διάκριση και καταπάτηση συνταγματικά προστατευόμενων δικαιωμάτων.
Η κυβέρνηση δύο χρόνια τώρα στρατηγικά υποβαθμίζει το ΕΣΥ και το υγειονομικό της άλλοθι είναι κενό περιεχομένου. Η κυβέρνηση αδιαφορεί για το κοινωνικό σύνολο και γι’ αυτό δεν παρέχει επαρκή εξοπλισμό σε νοσοκομεία και ΚΥ, δεν μονιμοποιεί έκτακτους συμβασιούχους, ούτε προσλαμβάνει προσωπικό, ενώ έχει εντατικοποιήσει τις εφημερίες των υγειονομικών, έχει καταργήσει τακτικά ιατρεία και μείωσε δραματικά τα χειρουργεία (ετησίως πραγματοποιήθηκαν 30% λιγότερα το 2020 σε σχέση με το 2019), δεν δόθηκαν επιδόματα εφημεριών, ούτε εντάχθηκαν στα ΒΑΕ. Το σχέδιο απαξίωσης του δημόσιου χαρακτήρα και ερημοποίησης του ΕΣΥ και η δρομολόγηση της εν μέρει ιδιωτικοποίησης παίρνει σάρκα και οστά εις βάρος όλων μας. Τα διάφορα διοικητικά μέτρα, λοιπόν, που λειτουργούν ως απαγορεύσεις, ούτε αποτελούν “κίνητρο εμβολιασμού”, ούτε ενισχύουν το ΕΣΥ, παρά σπρώχνουν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού στον αποκλεισμό, στην μαύρη εργασία ή στην εξαθλίωση.
Όμως, τα κυβερνητικά μέτρα δεν περνάνε δίχως αντιστάσεις! Στον τομέα της δημόσιας υγείας και υπηρεσιών αυτοδιοίκησης οι εργατικές κινητοποιήσεις ανά την χώρα είχαν ξεκινήσει από τα μέσα Αυγούστου. Χαρακτηριστικά, από τις 5/8 το Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΕΔΗΝ προκήρυξε Απεργία – Αποχή κατά της υποχρεωτικότητας εμβολιασμού των υγειονομικών και προνοιακών υπαλλήλων. Έκτοτε έχουν πραγματοποιηθεί αλλεπάλληλες στάσεις εργασίας από σωματεία εργαζομένων και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε νοσοκομεία και υπουργεία. Την 1/9 που ξεκίνησε η εφαρμογή του νόμου υποχρεωτικότητας πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις όλων των εργαζομένων στις πύλες των Νοσοκομείων και την 2/9 5ωρη στάση εργασίας των υγειονομικών και μαζική διαμαρτυρία στο υπ. Υγείας. Ακόμα, ο κλάδος του πολιτισμού που έχει ωθηθεί στην ανεργία τα τελευταία δύο χρόνια πραγματοποίησε από τους εργαζομένους και τα σωματεία συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας την 8/9.
Οι φοιτητές, οι άνεργοι και οι εργαζόμενοι ωθούνται σε τεράστια ανασφάλεια από την εργασιακή αποσταθεροποίηση και την εργατική υποτίμηση που έχει φέρει η κυβερνητική πολιτική. Όμως, βρίσκονται σε πλήρη αγανάκτηση και αναζητούν τις συλλογικές διαδικασίες για να αντισταθούν. Οι οργανώσεις και τα συνδικάτα μας οφείλουν να οργανώσουν μια στρατηγική μάχη υπεράσπισης του δικαιώματος στην εργασία για όλους και όλες, δίχως υγειονομικούς αστερίσκους που συντάσσονται με την κυβέρνηση.
