Όταν το καπιταλιστικό σύστημα φτάνει σε σημείο όπου η σπατάλη του πλούτου προκαλεί οικονομική κρίση, οι αστοί προσπαθούν να βρουν διεξόδους να σώσουν τον πλούτο τους και θα καπηλευτούν τα πάντα για να μπορέσουν να τη βγάλουν καθαρή. Παράλληλα, μία οικονομική κρίση φτάνει σε ένα σημείο που γίνεται αντιληπτή από τον λαό και δημιουργείται μία αγανάκτηση κατά την οποία ο ίδιος ο λαός θα αναζητήσει διεξόδους και διαφορετικές στρατηγικές για να ανταπεξέλθει μέσα σε αυτήν και να την αντιμετωπίσει. Αυτή η συνθήκη είναι που καθιστά την αστική τάξη σε μία ανησυχητική κατάσταση μήπως χάσει την εξουσία. Άρα πρέπει να βρει έναν τρόπο να αποτρέψει την λαϊκή αντίδραση και την εξέγερση. Στο σήμερα, η νέα παγκόσμια καπιταλιστική κρίση έρχεται συμπτωματικά με την εμφάνιση του covid-19 και οι καπιταλιστές αποφάσισαν να κηρύξουν Κράτος Έκτακτης Ανάγκης με πρόσχημα την αντιμετώπιση της πανδημίας. Βάσει των τελευταίων δύο χρόνων, τα μέτρα της κυβέρνησης ουδεμία σχέση έχουνε με την υγεία των πολιτών. Αντίθετα η ΝΔ καπηλευόμενη τον κορονοϊό προσπαθεί να καταργήσει δημοκρατικά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αίμα ανά τους αιώνες. Εφαρμόζεται λοιπόν μία καταστολή σχεδόν πάντα υπό την αιγίδα υγειονομικής προστασίας.
Η ιστορία αποδεικνύει ότι σε κάθε περίπτωση ακροδεξιάς επίθεσης βρίσκεται στο κεντρικό στόχαστρο η νεολαία, όπως και σήμερα. Καθότι πρωτοστατεί στα μεγαλύτερα γεγονότα εξέγερσης και δίνει πάντοτε την έμπνευση στον υπόλοιπο λαό να εξεγερθεί. Αυτό συμβαίνει διότι η νεολαία έχει τη σωματική και ψυχική δύναμη να παράξει πολιτικό έργο και ανατρεπτικό κίνημα απέναντι στην καταπίεση των αστών, με στόχο να παλέψουν για να φέρουν την αλλαγή της υπάρχουσας κοινωνίας. Η νεολαία της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου και του Δεκέμβρη του ΄08, αποτελούν φωτεινά παραδείγματα, που οι αστοί ποτέ δεν θα ξεχάσουν. Και στις δύο περιπτώσεις η νεολαία αποτέλεσε επαναστατικό υποκείμενο που έδωσε το έναυσμα για την εξέγερση σε καιρούς πολιτικής και οικονομικής κρίσης. Για αυτό τον λόγο ο Μητσοτάκης, η ΝΔ και οι καπιταλιστές προσπαθούν να θάψουν αυτές τις εξεγέρσεις, να τις δυσφημίσουν και να μην τις αφήσουν να αποτελέσουν πρότυπα για τη σημερινή νεολαία και κατ επέκταση για ολόκληρη την κοινωνία. Έτσι στη συνολική ακροδεξιά ατζέντα της κυβέρνησης τα πανεπιστήμια δέχονται τις μεγαλύτερες πιέσεις από οποιοδήποτε άλλο κομμάτι, διότι συσπειρώνουν το μεγαλύτερο μέρος της νεολαίας όπου παραδοσιακά αποτελούν χώρο δράσης των οργανώσεων του ταξικού κινήματος. Απώτερος σκοπός της ΝΔ είναι να βάλει τέλος στην πολιτικοποίηση και την ελεύθερη έκφραση στις σχολές, να μην τις αφήσει να ξαναλειτουργήσουν σαν ένας πόλος που συσπειρώνει τον λαό και του δίνει τη δυνατότητα να ενταχθεί σε συλλογικές διαδικασίες, οι οποίες στρέφονται ενάντια στην καπιταλιστική αθλιότητα και του δείχνουν τον δρόμο προς την εξέγερση.
Εδώ και ενάμιση χρόνο η κυβέρνηση του Μητσοτάκη και του Τσιόδρα προσπαθεί να διαδώσει ένα καθεστώς τρομοϋστερίας και κοινωνικού αυτοματισμού μιλώντας για έναν «αόρατο εχθρό» και μία «ατομική ευθύνη». Αυτή η πολιτική δεν έχει κανέναν άλλο στόχο από την καταστροφή του ταξικού κινήματος. Παρόλες τις αδυναμίες του, το ταξικό και φοιτητικό κίνημα, κατάφερε να δώσει κάποιες μάχες που απέδειξαν στην αστική τάξη, πως δεν θα επιτραπεί η διάλυσή του. Δεν στέκεται όμως ικανό να αναγνωρίσει και να αντιπαλέψει τα εργαλεία με τα οποία η κυβέρνηση επιτίθεται σε αυτό και στις πληβείες τάξεις. Το σύστημα καθολικών ελέγχων και επίδειξης πιστοποιητικών σε οποιαδήποτε δραστηριότητα καθιστά ένα σύστημα μιας διαρκούς εποπτείας στις ζωές του κόσμου και συνήθειας σε ένα σύστημα καταστολής που δεν νοιάζεται ούτε στο ελάχιστο για την υγεία. Πότε άλλωστε το έκανε αυτό ο καπιταλισμός; Αν οι έλεγχοι μπορούν να αποτελούν κομμάτι κατασταλτικής πολιτικής σε μαγαζιά και καφετέριες, στα πανεπιστήμια τι διαστάσεις παίρνουν και τι κίνητρα εξυπηρετούν; Οι έλεγχοι που γίνονται στους χώρους του πανεπιστημίου και ο υποχρεωτικός εμβολιασμός βάζουν φραγμούς στην ελεύθερη πρόσβαση στην ήδη υποβαθμισμένη δημόσια παιδεία και σε συνδυασμό με τα νομοσχέδια της Κεραμέως δέχεται τα τελειωτικά χτυπήματα. Από την άλλη πλευρά οι κινηματικές διαδικασίες δεν είναι δυνατόν να προσαρμοστούν σε έναν χώρο ελεγχόμενο από υπαλλήλους της ΝΔ που ετοιμάζουν το έδαφος για την πανεπιστημιακή αστυνομία, ούτε βέβαια και να επιβιώσουν. Τα πανεπιστήμια πρέπει να παραμείνουν «άβατο» των κομμουνιστικών οργανώσεων που παραδοσιακά είναι, θυμίζοντας στην αστική τάξη ποια νεολαία είναι αυτή που τους χαλάει τη δουλειά και σε κάθε τους επίθεση θα τη βρίσκουν απέναντί τους.
Η απάντηση για σχολές ελεύθερες για την χειραφέτηση της εργατικής τάξης πρέπει να είναι ξεκάθαρη, χωρίς εκπτώσεις και απολογισμούς στη ΝΔ και τον Μητσοτάκη. Καθήκον του ταξικού και νεολαιίστικου κινήματος είναι να εναντιωθεί σε κάθε μορφή καταστολής και ελέγχου είτε είναι από μπάτσους, είτε από σεκιουριτάδες ή υγειονομικούς, αφήνοντας έτσι ελεύθερο το πεδίο στις σχολές να πολιτικοποιήσει τους φοιτητές και να τους καθοδηγεί στον δρόμο του αγώνα. Το σπάσιμο των ελέγχων αποτελεί το πρώτο βήμα για αυτό. Όπως ο λαός τερμάτισε την καραντίνα στην πλατεία Νέας Σμύρνης, έτσι μπορεί να τελειώσει την μετεξέλιξή της που λέγεται υποχρεωτικός εμβολιασμός και face control. Η Οργάνωση Μαχητικού Αντιφασισμού και η Πρωτοβουλία Δράσης έχουν προχωρήσει σε μία σειρά δράσεων στα πανεπιστήμια που στοχεύουν στο σπάσιμο των ελέγχων. Κατάφεραν με τις παρεμβάσεις τους να εμποδίσουν την πραγματοποίηση ελέγχων στην Πάντειο, στο Τμήμα της Φιλοσοφικής του ΕΚΠΑ, στην Οδοντιατρική Σχολή και στη Νομική Σχολή με επιτυχία. Το φοιτητικό κοινό στις σχολές δεν έδειξα καμία διάθεση να επιδεικνύει τα πιστοποιητικά στους μπάτσους με τις λευκές στολές, αλλά εξέφρασε την αγανάκτησή του σε αυτό το σύστημα εποπτείας και καταστολής, κάτι το οποία γίνεται παράδειγμα πως δεν θεωρεί κανείς ότι οι έλεγχοι αποσπούν σε κάποιον υγειονομικό στόχο, αλλά το ζήτημα είναι ξεκάθαρα πολιτικό. Παρόλες τις προσπάθειας της ακροδεξιάς επίθεσης της ΝΔ να θέσει την νεολαία σε καθεστώς αδράνειας και απομόνωσης με την πολιτική της καραντίνας το προηγούμενο διάστημα, νεολαία δεν δείχνει και ούτε πρόκειται να δείξει καμία διάθεση για κανέναν απολύτως συμβιβασμό με την κυβέρνηση των μπάτσων και των ειδικών. Το ταξικό κίνημα είναι απαραίτητο να αναγνωρίζει αυτή τη συνθήκη και να επενδύει στην αγανάκτηση του κόσμου ώστε στο επόμενο λαϊκό ξέσπασμα να έχει τη δυνατότητα να καθοδηγήσει τον λαό στο επόμενο βήμα για την τόνωση του ταξικού πολέμου.
Συνεπώς έτσι όπως έχουν οι συνθήκες, οι δράσεις που αφορούν το σπάσιμο ελέγχων, πρέπει και μπορούν όχι μόνο να υλοποιηθούν αλλά να νικήσουν. Η επίθεση γίνεται σκληρότερη και η αγανάκτηση του κόσμου γίνεται όλο και πιο έντονη. Ποτέ στην ιστορία το ταξικό κίνημα δεν έθεσε περιορισμούς στον εαυτό του με πρόσχημα υγειονομικούς λόγους, ούτε επηρεάστηκε από την κυβερνητική προπαγάνδα της ατομικής ευθύνης. Αντίθετα σε αυτό προσπαθούσε να βρει τον τρόπο να διευρύνει την εξέγερση κόντρα στις επιθέσεις του καθεστώτος. Το νεολαιίστικο κίνημα χρειάζεται να παραδειγματιστεί από την Εξέγερση του Πολυτεχνείου και την Εξέγερση του Δεκέμβρη του ’08 και να αναζωπυρωθεί το πνεύμα, η προοπτική και η δύναμη αυτών των εξεγέρσεων που να στοχεύουν στην ανατροπή του καπιταλισμού, χωρίς κανένα συμβιβασμό με την αστική τάξη. Οι κομμουνιστές γνωρίζουν πως κάθε ζήτημα λύνεται μέσω της οργάνωσης από τα κάτω, της συλλογικής δράσης και της εξέγερσης. Η μάχη αυτή τη στιγμή δίνεται με το σπάσιμο των face control, ενάντια στον υποχρεωτικό εμβολιασμό, green pass και την καταστολή.
Όσο η ακροδεξιά επίθεση του Μητσοτάκη και του Τσιόδρα γίνεται σκληρότερη απέναντι στη νεολαία, τους φοιτητές και τις πληβείες τάξεις, με μπατσοκρατία και τρομοϋστερία, με αντεκπαιδευτικούς και αντεργατικούς νόμους, τόσο πιο σκληρή πρέπει να είναι η απάντηση του ταξικού κινήματος μαζί με την πλευρά των εργατών και της εξεγερμένης νεολαίας. Οι ασφυκτικοί έλεγχοι στις σχολές μπορούν να τσακιστούν και θα τσακιστούν. Η νεολαία θα συνεχίσει να τρομοκρατεί τους αστούς, και τα πανεπιστήμια θα παραμείνουν το άβατο της «ανομίας» που τους φοβίζει.
