Η εργασιακή αντι-μεταρρύθμιση της ακροδεξιάς κυβέρνησης
Οι ακροδεξιές πολιτικές των πολύμηνων λοκντάουν και των κοινωνικών απαγορεύσεων, με παράλληλο χτίσιμο μιας συνθήκης ακορντεόν για την αγορά, έχει εγκαθιδρύσει μια κατάσταση απορρύθμισης της εργασίας. Η οικονομική και υγειονομική κρίση αξιοποιείται στο έπακρο για να υποτιμηθεί η αξία της μισθωτής εργασίας. Γεγονός που στρώνει τον δρόμο στην κυβέρνηση για περαιτέρω αντιμεταρρυθμιστική επίθεση στους εργαζόμενους μέσα από το τελευταίο νομοσχέδιο, ισοπεδώνοντας κάθε κεκτημένο εργασιακό δικαίωμα. Πρόκειται για ένα σαφές ταξικό πλήγμα με κατεξοχήν πολιτικά χαρακτηριστικά και έχει μεγάλο νόημα να αναδείξουμε και να διευκρινίσουμε τί περιλαμβάνει το “νομοσχέδιο Χατζηδάκη”:
Κατάργηση της 8ωρης εργασίας: Μέσω της επιβολής ατομικών συμβάσεων το 8ωρο-40ωρο καταργείται και επεκτείνεται σε 10ωρο-50ωρο (ή και 13ωρο βάσει ευρωπαϊκής οδηγίας για λόγους αυξημένης εποχιακής δραστηριότητας της επιχείρησης). Σε χώρους εργασίας χωρίς σωματεία και συλλογικές συμβάσεις, ουσιαστικά η “διευθέτηση του χρόνου εργασίας” θα είναι εξαναγκαστική από την εργοδοσία μέσω της ατομικής σύμβασης. Ενώ, οι επιπλέον ώρες που θα καταγράφονται πλέον σε “Τράπεζα Χρόνου” θα επιστρέφονται εντός εξαμήνου όταν επιλέγει και πάλι ο εργοδότης παρά όταν επιθυμεί ο εργαζόμενος. Η εργοδοσία ενισχύεται έτσι με ενταντικοποίηση της εργασίας τις περιόδους μεγαλύτερου κέρδους και ταυτόχρονα δεν επηρεάζεται από την συλλογική οργάνωση των εργαζομένων, διατηρώντας το ελεύθερο της εργοδοτικής αυθαιρεσίας.
Αύξηση υπερωριών και μείωση αποδοχών: Οι ετήσιες ώρες που θα μπορεί να επιβάλλει ο εργοδότης αυξάνονται στις 150 από 96 σε βιομηχανία/μεταποίηση και 120 σε υπηρεσίες που είναι σήμερα. Ταυτόχρονα, το ωρομίσθιο των υπερωριών παγιώνεται στην προσαύξηση 40%, καταργώντας το ισχύον 60%. Ενώ η αύξηση του προστίμου για παράνομη υπερωρία σε 120% είναι άτοπη την στιγμή που οι 150 ώρες αρκούν και περισσεύουν. Ουσιαστικά οι διατάξεις εξασφαλίζουν στην εργοδοσία περισσότερες και φθηνότερες υπερωρίες.
Εκτεταμένη κατάργηση Κυριακάτικης αργίας: Σε συνέχεια της θέσπισης ανοίγματος συγκεκριμένων ημερομηνιών για τον τομέα του εμπορίου, προστίθενται επιπλέον κλάδοι για κανονική λειτουργία κάθε Κυριακή, όπως υπηρεσίες courier, παραγωγή υγειονομικών ειδών και διανομή φαρμάκων, logistics, κέντρα κοινών υπηρεσιών ομίλων επιχειρήσεων, τηλεφωνικά κέντρα, κέντρα δεδομένων, παραγωγή έτοιμου σκυροδέματος και λατομείων.
Κατάργηση Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας: Η μετατροπή του σε ανεξάρτητη αρχή μεταβάλλει την λειτουργία του με τέτοιο τρόπο, ώστε να πάψουν οι σχετικές εργατικές διεκδικήσεις στους χώρους εργασίας, όπως ωράρια-ασφάλιση-αργίες-επιδόματα-απολύσεις.
Θέσπιση ψηφιακής κάρτας εργασίας: Ουσιαστικά απελευθερώνει “ευέλικτες” μορφές εργασίας και τα σπαστά ωράρια, χτυπώντας το χρόνο εργασίας και αφαιρεί τον χρόνο διαλείμματος από το ωράριο. Ακόμα κι αν προβάλλεται ως μέσο προφύλαξης από την αδήλωτη, υποδηλωμένη εργασίας και την εισφοροδιαφυγή, το χρόνιο υπάρχον καθεστώς απλήρωτης εργασίας και υπερωριών σε πληθώρα κλάδων δεν θα αναιρεθεί λαμβάνοντας υπόψιν τις αλλαγές και στην Επιθεώρηση Εργασίας.
Μονιμοποίηση και επέκταση της τηλεργασίας: Η νέα μορφή “ευέλικτης” εργασίας που δοκιμάζεται τον τελευταίο χρόνο έχει ήδη αποδείξει ότι επωφελεί την εργοδοσία, καθώς εντατικοποιείται η δουλειά αναιρώντας τα όρια μεταξύ εργάσιμου και μη χρόνου.
Υπονόμευση των δικαιωμάτων απεργίας και συνδικαλισμού: Η απόφαση κήρυξης απεργίας αποκτά ως προϋπόθεση την ηλεκτρονική ψηφοφορία. Για απεργίες στο δημόσιο, πέραν του προσωπικού ασφαλείας θα επιβάλλεται εργασία στο “ένα τρίτο της συνήθους παρεχόμενης υπηρεσίας”. Για τον ιδιωτικό τομέα, προαπαιτείται της προκήρυξης απεργίας ή στάσης εργασίας η προειδοποίηση του εργοδότη τουλάχιστον 24 ώρες πριν από την πραγματοποίησή της κι επίσης ισχύει το 33% λειτουργιας μειώνοντας τον αριθμό των εργαζομένων που μπορούν να συμμετέχουν. Παράλληλα, ποινικοποιείται η απεργιακή περιφρούρηση με διώξεις σε όσους συμμετέχουν σε αυτήν και η οποία θα οδηγεί στη διακοπή της απεργίας με δικαστική απόφαση. Ως προς την άσκηση συνδικαλιστικού δικαιώματος θεσπίζεται η υποχρεωτική απογραφή στο ηλεκτρονικό μητρώο και θα αποτελεί προϋπόθεση για κάθε συλλογική διαπραγμάτευση, κήρυξη απεργίας και υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Επίσης, καταργείται η Επιτροπή Προστασίας Συνδικαλιστικών Στελεχών η οποία έκρινε μέχρι τώρα τη νομιμότητα της απόλυσης συνδικαλιστών και άρα απελευθερώνονται οι απολύσεις των συνδικαλιστών.
Έχοντας περιγράψει το βαθύτατα ταξικό και αντιδραστικό περιεχόμενο του αντεργατικού νομοσχεδίου τονίζουμε την ανάγκη εγρήγορσης και την ανυποχώρητη στάση μας στην ταξική πάλη. Η ακύρωση των απεργιακών κινητοποιήσεων της 3ης Ιούνης έρχεται να δυναμώσει τη σύγχυση στο εργατικό κίνημα. Οι δυνάμεις του ρεφορμισμού αντί να αναζητούν πολιτική αντικυβερνητικής κλιμάκωσης, συνεχίζουν στο δρόμο της κοινωνικής και πολιτικής συναίνεσης με την ακροδεξιά κυβέρνηση της κορονοϋστερίας και της καταστολής.
Η ενδυνάμωση του αγώνα μέσα από την οργάνωση της τάξης και την συμπύκνωση των επιμέρους διεκδικήσεων σε μία ενιαία κεντρική αντικυβερνητική μάχη για το ξήλωμα της ακροδεξιάς ΝΔ αποτελεί προϋπόθεση για την ανατροπή κάθε νομοσχεδίου και στόχο την διέξοδο μέσα από την πολιτική αντεπίθεση της τάξης μας.
