Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΕΣΠΑΣΕ
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
ΝΑ ΑΘΩΩΘΟΥΝ ΟΙ 10 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΟΡΜΑ
Το Σάββατο 3/2 στις 2μμ είχε προγραμματιστεί από τις 16 Ιανουαρίου διεθνιστική αντιπολεμική συγκέντρωση στην πλατεία Ρηγίλλης και διαδήλωση προς τη Βουλή με αφορμή την 28η επέτειο από την κρίση στα Ίμια/Kardak. Η διαδήλωση αυτή αποτελεί κομμάτι της σύγχρονης κινηματικής παράδοσης που συνδέει την ελληνοτουρκική κρίση του 1996 με επίκαιρα ζητήματα του αντιπολεμικού κινήματος. Ειδικά φέτος έρχεται ως συνέχεια των κινητοποιήσεων ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, δένεται με την υποστήριξη του αγώνα των Παλαιστίνιων και, γενικότερα, με την ανάδειξη της διεθνιστικής αλληλεγγύης των λαών στη Βαλκανική χερσόνησο και στη Μέση Ανατολή.
Η κυβέρνηση της ΝΔ με πρόσχημα μια περιθωριακή ανακοίνωση στο telegram από τα ορφανά της χρυσής αυγής, άδραξε την ευκαιρία για να ξεδιπλώσει το αντικομμουνιστικό και αντεργατικό της μένος. Με αστυνομική διαταγή προχώρησε σε εκτεταμένη απαγόρευση των συναθροίσεων σε χώρο και χρόνο. Προσπάθησε να εμποδίσει όχι μόνο τη διαδήλωση της ΟΡΜΑ, αλλά και την εβδομαδιαία συγκέντρωση αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη που διεξάγεται σταθερά εδώ και δύο μήνες στο Σύνταγμα, καθώς και την αντιφασιστική το απόγευμα της ίδιας μέρας.
Ομάδα της Οργάνωσης πήγε στην πλατεία Ρηγίλλης την ώρα που είχε ανακοινώσει για να στήσει πανό και να διεκδικήσει από το αστικό κράτος το δικαίωμα να πραγματοποιήσει πολιτική συγκέντρωση. Παρ’ όλο που ήταν τουλάχιστον 6 κλούβες σε κοντινή απόσταση δεν υπήρχε κάποια ιδιαίτερη παρουσία αστυνομίας στην πλατεία και μεμονωμένοι αγωνιστές άρχισαν να πλησιάζουν τους οργανωτές. Η αστυνομία σε πλήρη ετοιμότητα περικύκλωσε τη συγκέντρωση και έφερε μέσα σε 5 λεπτά πούλμαν μεταγωγών όπου και προχώρησε σε προσαγωγές των 10 αγωνιστών και αγωνιστριών οι οποίες και μετατράπηκαν σε συλλήψεις για απείθεια στην απαγόρευση.
Η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί να μετατρέψει το δικαίωμα συναθροίσεων/διαδηλώσεων σε «παραχώρηση κατά το δοκούν» από το αστικό κράτος. Οι συλλήψεις 10 μελών και φίλων πολιτικής οργάνωσης αποτελούν άλλη μια κλιμακούμενη πρόκληση ενάντια στα δημοκρατικά δικαιώματα της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Ο περιορισμός και η απαγόρευση των διαδηλώσεων στις μη κοινοβουλευτικές συλλογικότητες, η φάμπρικα απαγόρευσης απεργιών σε πρωτοβάθμια σωματεία και η στοχευμένη δίωξη στην ΠΕΝΕΝ, οι επιθέσεις των ΜΑΤ στις καταλήψεις των πρυτανειών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκηκαι στη Νομική Κομοτηνής καθώς και οι αλλεπάλληλες αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα είναι μερικά, μόνο, μέτρα της ακροδεξιάς κυβέρνησης ενάντια στο ταξικό κίνημα.
Η κυβέρνηση της ΝΔ θέλει να μετατρέψει σε «κανονικότητα» τον έλεγχο της αριστεράς και του εργατικού κινήματος. Η αποδοχή της καταστολής από την αριστερά κατά την περίοδο της καραντίνας (με μόνη εξαίρεση την Πρωτομαγιά – Πολυτεχνείο) έχει δημιουργήσει ένα πολύ κακό προηγούμενο στο ταξικό κίνημα. Η κυβέρνηση περιορίζει δικαιώματα και οι οργανώσεις του κινήματος «συνηθίζουμε» να αποδεχόμαστε τους περιορισμούς.
Η στάση της ΟΡ.Μ.Α. το Σάββατο 3/2 μετέφερε το πρόβλημα στο αστικό κράτος. Ξέραμε πως με το κλίμα απαγορεύσεων η συγκέντρωση θα είχε περιορισμένη συμμετοχή και αυτό δεν μπορούσε να ανατραπεί εκείνη την ημέρα. Με τη μη αποδοχή, όμως, της απαγόρευσης το κράτος έπρεπε να διαλέξει τον τρόπο που θα χάσει: Είτε να αφήσει να γίνει μια περιορισμένη συγκέντρωση είτε να μας συλλάβει τιμωρητικά αποδεχόμενη πως η απαγόρευση έσπασε. Αν μια πολιτική ομάδα μπορεί να αμφισβητεί τις απαγορεύσεις, σίγουρα μπορούν να το καταφέρουν και συλλογικότητες με δημοτικούς – νομαρχιακούς συμβούλους, με 1% -7% ή 17% στις εκλογές.
Η κυβέρνηση διαπίστωσε πως η σύλληψη των αγωνιστών/αγωνιστριών της συγκέντρωσης της 3/2 κινδύνευε να γυρίσει μπούμερανγκ σε βάρος της. Ήδη από την Κυριακή 4/2 το πρωί έβγαιναν τα πρώτα ψηφίσματα συμπαράστασης από εργατικά σωματεία και συλλογικότητας. Η παράταση κράτησης αυτοφώρου των μελών/φίλων της ΟΡΜΑ θα μπορούσε να μετατραπεί σε σπάσιμο της σιωπηρής αποδοχής των απαγορεύσεων. Έτσι, η Εισαγγελέας την Κυριακή το πρωί διέταξε την απελευθέρωση των συλληφθέντων/συλληφθεισών και τον ορισμό τακτική δίκης για την Πέμπτη 23 Μαΐου.
Θα διεκδικήσουμε την αθώωση των αγωνιστών/αγωνιστριών γιατί το δημοκρατικό δικαίωμα της πολιτικής διαμαρτυρίας/κινητοποίησης (που έχει κατοχυρωθεί και συνταγματικά) είναι ανώτερο από οποιαδήποτε αστυνομική απαγόρευση. Δεν δεχόμαστε να κρίνει η αστυνομική διεύθυνση τον χρόνο και τον χώρο ύπαρξης της αριστεράς. Ακόμα όμως και μια καταδίκη μας για απείθεια θα αποτελεί τιμητική πράξη της ταξικής πάλης. Δεν έχουμε πρόβλημα ακόμα και να κατηγορηθούμε για «κατά συρροή απείθεια» μιας και δεν σκοπεύουμε να προσαρμοζόμαστε σε αυτούς τους περιορισμούς.
- Καλούμε σε συγκέντρωση το Σάββατο 10/2 στις 2μμ στην πλατεία Ρηγίλλης και διαδήλωση προς τη Βουλή, μία εβδομάδα μετά από τις συλλήψεις, ως μια πρώτη συμβολική απάντηση στις απαγορεύσεις.
- Καλούμε σύσκεψη συλλογικοτήτων – σωματείων την Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου στις 6μμ στο ΕΚΑ κατ’ αρχήν αυτές που δέχτηκαν τις απαγορεύσεις του Σαββάτου 3/2, αλλά η πρόσκληση απευθύνεται σε κάθε συλλογικότητα του ταξικού κινήματος, ώστε να ανταλλαχτούν απόψεις για το πώς να ανατραπεί αυτό το υπό διαμόρφωση καθεστώς ελεγχόμενης δημοκρατίας και να ληφθούν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και δράσεις.
Η φιλοπόλεμη ακροδεξιά κυβέρνηση της φτώχειας, του εθνικισμού, του ρατσισμού, της καταστολής και των δολοφόνων των Τεμπών και της Πύλου θα πέσει από το λαϊκό κίνημα που δεν θα υποχωρήσει στην κρατική τρομοκρατία.
Για τη Νίκη!
Αθήνα, 6 Φεβρουαρίου 2024