Ο Σεπτέμβρης του 2017 είναι ένας μήνας που οι χρυσαυγίτες σίγουρα δεν θα θέλουν να θυμούνται. Σίγουρα, η επέτειος της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, 4 χρόνια πριν, από το τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής, προμήνυε έντονες αντιφασιστικές κινητοποιήσεις. Από την αρχή του μήνα, σε όλη την Ελλάδα, το αντιφασιστικό κίνημα πραγματοποίησε πολλές προπαγανδιστικές δράσεις, καθώς και άλλες, που βρέθηκαν σε ευθεία αντιπαράθεση απέναντί τους. Οι δύο μεγάλες πορείες για τον Φύσσα, 16 και 18 Σεπτέμβρη στην Αθήνα και το Κερατσίνι αντίστοιχα, ήταν η κορύφωση, το σημείο συνάντησης όλων των επιμέρους αντιφασιστικών στρατηγικών.
Η Χ.Α. βρέθηκε πολλές φορές με την πλάτη στον τοίχο, τελείως αφοπλισμένη και ανίκανη να αντιδράσει. Από την διαδήλωση στους δρόμους του Κερατσινίου, στις αρχές του μήνα και τον αισθητικό καλλωπισμό των γραφείων του κόμματος και του εργοδοτικούς τους σωματείου, μέχρι την ανοιχτή, πολιτική εκδήλωση της ΟΡ.Μ.Α. στο κέντρο του Πειραιά, είναι μια ενδεικτική αναφορά για τον τρόπο που κινήθηκε το αντιφασιστικό κίνημα όλο το μήνα.
Η απάντηση των φασιστών επιχειρήθηκε να δοθεί στο Πέραμα, μια περιοχή την οποία διεκδικούνε με σκληρούς όρους τρομοκρατίας της πόλης: από την επίθεση στους αφισοκολλητές του ΠΑΜΕ λίγο καιρό πριν την δολοφονία του Φύσσα, μέχρι και το πιο πρόσφατο μπουκάρισμα του Λαγού, με συνοδεία τα τσιράκια του, σε σχολείο του Νέου Ικόνιου, λίγο καιρό πριν ξεκινήσουν τα μαθήματα στα προσφυγόπουλα. Καθώς επίσης είναι και μια περιοχή που η Χ.Α. έχει ένα γνωστό ορμητήριο, που, κατ’ επίφαση ονομάζει γραφεία. Η απάντηση από το αντιφασιστικό κίνημα δόθηκε. Παρ’ όλο που η συγκέντρωση της Χ.Α. καλέστηκε τρεις μέρες πριν και χωρίς συγκεκριμένο τόπο στην αρχή, το κίνημα κάλεσε σε αντισυγκέντρωση στην Πλατεία Ηρώων. Το κάλεσμα των φασιστών τελικά οριστικοποιήθηκε μπροστά από το Α.Τ., σύμφωνα με τη συνήθη πρακτική των φασιστών να καλούνε στα ελάχιστα μέρη που τους έχουν μείνει ανοιχτά για παρέμβαση (εκκλησίες, Α.Τ., κλπ.).
Φτάνοντας στο Πέραμα, η προσυγκέντρωση της ΟΡ.Μ.Α., καθώς και άλλοι αντιφασίστες, αντιλαμβανόμαστε την αβάντα που παρέχει ο σχεδιασμός της αστυνομίας στους φασίστες, για την διαχείριση των απογευματινών συγκεντρώσεων. Η πρόσβαση στο Πέραμα έχει διακοπεί αφού η μόνη κεντρική λεωφόρος, η λεωφόρος Ειρήνης που οδηγεί στην πόλη του Περάματος, έχει κοπεί στο ύψος των Καζανιών για όλα τα οχήματα και τα λεωφορεία και ουσιαστικά, έχει παραδοθεί η πόλη στον έλεγχο της αστυνομίας, που περιπολούν με ομάδες ΔΙΑΣ, συνεπικουρούμενοι από θλιβερούς φασίστες. Ο πρώτος έλεγχος της αστυνομίας που γίνεται στους αντιφασίστες με το που κατεβαίνουν από το λεωφορείο, είναι ουσιαστικά η εγγύηση που δίνεται στους φασίστες για την διεκπεραίωση του πολιτικού τους σχεδίου, την διάλυση με συντριπτικούς όρους , της συγκέντρωσης της ΟΡ.Μ.Α. Λίγα λεπτά αργότερα, και λίγα μέτρα παρακάτω, αυτό το σχέδιο τίθεται σε εφαρμογή. Δεκάδες φασιστών φεύγουν οργανωμένα και συντεταγμένα από τον χώρο της συγκέντρωσής τους και επιτίθενται στους αντιφασίστες που επιχειρούσαν να προσεγγίσουν το μέρος, πάνω στη λεωφόρο Ειρήνης. Η αντίληψη του αντιφασιστικού καθήκοντος αλλά και η πολιτική και οργανωτική προετοιμασία, ήταν τα στοιχεία που άλλαξαν τους συσχετισμούς. Το αριθμητικό πλεονέκτημα, ο ανώτερος οπλισμός καθώς και η ενίσχυση των φασιστών από τα ΜΑΤ, δεν κατάφεραν να τους δώσουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Το αντιφασιστικό μπλοκ οπισθοχώρησε αλώβητο κι αφού πλέον, έγινε κοινή αντίληψη ότι η πλατεία Ηρώων έχει μετατραπεί σε μια νεκρή περιοχή αστυνομικού φραγμού, η αντιφασιστική συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στο ύψος των καζανιών.
Η επιμονή των αντιφασιστών στο να πραγματοποιήσουμε αυτή τη συγκέντρωση, άλλαξε τελείως το φρόνημα των κατοίκων του Περάματος. Έσπασε την τρομοκρατία της αστυνομίας και των φασιστικών ταγμάτων που τόσο περίτεχνα είχε στηθεί, δημιουργώντας ένα χώρο συσπείρωσης αλλά και συνάμα αγανάκτησης ενάντια στους σχεδιασμούς του κράτους, να δοθεί πάση θυσία χώρος στους χρυσαυγίτες για συγκέντρωση. Αυτό μάλλον ενόχλησε πάρα πολύ, ώστε κατά τη διάρκεια της αποχώρησης, στο τέλος της αντιφασιστικής συγκέντρωσης, ένα καινούριο σχέδιο της αστυνομίας έλαβε χώρα. Η λεωφόρος Δημοκρατίας, ο μόνος δηλαδή δρόμος εξόδου από το Πέραμα, έκλεισε και αυτός για λεωφορεία και αυτοκίνητα. Οι αντιφασίστες αναγκάστηκαν να κινηθούν με τα πόδια, ακολουθούμενοι από κλούβες και διμοιρίες ΜΑΤ, καθώς και μηχανών ΔΙΑΣ, που δημιουργούσαν μια πολύ ασφυκτική ατμόσφαιρα. Η συντεταγμένη κίνηση των αντιφασιστών δεν επέτρεψε καμία απόπειρα εναντίον τους. Βέβαια, η αστυνομία συνέχισε να σταματάει την κυκλοφορία καθ ´όλη τη διάρκεια της αποχώρησής μας, από τους κεντρικούς δρόμους του Περάματος και του Κερατσινίου.
Η δράση των χρυσαυγιτών στο Πέραμα, κεντρικού πολιτικού ενδιαφέροντος για τους φασίστες, μπορεί τελικά να έγινε με την συμμετοχή όλων των κεντρικών στελεχών της, εκτός του Μιχαλολιάκου, δεν θα μπορούσε όμως να πραγματοποιηθεί χωρίς την απόλυτη οργανωτική συνεργασία με την αστυνομία. Αυτό δείχνει την οργανωτική αδυναμία της Χ.Α., αλλά συνάμα και τις διασυνδέσεις και τις δυνατότητες που έχει σαν ένα κοινοβουλευτικό κόμμα του 7%. Γι’ αυτό είναι άμεση ανάγκη να ψαλιδιστούν οι προσβάσεις της στο κοινωνικό πεδίο, πόντο-πόντο. Δεν θα επιστρέψουμε καμία απόπειρα για δημόσια παρουσία να περνάει ανενόχλητη. Είναι καθήκον του αντιφασιστικού κινήματος να δώσει αυτή τη μάχη, γειτονιά-γειτονιά, βάζοντας άμεσα ρεαλιστικούς και υλοποιήσιμους στόχους και μέσω ενός σχεδιασμού, να διαλύει όλες τις κοιτίδες οργανωτικής ανασυγκρότησης των φασιστών. Οι επιτροπές κατοίκων των φασιστών θα απενεργοποιηθούν, τα φασιστικά γραφεία-γιάφκες θα κλείσουν και τα εργοδοτικά σωματεία τους θα πεταχτούν έξω από το εργατικό κίνημα.