Φοιτητικό κίνημα: Ο αγώνας είναι μπροστά μας
του Γ. Α.
Οι αγώνες με αφορμή τον νόμο για την ιδιωτικοποίηση της παιδείας όλο το προηγούμενο διάστημα ανέδειξαν την εναντίωση μιας σημαντικής μερίδας του πληθυσμού στην επίθεση της κυβέρνησης στη δωρεάν και δημόσια παιδεία. Πραγματοποιήθηκαν καταλήψεις σε εκατοντάδες σχολές σε όλη τη χώρα για πάνω από δύο μήνες, ενώ καθιερώθηκαν σε εβδομαδιαία βάση διαδηλώσεις στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις. Φοιτητές και εργαζόμενοι τις πλαισίωσαν με συνεπή συμμετοχή δείχνοντας έτσι την ανθεκτικότητα του ταξικού κινήματος. Ο αγώνας αυτός μπορεί να μην έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα, όμως έχει μεγάλη σημασία να συνεχίσει και να ενταχθεί στη συνολική μάχη για την ανατροπή της ακροδεξιάς κυβέρνησης των δολοφόνων που εντείνει την επίθεση στην εργατική τάξη και στα δημοκρατικά δικαιώματα.
Από την αρχή του 2024 το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της παιδείας έπαιξε κεντρικό ρόλο στα κινηματικά γεγονότα της χώρας. Αποτέλεσε έναυσμα το οποίο συσπείρωσε την αγανάκτηση του κόσμου απέναντι στη ΝΔ και πόλο έλξης αγωνιστών, φοιτητών, εργαζομένων ή μη οι οποίοι αναζητούν τον τρόπο με τον οποίο θα αντισταθούν στα αντιλαϊκά κίνητρα της κυβέρνησης, προσεγγίζοντας τις οργανώσεις της αριστεράς και του ταξικού κινήματος και ψάχνοντας λύσεις και απαντήσεις στην κλιμάκωση της επίθεσης του Μητσοτάκη. Ξεκίνησαν, λοιπόν, με αφορμή τον νόμο Πιερρακάκη καταλήψεις στα πανεπιστήμια σε ολόκληρη την Ελλάδα οι οποίες αγκαλιάστηκαν από τους φοιτητές. Οι καταλήψεις ήρθαν αντιμέτωπες πολλές φορές με τις δυνάμεις της αστυνομίας, ωστόσο μπόρεσαν και κρατήθηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα παρά την κυβερνητική καταστολή. Χαρακτηριστικές επιθέσεις ήταν εκείνες στο ΑΠΘ, στη Νομική της Θράκης, αλλά και στις ΦΕΠΑ. Παρά τις συλλήψεις των αγωνιστών οι καταλήψεις αυτές κατάφεραν να κρατηθούν και στο ΑΠΘ μπόρεσε να γίνει ανακατάληψη, δείχνοντας έτσι πως ένα δυναμικό αγωνιστών δεν τσιμπάει στην ακροδεξιά τρομοκρατία. Οι καταλήψεις κρατήθηκαν παρά την τηλεξεταστική η οποία εργαλειοποιήθηκε από τη ΝΔ για να αποσπάσει τους φοιτητές από τη μάχη που έδιναν.
Μαζικά συλλαλητήρια πραγματοποιηθήκαν με συνέπεια κάθε εβδομάδα. Με χαρακτηριστικές διαδηλώσεις στον κέντρο της Αθήνας με πανελλαδικά καλέσματα και κυρίως εκείνο της 8ης Μαρτίου, την ημέρα ψήφισης του νόμου, το οποίο με τον μαζικό του χαρακτήρα συμπύκνωσε την αγανάκτηση του λαού και τη διάθεσή του να μην παρατήσει τα όπλα. Οι κινητοποιήσεις αυτές και οι καταλήψεις αναδεικνύουν την ανθεκτικότητα του κόσμου στην ακροδεξιά επίθεση και ότι υπάρχει η βάση και η δυνατότητα να συνεχίσει η μάχη ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης.
Οι αγώνες αυτοί έχουν φτάσει σε ένα καλό σημείο, αλλά δεν έχουν καταφέρει προς το παρόν να προχωρήσουν σε ένα επόμενο βήμα, βασιζόμενοι στην ανθεκτικότητα του κόσμου και αναγνωρίζοντας την αναστάτωση που ως τώρα έχουν φέρει στην κυβέρνηση της ΝΔ. Οι καταλήψεις έκλεισαν και πλέον ο νόμος έχει περάσει. Αυτό όμως δεν θα πρέπει να σημαίνει σε καμία περίπτωση πως η μάχη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις σταματάει εδώ. Το αποτέλεσμα όλης αυτής της διαδικασίας δεν σηματοδοτεί ούτε τη νίκη ούτε την ήττα του ταξικού κινήματος. Ο αγώνας αυτός παραμένει στην προκειμένη φάση ανοιχτός για τη συνέχεια είτε με καταλήψεις είτε χωρίς. Η μάχη για να σταματήσει η ακροδεξιά νεοφιλελεύθερη επίθεση του Μητσοτάκη δεν γίνεται να πραγματοποιηθεί μόνο μέσα από τα παραδοσιακά εργαλεία του ταξικού κινήματος αλλά χρειάζονται νέα εργαλεία που θα ανταποκρίνονται στις συνθήκες και θα μπορούν να διατηρούν την αγωνιζόμενη εργατική τάξη και νεολαία ενεργή στον αγώνα.
Η ΝΔ προχωράει στο σχέδιο για την ιδιωτικοποίηση της παιδείας. Θα προχωρήσει στην όλο ένα και μεγαλύτερη χρηματοδότηση των ιδιωτικών σχολών ώστε στο τέλος να τις μετατρέψει σε κανόνα και όχι απλώς ως εξαίρεση. Για να υλοποιήσει αυτή την πολιτική όπως έχει κάνει και σε άλλους τομείς χρησιμοποιεί την καταστολή ως το μόνο όπλο της. Έχει ήδη ξεκινήσει διαγραφές φοιτητών που συμμετείχαν στις καταλήψεις, ώστε να δείξει ότι όποιος φοιτητής δεν συμφωνεί με τα σχέδιά της δεν θα έχει θέση στο πανεπιστήμιο. Προχώρησε επίσης στην απόλυση του διοικητικού υπαλλήλου του ΕΚΠΑ που πραγματοποίησε συμβολικό «ρίξιμο» του server, ενώ προχώρησε και σε διώξεις των συνδικαλιστών που συμμετείχαν. Η υπεράσπιση ενεργειών όπως η πτώση του server είναι απαραίτητη για τη συνέχεια της μάχης, και αυτό διότι μπορούν να μπλοκάρουν στην πράξη τα κίνητρα και την πολιτική της ΝΔ.
Σε επόμενο χρονικό διάστημα, θα είχε αξία να ρίξουμε τον server και όχι συμβολικά για λίγες ώρες αλλά να μπλοκάρουμε τις διαδικτυακές εξετάσεις και να γίνει με τη συνεργασία φοιτητών, εκπαιδευτικών, εργαζομένων στα πανεπιστήμια, προσφέροντας έτσι νέα εργαλεία στον αγώνα που μπορούν να κοντράρουν στην πράξη τη ΝΔ. Με αυτό τον τρόπο θα εμπνευστούν, θα στρατευτούν και θα οργανωθούν οι αγωνιστές που ανταποκρίθηκαν στις κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος και που έχουν τη διάθεση να αντισταθούν και να αντεπιτεθούν όχι μόνο στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας αλλά σε κάθε πτυχή, σε κάθε κομμάτι της εργατικής τάξης στα οποία επιτίθεται η ΝΔ. Μπορούν ακόμη να γίνουν κινητοποιήσεις ενάντια στις ιδιωτικές σχολές που προετοιμάζει η κυβέρνηση. Η προσπάθεια ίδρυσης νέων ιδιωτικών σχολών είναι κεντρικός στόχος. Μέσω της παρεμπόδισης της λειτουργίας αυτών με οργανωμένες και σταθερές δράσεις και κινητοποιήσεις και στις υπάρχουσες ιδιωτικές σχολές αλλά και σε όσες θα προσπαθήσουν να ιδρυθούν το επόμενο διάστημα.
Η συνέχεια του αγώνα είναι μπροστά μας. Η οικονομική κρίση και η σύγχυση της κυβέρνησης, θα συνεχίσει να δίνει πολλές ευκαιρίες στο ταξικό κίνημα για να κλιμακώσει τη δράση του. Η αγανάκτηση του κόσμου είναι εμφανής και ο αποδεικνύει πως δεν σταματάει να αντιδράει παρά την καταστολή. Να απαντήσουμε στην επίθεση της κυβέρνησης οργανώνοντας νέες κινητοποιήσεις, στρατεύοντας την εργατική τάξη στην αριστερά.
