Ημέρα κατά του ρατσισμού

Πληροφορίες εκδήλωσης

  • Ημερομηνία:
  • Τόπος: πλατεία Ομονοίας



20 Μάρτη 2021: Ο αγώνας για ανοιχτά σύνορα για πρόσφυγες-μετανάστες δεν αναστέλλεται
Καλούμε και στις δύο συγκεντρώσεις του Σάββατου: 2μμ Σύνταγμα & 3μμ Ομόνοια

Αγωνιζόμαστε για:

  • ΑΝΟΙΚΤΑ ΣΥΝΟΡΑ
  • ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ & ΑΜΚΑ χωρίς προυποθέσεις για κάθε πρόσφυγα και μετανάστη
  • ΟΧΙ στη γκετοποίηση ΟΧΙ στον εγκλεισμο σε κλειστά κέντρα
  • ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ & ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
  • ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ – ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Η 20η Μάρτη του 2021 μπορεί -και οφείλει- να αποτελέσει ιδανική ευκαιρία για την επίτευξη δύο σκοπών. Πρώτον, η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού συμπίπτει με το κλείσιμο ενός χρόνου από την εφαρμογή των πρώτων περιοριστικών μέτρων και του πρώτου καθολικού λοκντάουν. Έτσι, η ημέρα αυτή είναι αφορμή για μια σύντομη αναδρομή σε όλα τα ταξικά δρώμενα του τελευταίου έτους, που μας οδήγησαν στην ως έχει κατάσταση της πραγματικότητας σήμερα. Δεύτερον, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατα των φυλετικών διακρίσεων και του ρατσισμού, σαν κομμουνιστές, πρέπει να αναλογιστούμε την κατάσταση των προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα ιδιαίτερα την εποχή αυτή που βάλλονται από παντού, καθώς και την βάρβαρη επίθεση που δέχονται από την ακροδεξιά κυβέρνηση, και την Ευρώπη συνολικά.

Πέρυσι στις 21 Μάρτη, υπήρξε ο θεμέλιος λίθος της επιθετικής έκφρασης διακυβέρνησης της ακροδεξιάς ΝΔ, με άλλοθι τον Covid, και προφασιζόμενη το ‘’κοινό καλό’’. Εν μέσω σκληρής κυβερνητικής, μιντιακής και κοινωνικής τρομοκρατίας και κανιβαλισμού, μόνο η ΟΡ.Μ.Α και το Σ.Ε.Κ συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα, σπάζοντας την απαγόρευση, προτάσσοντας όχι μόνο τα ανοιχτά σύνορα και την ταξική αλληλεγγύη με τους κατατρεγμένους αυτού του κόσμου, αλλά και την επιτακτική ανάγκη για συνέχιση της ταξικής πάλης και του ταξικού αγώνα στον δρόμο. Χωρίς δισταγμό και εκπτώσεις δηλώσαμε έμπρακτα ότι συνεχίζουμε την μάχη ενάντια στο κεφάλαιο και τους θεσμικούς εκπροσώπους του, την κυβέρνηση, που με πρόσχημα την πανδημία θα κηρύξει την χώρα σε Κατάσταση Εκτάκτου Ανάγκης, και θα συνθλίψει κάθε προοδευτική και οργανωμένη κοινωνική δομή και κατάκτηση.

Ένα χρόνο μετά λοιπόν, τα στοιχεία δείχνουν ένα επιθετικό, εθνικιστικό, ελληνικό κράτος που ενδυναμώνει την ήδη αυξημένη και ανελέητη επίθεση εναντίων των προσφύγων. Ο φράχτης στον Έβρο, η απαγορευμένη διέλευση προσφύγων από το Αιγαίο, σε συνδυασμό με τα κλειστά σύνορα της Ελλάδας και της Ευρώπης, έχουν αποκλείσει τεράστια κομμάτια εξουθενωμένων προσφύγων και μεταναστών από την Αφρική και την Ασία. Έχοντας υιοθετήσει την στάση ακροδεξιών, ξενοφοβικών χωρών όπως η Ουγγαρία του Ορμπάν και η Ιταλία του Σαλβίνι, έτσι και η Ελλάδα, καθιστά την ζωή των μεταναστών στην χώρα απάνθρωπη, και ουσιαστικά αδύνατη.

Αυτή όμως έχει υπάρξει μια γενικότερη, ομογενοποιημένη τακτική της Δύσης (Ευρώπης, Αμερικής), απέναντι σε ανθρώπους που ζητάνε καλύτερες συνθήκες εργασίας και ζωής. Η άρχουσα τάξη επικαλείται και χρησιμοποιεί τον Covid για τη διαιώνιση της εκμετάλλευσης και καταπίεσης τους θωρακίζοντας και κλείνοντας τα σύνορα ‘’λόγω πανδημίας’’. Όμως οι πρόσφυγες έρχονται από χώρες με πόλεμο, σφαγές, λιμούς και συνολικά τεράστια φτωχοποίηση, δηλαδή προσπαθούν να ξεφύγουν από συνθήκες πιο επικίνδυνες από τον Κορονοϊό. Με άλλα λόγια, η «ανωτερότητα της λευκής φυλής» στερεί την ανθρώπινη ζωή και το δικαίωμα στα όνειρα από τους κατατρεγμένους πρόσφυγες και μετανάστες, αφού τα προβλήματά της είναι πιο σοβαρά και επίκαιρα σε σύγκριση με τα δικά τους!! Ακόμα και οι πρόσφυγες που καταφέρνουν να φτάσουν στην Ευρώπη, μένουν φυλακισμένοι στα κολαστήρια – «κέντρα φιλοξενίας» χωρίς δικαίωμα εξόδου. Η «λευκή, ευρωπαϊκή ανωτερότητα» για άλλη μια φορά, πιο καθαρά και πιο επιθετικά από ποτέ, καταπιέζει και βασανίζει όσους δεν είναι κομμάτι της. Η ίδια τοποθετεί τον εαυτό της πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά σε υψηλότερο βάθρο από τους φτωχούς μετανάστες.

Οι κομμουνιστές και οι οργανώσεις τους έχουν το χρέος να αναδείξουν ξεκάθαρα και αδιάλλακτα ποιός είναι ο πραγματικός εχθρός των πληβείων τάξεων. Οι κομμουνιστές και οι οργανώσεις τους έχουν χρέος να συμπεριλάβουν τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις -και φυσικά να αγωνιστούν παράλληλα- όλων των καταπιεσμένων, κατατρεγμένων και εξαθλιωμένων αυτού του κόσμου. Γι’ αυτό λοιπόν, η φετινή 21η Μάρτη φέρει έναν ιδιαίτερα σημαντικό χαρακτήρα για την διατήρηση και συνέχιση της οργανωμένης πάλης για την ανατροπή όλων των δεινών, ολόκληρης της ανθρωπότητας.