Εμπρός για την αθώωση των 10 διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών της διεθνιστικής συγκέντρωσης
Του Κ.Μ.
Την Πέμπτη 23 Μαΐου 2024, δικάζονται στα Δικαστήρια Ευελπίδων οι 10 αγωνιστές και αγωνίστριες που συμμετείχαν στη διεθνιστική συγκέντρωση στις 3/2 στην πλ.Ρηγίλλης για “απείθεια” στην αστυνομική απαγόρευση που είχε εξαγγείλει λίγες ώρες νωρίτερα και ουσιαστικά απαγόρευε τρεις πολιτικές συγκεντρώσεις την ίδια μέρα με δεκάδες σωματεία και οργανώσεις να μπαίνουν στο στόχαστρο της κυβέρνησης.
Η αστυνομική απαγόρευση των τριών συγκεντρώσεων στις 3/2 εντάσσεται στο κλίμα τρομοκράτησης και περιστολής των εργατικών αγώνων που έχει ανοίξει ολομέτωπα η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η πολιτική της καταστολής μπορεί να μην είναι η προμετωπίδα της κυβέρνησης, αλλά μέσα στο κρισιακό οικονομικό περιβάλλον, επιλέγει να κοντράρει με διάφορα μέσα -νομοθεσία, ΜΑΤ, δικαστήρια- τις όποιες αντιστάσεις σηκώνει το ταξικό κίνημα για να απαντήσει στην κυβερνητική επίθεση, από την ακρίβεια και τη φτωχοποίηση του λαού ως τη διάλυση των κοινωνικών δομών (σε Υγεία και Παιδεία) και την ενεργή εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους σε Ουκρανία – Παλαιστίνη – Ερυθρά θάλασσα.
Υπερασπιζόμαστε τη συνειδητή απόφαση για υλοποίηση της προγραμματισμένης (από 16/1) αντιπολεμικής συγκέντρωσής μας, κόντρα στην προσπάθεια της ΝΔ να μετατρέψει το κατοχυρωμένο συνταγματικά δικαίωμα στη συνάθροιση/διαδήλωση σε “κατά το δοκούν παραχώρηση”. Δεν διαπραγματευόμαστε το δημοκρατικό δικαίωμα της πολιτικής διαμαρτυρίας σε οποιαδήποτε αστυνομική απαγόρευση. Η όποια κατ’ επίφαση ανακοίνωση της κυβέρνησης για ένα κατασταλτικό μέτρο δεν μπορεί να συνεπάγεται τη σιωπηλή υπακοή ή συναίνεση από τις ταξικές συλλογικότητες. Η μη διεκδίκηση για την ανατροπή των περιοριστικών μέτρων μας οδηγεί σε μια εσωτερίκευση αδυναμίας και υποχώρησης που παγιώνει τη ρεφορμιστική άποψη του “δεν έχουμε τους συσχετισμούς”. Μια τέτοια κατεύθυνση, θεωρούμε πως έρχεται σε αναντιστοιχία με τις διαθέσεις του εργατικού – φοιτητικού κινήματος και την προσπάθειά του να αμφισβητήσει την αστική επιθετικότητα του κεφαλαίου.
Δεν περιοριζόμαστε στη δημοκρατική προάσπιση των δικαιωμάτων μας ως δημοκράτες «δικαιωματιστές». Αναγνωρίζουμε ότι κάθε κεκτημένο εργατικό δικαίωμα και πολιτική ελευθερία παραχωρήθηκε από την αστική εξουσία μέσα από αιματηρούς εργατικούς αγώνες και εξεγέρσεις. Ως μαρξιστές υποστηρίζουμε και τοποθετούμε σε πρώτη προτεραιότητα την υπεράσπιση των αναγκών της εργατικής τάξης. Παλεύουμε για τις ανάγκες των πληβείων τάξεων και όχι απλώς περιφρουρούμε τα δικαιώματα που μας αξιώνει σήμερα η αστική τάξη. Η ανάγκη των λαών για συμφιλίωση, ειρήνη και τερματισμό της ανθρώπινης εκμετάλλευσης είναι η φλόγα που μας οδηγεί να αγωνιστούμε.
Θεωρούμε κρίσιμο το ζήτημα της καταστολής της πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης, όχι ως γενική πολιτική τοποθέτηση, αλλά ως κομβικό θέμα της επικαιρότητας. Η πολιτική μάχη απέναντι στις διάφορες μορφές καταστολής αφορά τη σημερινή κυβέρνηση. Η ΝΔ βήμα βήμα διαμορφώνει ένα πλαίσιο περιχαράκωσης των ταξικών εργαλείων για να αφοπλίσει την αριστερά από την υλοποίηση απεργιών/διαμαρτυριών, ενώ παράλληλα με τον ακραία αντικοινωνικό νέο Ποινικό Κώδικα σπέρνει τον φόβο της φυλακής. Είναι στο ίδιο κλίμα που η ΝΔ ξετυλίγει την ακροδεξιά ρητορεία της για την προστασία των συνόρων, για τη γηπεδική βία, για την ενδοσχολική βία και την εγκληματικότητα της νεολαίας. Μια αφήγηση κινδύνων μέσα στην κοινωνία που αντιμετωπίζεται μόνο μέσα από την καταστολή της αστυνομίας και των δικαστηρίων. Και άρα στην Ελλάδα 2.0 του Μητσοτάκη, η λειτουργία των σωματείων, των σχολείων, των νοσοκομείων και άλλων χώρων/δομών περνάει μέσα από ελεγκτικούς μηχανισμούς.
Ακόμα και τα πρόστιμα για τις προεκλογικές αφισοκολλήσεις σε ΚΚΕ μ-λ, ΚΚΕ, ΜΕΡΑ25 του περασμένου Ιούνη, από τη Δημαρχία Μπακογιάννη στην Αθήνα, είναι μέρος του περιορισμού της αντιπολιτευόμενης προπαγάνδας και διακίνησης πολιτικών προτάσεων. Τα συγκεκριμένα πρόστιμα άρθηκαν πίσω μετά από αγώνα, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν θα τα ξαναδούμε ως μορφή καταστολής. Με αυτή τη βαρύτητα, η ΟΡΜΑ την αναδεικνύει σε κεντρική μάχη που χρειάζεται να μετρήσει το εργατικό κίνημα και να οργανώσει μια συλλογική αντιμετώπιση.
Η πολιτική μάχη για την αθώωση των 10 αγωνιστ(ρι)ών που έσπασαν την απαγόρευση συνδέεται με τον αγώνα για να καταπέσουν οι διώξεις και να μην διαγραφούν οι δεκάδες καταληψίες φοιτητές σε Γιάννενα – Θεσσαλονίκη – Κομοτηνή, για να επιστρέψει στην εργασία του ο Δ.Αντωνίου του ΕΚΠΑ και να πάψουν οι ΕΔΕ και δικαστικές διώξεις για τον σύλλογο εργαζομένων, για να αποσυρθούν οι ΕΔΕ στους εκπαιδευτικούς συνδικαλιστές (όπως οι Δ.Χαρτζουλάκης, Χ.Χοτζόγλου, Γ.Καββαδίας), για να σταματήσουν σε συνδικαλιστές ιατρούς και υγειονομικούς σε μια σειρά από νοσοκομεία της χώρας οι δεκάδες τιμωρητικές μετακινήσεις (όπως η Α.Ερωτοκρίτου) και οι δεκάδες διώξεις για “παράβαση καθήκοντος” (όπως ο Δ.Τσιλβές) ή και για δημόσιες δηλώσεις τους, για να καταπέσουν οι διώξεις στους προέδρους των σωματείων ΠΕΝΕΝ (Α.Νταλακογεώργος), ΕΝΕΔΕΠ (Μ.Μπεκρής), Συνδικάτο Τύπου – Χάρτου (Θ.Κωτόπουλος) κ.ά για “παράνομες/καταχρηστικές” απεργίες.
Οδεύοντας προς τη δίκη, θεωρούμε κρίσιμη την ενεργή εμπλοκή μας σε πρωτοβουλίες που αναγνωρίζουν την κυβερνητική καταστολή ως στρατηγικό μηχανισμό κάμψης του κινήματος και γι’ αυτό αναζητούν τον τρόπο διεύρυνσης και οργάνωσης του αγώνα σε αυτή την κατεύθυνση. Η ανάδειξη των πρωτοπόρων κομματιών του κινήματος που στηρίζουν τις πιο προωθητικές πολιτικές και βρίσκονται τελικά αντιμέτωπα με την καταστολή έχει καθοριστική σημασία για την Επαναστατική Αριστερά σήμερα. Η σύνδεση με το εργατικό κίνημα πρέπει να γίνει με όρους έμπρακτης υποστήριξης, πέρα από τη διαμεσολάβηση. Με αυτό το δεδομένο, η ΟΡΜΑ στέκεται στο πλευρό τόσο των Διοικητικών Υπαλλήλων του ΕΚΠΑ, όσο και των δεκάδων εκπαιδευτικών που καλούνται σε ΕΔΕ ή διώκονται πειθαρχικά για την αποχή από την αξιολόγηση. Συμμετέχουμε ενεργά στις συσκέψεις, στις κινητοποιήσεις και στις εκδηλώσεις που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα. Ενώ, παράλληλα, αγωνιστ(ρι)ές της ΟΡΜΑ που παρεμβαίνουν είτε στις Γενικές Συνελεύσεις των σωματείων τους είτε σε άλλες εργατικές συσκέψεις και πολιτικές εκδηλώσεις, τονίζουν τα παραπάνω ζητήματα.
Το Σάββατο 18 Μαΐου, στη Νομική Αθηνών στις 7μμ, διοργανώνουμε πολιτική εκδήλωση – συζήτηση με αφορμή τη δίωξη των συναγωνιστ(ρι)ών μας. Με θέμα την εκτεταμένη κυβερνητική καταστολή και επιχείρηση τρομοκράτησης του κινήματος, μέσα από απαγορεύσεις – συλλήψεις – διώξεις – εισαγγελικές παραγγελίες, απέναντι σε απεργίες – διαδηλώσεις – καταλήψεις – αποχή και πώς οργανώνεται και πρέπει να αντιπαλέψει η εργατική πρωτοπορία σήμερα. Εισηγητικές ομιλίες θα έχουν αγωνιστές που κατηγορούνται για απείθεια στην απαγόρευση της 3/2. Από μεριάς τους θα περιγραφεί το πολιτικό πλαίσιο της δράσης μας εκείνη την ημέρα και χρονικό των προσαγωγών – συλλήψεων, όπως επίσης η πολιτική αντίληψη της ΟΡΜΑ για τη μάχη. Επιπλέον, (συν)ομιλητές θα είναι συνδικαλιστές από χώρους εργασίας που βρίσκονται αντιμέτωποι με αντίστοιχες διώξεις μεταφέροντας την εμπειρία και τον πολιτικό τρόπο αντιμετώπισης που έχουν ακολουθήσει. Στόχος μας είναι η περιγραφή ενός υπαρκτού και εφικτού μετώπου αγώνα, ο οποίος απέναντι σε απαγορεύσεις και διώξεις δεν υποχωρεί με δηλώσεις νομιμοφροσύνης, αλλά οργανώνει και συνδέει τα πολιτικά δικαιώματά μας με την πολιτική δράση, διαρρηγνύοντας τη νομιμοποίηση των πρακτικών της κυβέρνησης.
Οι πολιτικές διώξεις και οι δίκες φρονηματικού χαρακτήρα εργαλειοποιούνται αφενός για να τρομοκρατήσουν τον αγωνιζόμενο κόσμο, αφετέρου για να πλήξουν οργανωτικά και οικονομικά τις οργανώσεις και τα σωματεία. Στο οικονομικό σκέλος, από τα διάφορα δικαστικά παράβολα έως τα πρόστιμα στοχεύουν στην αφαίμαξη πόρων τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Η ΟΡΜΑ αντιμετωπίζει την διαδικασία αυτή ως συλλογικό αγώνα που δίνεται από το κίνημα και θεωρεί χρέος της να καλύψει πολιτικά και οικονομικά κάθε έναν και κάθε μία από τους 10. Σε αυτό το πλαίσιο σκεφτόμαστε τη διοργάνωση πάρτι ή συναυλίας οικονομικής ενίσχυσης για το σύνολο των δικαστικών εξόδων και γι’ αυτό ζητούμε τη συμβολική και συντροφική συνεισφορά από το υπόλοιπο εργατικό κίνημα.
Η επιδίωξή μας να ανοιχτεί η υπόθεση της δίωξης στο ευρύτερο ταξικό κίνημα και να ενταχθεί στις υπαρκτές μάχες της περιόδου είναι ουσιαστική για την ΟΡΜΑ, με σκοπό τη δικαίωση τόσο των 10 διωκόμενων όσο και για το υπόλοιπο κίνημα που αντιμετωπίζει την κυβερνητική καταστολή. Η προσπάθειά μας έχει βρει θετική ανταπόκριση από ένα σημαντικό μέρος και εύρος του εργατικού κινήματος. Σωματεία και οργανώσεις δηλώνουν τη θέση τους στο πλευρό της ΟΡΜΑ με ανακοινώσεις καταγγελίας των διώξεων και ψηφίσματα συμπαράστασης των αγωνιστ(ρι)ών, ενδεικτικά: Σύνδεσμος Φυλακισθέντων Εξορισθέντων Αντιστασιακών (ΣΦΕΑ) 1967-1974, Εργατικό Κέντρο Πειραιά (ΕΚΠ), δημοτική κίνηση «Ανατρεπτική Συμμαχία για την Αθήνα», περιφερειακή κίνηση «Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική», Σύλλογος Εργαζομένων Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΝΕΝ), Πανελλήνιος Σύλλογος Συνταξιούχων Επικουρικής Ασφάλισης (ΤΕΑΥΝΤΠ), Πανελλήνιος Σύνδεσμος Συνταξιούχων ΝΑΤ και Κατωτέρων Πληρωμάτων (ΠΣΣ – ΝΑΤ), Πανελλήνια Ομοσπονδία Συνταξιούχων Επικουρικής Ασφάλισης (ΤΑΝΠΥ), Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών & Πληροφορικής Αττικής, Ένωση Λογιστών Ελεγκτών Περιφέρειας Αττικής, Σύλλογος Διοικητικών Υπαλλήλων Πανεπιστημίου Αθηνών, Σωματείο Εργαζομένων Π.Γ.Ν. ΑΤΤΙΚΟΝ «ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ», Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής, Ε’ ΕΛΜΕ Αθήνας, Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ανατ. Αττικής “Κώστας Σωτηρίου”, Φοιτητικός Σύλλογος Νοσηλευτικής Πανεπιστημίου Πατρών και οι πολιτικές οργανώσεις ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας (ΟΚΔΕ).
Για την πολιτική υπεράσπιση των 10 αγωνιστ(ρι)ών και για να τονιστεί ο πολιτικός χαρακτήρας της δίωξης θα έχουμε ένα σύνολο από μάρτυρες εκπροσώπους πολιτικών οργανώσεων της αριστεράς, προέδρους σωματείων και συνδικαλιστές. Είτε συμμετέχουν στην Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης για την Παλαιστίνη που καλούσε στις 12μμ στο Σύνταγμα, είτε είναι στελέχη σε οργανώσεις/φορείς που καλούσαν στην αντιφασιστική συγκέντρωση στις 5μμ στην πλ.Ρηγίλλης, ενώ άλλοι βρίσκονται αντιμέτωποι με διώξεις επειδή συμμετείχαν σε απεργία που κρίθηκε παράνομη σε προηγούμενο διάστημα. Ενδεικτικά οι: Γιώργος Γιαννουλέας (ΟΡΜΑ), Σπύρος Μαρκέτος (Καθηγητής Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ), Κώστας Αβραμίδης (Πρόεδρος ΣΕΤΕΕ), Κώστας Παπαδάκης (Δημοτικός Σύμβουλος Αθήνας με την «Ανατρεπτικη Συμμαχία»), Κώστας Τουλγαρίδης (Υποψήφιος Περιφερειάρχης με την «Αντικαπιταλιστική Ανατροπή»), κ.ά.
Την Πέμπτη 23 Μαΐου 2024, θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση αλληλεγγύης το πρωί στις 9πμ στα Δικαστήρια Ευελπίδων για την αθώωση των 10 διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών που συμμετείχαν στη διεθνιστική συγκέντρωση και για την υπεράσπιση του δημοκρατικού δικαιώματος στη συνάθροιση. Καλούμε εργατικά σωματεία, κοινωνικές – πολιτικές συλλογικότητες και ανένταχτους/ες αγωνιστές/ριες να σταθούν στο πλευρό μας και να βγούμε όλοι μαζί νικητ(ρι)ές απέναντι στην εκτεταμένη κυβερνητική καταστολή.
