Τον Γενάρη του 1996, οι εθνικοί στρατοί Ελλάδας-Τουρκίας βρέθηκαν ένα βήμα πριν από μαζικό αιματοκύλισμα για τις βραχονησίδες των Ιμίων (ή Καρντάκ). Η κρίση των Ιμίων αποτελεί την κορύφωση του ελληνοτουρκικού καπιταλιστικού ανταγωνισμού και των εκατέρωθεν εθνικισμών. Μάλιστα σε μια περίοδο, την δεκαετία του ’90, ιδεολογικής και οικονομικής επικράτησης και ανάπτυξης του καπιταλισμού διεθνώς, με τις αστικές τάξεις των δύο κρατών να βρίσκονται σε ένα κυνήγι επέκτασης των συμμαχιών με ΕΕ – ΝΑΤΟ.
27 χρόνια μετά, η ελληνοτουρκική εθνικιστική ένταση οξύνεται και από τις δύο κυβερνήσεις Μητσοτάκη – Ερντογάν. Η παρατεταμένη κρίση της τελευταίας δεκαπενταετίας και τα πολιτικά αδιέξοδα της αστικής τάξης διεθνώς έχουν φέρει τις δύο πλευρές να “κονταροχτυπιούνται”, τόσο διπλωματικά, όσο και εξοπλιστικά. Από το προσφυγικό και τις δολοφονικές αντιμεταναστευτικές πολιτικές ως τα σύνορα στο Αιγαίο και τις ΑΟΖ. Κάθε μια από τις δύο αστικές τάξεις αναζητούν να επικρατήσουν γεωστρατηγικά στην Ανατολική Μεσόγειο και να αναβαθμίσουν τον ρόλο τους μέσα από συμμαχίες στην περιοχή. Όμως, η συνθήκη αυτή δεν εξισώνει Ελλάδα-Τουρκία στα καθήκοντα της Αριστεράς στη χώρα μας. Καμία υποχώρηση στην ελληνική αφήγηση της δαιμονοποίησης του Ερντογάν, καμία υποστήριξη στην αντεργατική, αντικομμουνιστική, ρατσιστική κυβέρνηση ΝΔ. Η εργατική τάξη εδώ πρέπει να σπάσει την εθνική ενότητα με την εγχώρια αστική τάξη και να επιτεθεί στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ο διεθνιστικός μας αγώνας ξεκινάει με την αναχαίτιση του ελληνικού εθνικισμού, την υπονόμευση του ελληνικού αξιόμαχου και την ανάπτυξη στρατηγικής για μια κομμουνιστική εξέγερση στην Ελλάδα. Και αυτή θα είναι η έμπρακτη ταξική αλληλεγγύη μας για τα ταξικά μας αδέλφια σε Τουρκία – Κουρδιστάν – Βουλγαρία – Μακεδονία – Αλβανία.
Η επέτειος των Ιμίων μας φέρνει στο μυαλό τις γενναίες και νικηφόρες αντιφασιστικές μάχες της περιόδου 2016-2018. Η σύντομη ιστορικά διενέργεια φασιστικής φιέστας μίσους και εθνικισμού στο μνημείο των Ιμίων αποτελεί μια παρένθεση τρομοκρατίας για το ταξικό κίνημα. Το μαζικό αντιφασιστικό κίνημα κατόρθωσε να ακυρώσει επανειλημμένα τα νεοναζιστικά σχέδια της ΧΑ, και να καταστήσει από το 2018 και μετά ως διεθνιστική ημερομηνία την επέτειο αυτή. Ειδικά στην Αθήνα, έπαιξε τόσο κομβικό ρόλο, ώστε αποκρούστηκε η προσπάθεια χτισίματος εθνικιστικών συλλαλητηρίων για το μακεδονικό στην πρωτεύουσα. Οι κοκκινόμαυρες σημαίες στο μνημείο κυμάτιζαν για την κοινή ταξική πάλη Τούρκων, Κούρδων, Μακεδόνων και ντόπιων εργατών.
Ο αγώνας μας φέτος είναι να υπερασπιστούμε την παράδοση που χτίστηκε τα τελευταία χρόνια αντιφασιστικής – αντιεθνικιστικής – διεθνιστικής κατοχύρωσης της επετείου των Ιμίων. Μια μέρα αγώνα ταξικής αλληλεγγύης και συμφιλίωσης των λαών απέναντι στους πολέμους των καπιταλιστών. Κι αυτό δίνει συγκεκριμένα καθήκοντα. Ο κοινός ταξικός εχθρός μας σήμερα είναι η ακροδεξιά κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η φιλοπόλεμη κυβέρνηση της ΝΔ που έσπευσε να εμπλακεί στον πόλεμο στην Ουκρανία ως κομμάτι των ΕΕ-ΝΑΤΟ με αποστολές πολεμοφοδίων, παράλληλα καταγράφει το υψηλότερο ποσοστό ΑΕΠ (για τα μέλη ΝΑΤΟ) για την αγορά όπλων και έχει κάνει την επικράτεια και το Αιγαίο μόνιμο πεδίο διακρατικών στρατιωτικών ασκήσεων. Η ίδια κυβέρνηση που σκοτώνει μετανάστες στις νησίδες και στον φράχτη του Έβρου, στα pushbacks στα υδάτινα σύνορα και στα κέντρα-στρατόπεδα κράτησης. Η κυβέρνηση αυτή, 3,5 χρόνια τώρα, έχει αμολήσει τους μπάτσους να αποφασίζουν ποιος ζει και ποιος πεθαίνει στις γειτονιές, να βιάζουν και να κακοποιούν γυναίκες και παιδιά, να καταστέλλουν αγωνιστές. Η ΝΔ έχει ανοίξει το καπάκι της ακροδεξιάς, και όσο πλησιάζουμε στις εκλογές θα ξεδιπλώνει την ιδεολογική της επίθεση. Αποτελεί τιμητή και προστάτη των ορφανών του Χίτλερ και του έκπτωτου Γλύξμπουργκ.
Φέτος ορφανά απομεινάρια φασιστών θα δοκιμάσουν να κρυφτούν πίσω από τις ασπίδες των ΜΑΤ πατώντας στο κλίμα που έχει χτίσει η ακροδεξιά κυβέρνηση. Οι φασίστες βρίσκονται στη χειρότερη στιγμή της πολιτικής τους παρασιτικής ζωής. Βρίσκονται με διαλυμένες οργανώσεις και με ηγεσία στην φυλακή. Ουσιαστικά, δεν θα είναι αυτοί που έχουμε να αντιμετωπίσουμε στα Ίμια. Το μνημείο στην πλ.Ρηγίλλης θα το περιφρουρεί από τους αγωνιστές η μπατσοκρατία του Μητσοτάκη. Η κυβέρνηση αποτελεί τον εγγυητή και βασικό πυλώνα όλης της δεξιάς πολυκατοικίας, του αστικού κράτους και των παρακρατικών μηχανισμών. Αυτόν τον ρόλο θα υπερασπιστεί και αυτόν ακριβώς έχουμε ταξικό καθήκον να αντιπαλέψουμε και να καθαιρέσουμε.
Σε αυτή την κατεύθυνση, η ΟΡΜΑ καλεί σε συγκέντρωση το Σάββατο 28 Γενάρη στην πλατεία Ρηγίλλης στις 4μμ. Μαζί με τις υπόλοιπες ταξικές οργανώσεις θα δώσουμε τη μάχη απέναντι στην ακροδεξιά ΝΔ και ενάντια στην εθνική ενότητα. Εμπρός για διεθνιστικά – αντιπολεμικά Ίμια!
