Διαμαντένιες οι ΜΚΟ και τα προγράμματα αλλά η μεταναστευτική πολιτική σκέτος άνθρακας.
Το QatarGate και η κατάρα των ΜΚΟ
της Χ.Κ.
Όταν γραφόταν το άρθρο, στην προηγούμενη Αντιφασιστική Φρουρά, για το παρασκήνιο του Μουντιάλ στο Κατάρ με τα χιλιάδες θύματά του, με τις καταπατήσεις δικαιωμάτων και τις κατασπαταλήσεις χρημάτων για την υλοποίησή του, δεν περιμέναμε πως το εν λόγω εμιράτο θα απασχολούσε και το επόμενο τεύχος του περιοδικού για άλλο λόγο αυτή τη φορά. Μετά τη λήξη του μουντιάλ του Κατάρ και άλλες αραβικές χώρες παραμένουν στην επικαιρότητα με το ξέσπασμα του σκανδάλου QatarGate που εμπλέκει τους Ευρωβουλευτές Εύα Καϊλή και Αντόνιο Παντσέρι καθώς και άλλα στελέχη του Ευρωκοινοβουλίου, που δρούσαν για λογαριασμό κυβερνητικών αξιωματούχων του Κατάρ και του Μαρόκου.
Η Καϊλή αντιμετωπίζει κατηγορίες διαφθοράς, ξεπλύματος χρήματος και εγκληματικής οργάνωσης. Ωστόσο η υπόθεση αποδεικνύεται οικογενειακή όσο αποκαλύπτονται οι πολυσχιδείς επιχειρηματικές δραστηριότητες της Εύας Καϊλή, της αδελφής της, του πατέρα τους και του συντρόφου της μέσω των διακλαδωτών ιδρύσεων τριών ΜΚΟ που η κατανόηση της σχέσης και της μεταξύ τους αλληλεπίδρασης χρήζει σχεδιαγράμματος, καθαρού μυαλού και ίσως και κάποιου ειδήμονα στη διοίκηση επιχειρήσεων και στα οικονομικά για να στο εξηγήσει.
Ενδιαφέρον στην υπόθεση βρίσκεται και το γεγονός πως κατά τη διάρκεια των ερευνών για την άντληση στοιχείων για την υπόθεση, γίνονται κρούσεις και απευθύνσεις στη διεθνή ΜΚΟ Fight Impunity, μιας οργάνωσης που ιδρύθηκε για «την καταπολέμηση της ατιμωρησίας για σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Επιστρατεύεται δηλαδή μια ΜΚΟ για να διερευνηθούν οι δραστηριότητες μιας άλλης ή πολλών άλλων ΜΚΟ…
Πλούσιο το ιστορικό διαφθοράς και σφετερισμού εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ από πολλές ΜΚΟ, τόσο εγχώρια όσο και διεθνώς. Η ευκαιρίες που αναδύονται για ‘‘απορρόφηση κονδυλίων’’ πολλές και δελεαστικές. Ποιος δεν θα εκμεταλλευόταν την ευκαιρία στα χέρια του;
Οι διάφορες ΜΚΟ ανέκαθεν ιδρύονται και επιστρατεύονται για τη διαχείριση κάθε είδους ανθρώπινου πόνου και την υλοποίηση προγραμμάτων φροντίδας και «σωτηρίας». Η σχέση πάθους που χαρακτηρίζει το κράτος και κάποιες εξέχουσες οργανώσεις είναι γνωστή και συγχωνευτική με τα γνωστά και μύρια πλοκάμια διασυνδέσεων των εν λόγω οργανώσεων ‘‘μη’’ κερδοσκοπικού αλλά επί της ουσίας κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Πολλές από τις εκλεκτές ΜΚΟ σε πολλές περιπτώσεις πετυχαίνουν ποικιλότροπες πριμοδοτήσεις, πολλές αναθέσεις και χρηματοδοτήσεις ΕΣΠΑ. Την κάλυψη των κενών και των αναγκών κυρίως στους τομείς του προσφυγικού και της ψυχικής υγείας, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων τις αναλαμβάνουν κρατικοδίαιτες ΜΚΟ, για να καλυφθεί η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών, στην οποία συνίσταται η ίδια η ύπαρξη και λειτουργία των ΜΚΟ, με αυτονόητη και την ιδιωτικοποίηση των σχέσεων εργασίας
Μέσα σε όλο το κλίμα σκανδάλων, ξεπλυμάτων και ασύδοτων δράσεων των ΜΚΟ βρίσκει τη θέση της και η ψευδεπίγραφη προστασία και αποδοχή των προσφύγων, καθώς το ζήτημα της απορρόφησης των προσφύγων και των μεταναστών ξεχειλώνεται σύμφωνα με τις εκάστοτε πολιτικές σκοπιμότητες. Το μεταναστευτικό ζήτημα γίνεται για την κάθε εναλλασσόμενη κυβέρνηση η καυτή πατάτα και το μεγάλο επίδικο ως προς τη διαχείριση και την εφαρμογή προγραμμάτων και πολιτικών. Οι πρόσφυγες και οι ζωές τους γίνονται το μπαλάκι του πινγκ πόνγκ στο τραπέζι των πολιτικών αψιμαχιών και οι συζητήσεις και οι αντιπαραθέσεις στροβιλίζονται αρκούντως μακριά από την πραγματική ανάγκη και ευθύνη απόδοσης λύσεων, μέτρων και δίκαιων και ανθρωποκεντρικών πολιτικών.
Κάτι τέτοιο αποτελεί και η περίπτωση αμφισβήτησης του θανάτου ενός μικρού παιδιού κατά τη διάρκεια διαφυγής και διάσωσης 38 προσφύγων στον Έβρο τον Αύγουστο του 2022. Οι 38 άνθρωποι βρίσκονταν επί μέρες εγκλωβισμένοι σε νησίδα του Έβρου με τις δύο συνορεύουσες χώρες Ελλάδα και Τουρκία να δηλώνουν πως δεν μπορούν να τους εντοπίσουν και στη συνέχεια να ισχυρίζονται αμφότερες πως η νησίδα ανήκει στην άλλη χώρα και πως δεν μπορούν να παρέμβουν. Εν τέλει οι άνθρωποι μεταφέρθηκαν στην ελληνική όχθη και όπως είναι επόμενο το μπαλάκι της απόδοσης ευθυνών πήρε φωτιά και σε εσωτερικό επίπεδο. Πλέον η κυβέρνηση των επαναπροωθήσεων, των πνιγμών και των φραχτών ζητά τα ρέστα και απαιτεί δημόσιες συγγνώμες από δηλώσεις και δημοσιεύματα άλλων πολιτικών δυνάμεων.
Η γραμμή Μητσοτάκη-Μηταράκη για το προσφυγικό είναι γνωστή και σκληρή: φράχτες και θωράκισμα των συνόρων, επαναπροωθήσεις (Pushbacks), αδιαφορία για τα ναυάγια στο Αιγαίο, γραφειοκρατία και κωλυσιεργία στις διαδικασίες Ασύλου, μηδενική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και πρόσβαση στην υγεία και δημιουργία όλο και περισσότερης δυσκολίας στη ζωή ενός πρόσφυγα και μετανάστη στη χώρα. Στο πλαίσιο αυτό αποφασίζουν εν μία νυκτί να σταματήσουν την συνέχιση του πολύ σημαντικού και προσοδοφόρου προγράμματος ESTIA, που αποτελούσε μια από τις ελάχιστες παροχές που υλοποιούσε ως κράτος και όχι κάποιος διεθνής οργανισμός ή κάποια μεγάλη ή μικρότερη ΜΚΟ.
Πιο συγκεκριμένα, το πρόγραμμα ESTIA ξεκίνησε το 2015 από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και προέβλεπε αρχικά πάνω από 25.000 θέσεις φιλοξενίας σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Μέχρι το 2020 είχαν ενταχθεί περισσότεροι από 70.000 πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο που φιλοξενούνταν σε ιδιωτικές κατοικίες, το ενοίκιο των οποίων κάλυπτε η Ύπατη Αρμοστεία. Το 2020 ανέλαβε την υλοποίηση του προγράμματος το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής και η Ύπατη Αρμοστεία αποχώρησε. Από τον περσινό Ιούλιο η κυβέρνηση ανακοίνωσε, παρά τις αντιρρήσεις της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, τη λήξη του προγράμματος και μέσα στους μήνες που ακολούθησαν πραγματοποιήθηκαν εκατοντάδες εξώσεις προσφύγων από τα μισθωμένα σπίτια. Ενώ ξεκίνησε ένας μαραθώνιος ολοκλήρωσης και των τελευταίων απομειναριών υλοποίησης από τις ΜΚΟ που το έτρεχαν
Η κυβέρνηση έχει βρει το πρόγραμμα ESTIA ως άλλο ένα ακόμη σαθρό δεκανίκι για να κρατηθεί στην εξουσία χρησιμοποιώντας το ως εργαλείο και ως καραμέλα για να δημιουργεί και να διασπείρει κοινωνικούς αυτοματισμούς που θα πείσουν και θα κρατήσουν ακόμη συμμάχους της τους ακροδεξιούς υποστηρικτές της, αλλά και τα συντηρητικά και ίσως πιο δύσπιστα πια κομμάτια της. Γιατί πλέον τα μισθωμένα (αλλά απλήρωτα ακόμη) σπίτια του ESTIA δεν θα στεγάζουν πρόσφυγες και μετανάστες αλλά δήθεν θα στεγάζουν ελληνικές ευάλωτες οικογένειες άντε και κανέναν σεισμόπληκτο από τον περσινό σεισμό στην Κρήτη που ακόμη περιμένει τα κεραμίδια που του έταξαν από το ίδιο πρόγραμμα.
Το ερώτημα είναι ποιος ιδιοκτήτης που κάηκε με τον χυλό της στέγασης των μεταναστών, θα τσιμπήσει με το γιαούρτι της στέγασης των Ελλήνων κατατρεγμένων και θα ξαναδιαθέσει το ακίνητό του στις υπηρεσίες και τους νέους (ελληνικούς πια) σκοπούς του ESTIA. Ας κοιμάται ήσυχος. Αυτή τη φορά η Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης μπορεί να εξασφαλίσει «εγγυημένα το μίσθωμα» για τους Έλληνες και να βρει τα λεφτά που δεν έβρισκε τόσους μήνες το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής για τους πρόσφυγες.
Πάντως αυτή η κυβέρνηση μας έχει συνηθίσει στους διαχωρισμούς των ευάλωτων ομάδων και των «αναξιοπαθούντων» σε επιμέρους κατηγορίες προτεραιοποίησης της οδύνης και των αναγκών τους. Με πρόσφατη και υπαρκτή την αντιμετώπιση προσφύγων δύο ταχυτήτων με τους Ουκρανούς πρόσφυγες να αναγνωρίζονται ως «γνήσιοι» πρόσφυγες που αξίζουν τον σεβασμό και την υποδοχή μας και για να στεγαστούν και να φροντιστούν ενώ εκδιώχνονται πολίτες και μετανάστες τρίτων χωρών. Μάλλον οι άνεμοι του πολέμου στη Μέση Ανατολή δεν έφτασαν ως εδώ και οι άνθρωποι από κει δεν έπειθαν ως θύματα πολέμου, ενώ ο πόλεμος στη γειτονιά μας και στη μαμά Ευρώπη ανάγει τους κατατρεγμένους από κει σε όντα άξια για αναγνώριση, φροντίδα και ένταξη.
Το κράτος των μπουρζουάδων και των Μαρίων-Αντουανέτων καλά κρατεί και κρατήθηκε και 3,5 χρόνια με τις εξαγγελίες, τις κωλοτούμπες, τα ψέματα και τα παντεσπανοψίχουλα. Το χρέος και η αποστολή μας είναι να τους στείλουμε όχι πίσω στα χλιδάτα σπίτια τους, αλλά στα κάτεργα και στα χρονοντούλαπα της ιστορίας. Για την ολοκληρωτική ανατροπή του συστήματος (ναι του καπιταλιστικού) που τους θρέφει και τους δίνει χώρο για την εφαρμογή των καταπιεστικών, ρατσιστικών, βάρβαρων πολιτικών τους. Να δώσουμε το μήνυμα και την κλωτσιά στη «γοητεία» τους μέσα από τους αγώνες και τις μάχες μας!
