Το νέο νομοσχέδιο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων έρχεται να κλείσει τον πρώτο χρόνο διακυβέρνησης της ΝΔ ακριβώς όπως ξεκίνησε. Τον Ιούλιο του 2019 καταργήθηκε (για άλλη μια φορά) το πανεπιστημιακό άσυλο και τον Ιούλη του 2020 χτίζεται ένα ακροδεξιό πλαίσιο απαγορεύσεων δράσεων.
Ενδιάμεσα μέσα στη χρονιά ,πέρασε ο νέος νόμος που στην ουσία απαγορεύει την απεργία στα πρωτοβάθμια σωματεία, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η «εκκαθάριση» των Εξαρχείων από καταλήψεις είτε πολιτικές είτε διαμονής προσφύγων. Η αστική τάξη έχει πάρει τα μαθήματα από την εξέγερση Γρηγορόπουλου και τη διετία 2010-2011. Τότε ερχόταν εκ των υστέρων να ποινικοποιήσει εργαλεία μαχών, βγάζοντας εκτός νόμου πχ την κουκούλα ή τις μαθητικές καταλήψεις. Τώρα θέλει να προλάβει τις εξελίξεις. Η οικονομική κρίση σύντομα θα σπάσει την καλογυαλισμένη εικόνα του Μητσοτακέικου και οι καπιταλιστές δεν θέλουν να βρεθούν σε έναν ακόμα κύκλο αμφισβήτησης «από τα αριστερά». Η διάλυση των ταξικών οργανώσεων και εργαλείων αποτελεί κομβικό σημείο ώστε να περάσει ο νέος κύκλος ξεκληρίσματος όσων έχουν απομείνει από το «κοινωνικό κράτος».
Ο νόμος για τις διαδηλώσεις, ακόμα και με τις θεσμικές διορθώσεις σύμφωνα με τις οποίες απαιτείται «ενημέρωση» εισαγγελέα ή προέδρου πρωτοδικών από την αστυνομία, αποτελεί μια αντιδραστική μεταρρύθμιση του χουντικού(!!) νόμου που ίσχυε μέχρι τώρα. Μέχρι σήμερα η απαγόρευση διαδηλώσεων μπορούσε να γίνει είτε μόνο από εισαγγελική παραγγελία είτε με ρητά καθορισμένο Προεδρικό Διάταγμα με περιορισμό χρόνου και χώρου. Έτσι πχ η απαγόρευση συναθροίσεων άνω των 10 λόγω κορονοϊού, δεν μπορούσε να εφαρμοστεί από την αστυνομία (παρά μόνο με την κατηγορία διασποράς ιού και διατάραξης υγείας). Πλέον ο κάθε μπάτσος ή ΜΑΤατζης θα μπορεί να ισχυρίζεται πως έχει ενημερώσει την εισαγγελία και απαγορεύει την όποια μικρή ή μεγάλη διαδήλωση. Το άλλο επικίνδυνο σημείο είναι η καθιέρωση διοικητικών προστίμων. Μέχρι σήμερα μόνο μέσα από δίκη μπορούσες να καταδικαστείς σε πρόστιμο ή φυλακή. Το «μοίρασμα» 100 ή 200 ευρώ προστίμου απευθείας στην εφορία, όπου θα πρέπει να κάνει κάποιος δικαστική ένσταση με κόστος εκατοντάδων ευρώ, προσπαθεί να δώσει ένα αποφασιστικό χτύπημα στο φρόνημα. Το μοίρασμα προστίμων «αποπολιτικοποιεί» την κρατική καταστολή μιας και δεν θα υπάρχουν αυτόφωρα, δίκες που θα σέρνονται μήνες και χρόνια και, άρα, ανοιχτές πολιτικές δράσεις που θα διαμορφώνουν κλίμα στο ακροατήριο του δικαστηρίου.
Φυσικά, ιδιαίτερη «μέριμνα» δίνεται στις αντισυγκεντρώσεις. Την περασμένη πενταετία ο αστισμός βρέθηκε σε έναν πρωτόγνωρο κινηματικό βομβαρδισμό. Από τους νενέκους στο δημοψήφισμα ως τη ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής, δεν αφέθηκε χώρος ώστε να χτιστεί μια μαζική, λαϊκή ακροδεξιά. Οι χριστιανοταλιμπάν στο Jesus Christ Superstar, η ρατσιστική κατάληψη στο Βοτανικό, οι «επιτροπές κατοίκων», συναντούσαν τον Μαχητικό Αντιφασισμό. Η «μόδα» αυτή έφτασε και στον πυρήνα των «εθνικών θεμάτων». Για πρώτη φορά στη μεταπολεμική Ελλάδα οι διεθνιστικές συγκεντρώσεις δεν άφησαν να διαμορφωθεί εθνικός μονόλογος. Από τη διάλυση της εθνικιστικής φιέστας των Ιμίων ως το Μακεδονικό, η αντιεθνικιστική πτέρυγα εμφανιζόταν και διεκδικούσε χώρο κόντρα στην «εθνική ενότητα». Το νομοσχέδιο έχει βάλει στο στόχαστρα να απονομιμοποιήσει αυτές τις «νέες» κινηματικές πρακτικές.
Θα ήταν λάθος να ισχυριστούμε πως το κράτος δεν είχε επαρκή εργαλεία να διαλύει διαδηλώσεις και αντισυγκεντρώσεις. Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα, γιατί δεν είχαμε ποτέ καμιά εμπιστοσύνη στο «δημοκρατικό» πλαίσιο. Ο στόχος του νομοσχεδίου δεν είναι να χτυπάει κάποιες μικρές ακραίες συγκεντρώσεις, αυτό το έκανε έτσι κι αλλιώς. Ο σκοπός είναι να δημιουργήσει ένα νέο πλαίσιο «νομιμότητας» στο οποίο η πλειοψηφία αριστεράς – αναρχίας είναι έτοιμη να υποταχτεί.
Το πρώτο τεστ «εθνικής ενότητας» στην περίοδο της καραντίνας ήταν απόλυτα πετυχημένο για τον αστισμό. Γιατί άραγε στις σημερινές διαδηλώσεις δεν κρατάμε αποστάσεις δύο μέτρων και δε φοράμε μάσκες; Τι άλλαξε, εκτός της κυβερνητικής χαλάρωσης εφαρμογής των μέτρων λόγω τουριστικής περιόδου; Η «ιατρική κοινότητα» συνεχίζει να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, οι ιατρικές εντολές για αποφυγή συγχρωτισμού παραμένουν, αλλά πχ το ΚΚΕ δεν κάνει συγκεντρώσεις όπως της Πρωτομαγιάς. Το φθινόπωρο που θα έρθει το νέο κύμα γρίπης – κορονοϊού (ή ό,τι άλλο μεταλλαγμένο προκύψει), οι πιέσεις για μπάτσους στα πανεπιστήμια και εκδίωξη «εξωφοιτητικών στοιχείων», η επαναφορά αυστηρού ή χαλαρού lockdown, θα χρησιμοποιούνται εργαλειακά από τους αστούς ώστε να καθυποτάξουν τις κινηματικές διαδικασίες.
Η κατάργηση όλου αυτού του κατασταλτικού πλαισίου θα έρθει με ένα συνδυασμό ιδεολογικής αλλά και στοχευμένης ακτιβίστικης δράσης. Αλλά πάνω απ` όλα θα έρθει διαμορφώνοντας ένα μαζικό, μαχητικό, αντικαπιταλιστικό μπλοκ. Η ΟΡΜΑ ήταν και θα παραμείνει στο δρόμο του αγώνα ώστε μαζί με μεμονωμένους αγωνιστές αλλά και οργανώσεις που θα μπουν στη διαδικασία αμφισβήτησης της «εθνικής ενότητας», να σπάσουμε το κλίμα ηττοπάθειας και υποταγής.
