Η “Πρωτοβουλία για ένα Σύγχρονο Κομμουνιστικό Πρόγραμμα και Κόμμα” μας προσκάλεσε, μεταξύ και άλλων οργανώσεων, να απευθύνουμε χαιρετισμό στην εναρκτήρια εκδήλωση του Ιδρυτικού Συνεδρίου που διοργάνωσε το 3ήμερο 14-15-16/02/2025.
12 Φεβρουαρίου 2025
Χαιρετισμός στο Ιδρυτικό Συνέδριο για τη συγκρότηση νέας κομουνιστικής οργάνωσης
που διοργανώνει η Πρωτοβουλία για Σύγχρονο Κομμουνιστικό Πρόγραμμα και Κόμμα
Συντρόφισσες – Σύντροφοι,
Θέλουμε να στείλουμε τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς μας στο ιδρυτικό σας συνέδριο.
Ο πόλεμος και η ακροδεξιά αναβαθμίζονται ως κυρίαρχη επιλογή του παγκόσμιου αστισμού. Η ορκωμοσία Τραμπ με την παρουσία και τις ευλογίες του λόμπι των δισεκατομμυριούχων κάνει ξεκάθαρη τη στρατηγική που έχουν επιλέξει οι αστοί. Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός προωθεί με βίαιο τρόπο τα συμφέροντα του. Είτε οικονομικό «πόλεμο» και δασμούς, είτε με απευθείας απειλή εισβολής από τον Καναδά ως την Παλαιστίνη, είτε με χτίσιμο έμπιστου ακροδεξιού πολιτικού επιτελείου σε κάθε χώρα. Αυτές οι επεμβάσεις απορρυθμίζουν κυβερνήσεις και τα οικονομικά – κοινωνικά προγράμματά τους. Όμως αυτό το χάος θρέφει, προς το παρόν, τις ΗΠΑ γιατί δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο στασιμοπληθωρισμού και πολιτικής αστάθειας, που προβάλλονται ως η μοναδική σταθερή και αξιόπιστη παγκόσμια δύναμη.
Οι BRICS δεν μπορούν να είναι όχημα αντίστασης στον ιμπεριαλιστικό μηχανισμό γιατί είναι μια πρόσκαιρη και ετερόκλητη συμμαχία κρατών που προσπαθούν να διαμορφώσουν ένα αντίπαλο αναθεωρητικό ιμπεριαλιστικό μπλοκ. Το πώς και πότε θα συγκροτηθεί αυτό το μέτωπο και από ποιες χώρες οι αστικές τάξεις θα δοκιμάσουν μια διαφορετική στρατηγική, ενδιαφέρει το ταξικό στρατόπεδο μόνο για να διαπιστώνει συγκεκριμένο το βαθμό έντασης των καπιταλιστικών ανταγωνισμών και να διαμορφώνει ανάλογες πολιτικές.
Η Ευρώπη μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση όχι μόνο έχει πάψει να διεκδικεί έναν αυτόνομο ρόλο στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς αλλά όλο και περισσότερο προσομοιάζει με τον σύγχρονο Μεγάλο Ασθενή. Όλο και περισσότερο αδυνατεί να παράξει μια ενιαία οικονομική και πολιτική κατεύθυνση διογκώνοντας τις φυγόκεντρες δυνάμεις και τον σκεπτικισμό. Οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα, η Αγγλία, η Γερμανία, η Γαλλία αναζητούν νέους τρόπους να κληρονομήσουν τον χώρο που καλύπτει σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση. Παραδοσιακές και ιστορικές αστικές τάξεις όπως της Γαλλίας – Γερμανίας – Αγγλίας κινδυνεύουν να ηττηθούν στην διεθνή ιμπεριαλιστική σκακιέρα, ανοίγοντας διαδρόμους για φασιστικά κινήματα χτισμένα σε αυτές τις νέες «εθνικές ταπεινώσεις».
Αυτές οι συνθήκες δεν επιτρέπουν στην αριστερά και στο εργατικό κίνημα κανένα μακροχρόνιο πλάνο, σύμφωνα με το οποίο σε κάποιο απροσδιόριστο βάθος χρόνου και με μια αφηρημένη επίκληση οικοδόμησης «επαναστατικού υποκειμένου» είτε θα μένει διστακτικά στο περιθώριο είτε θα διαδραματίζει μόνο έναν αντιπολιτευτικό – συνδικαλιστικό ρόλο.
Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε κομμάτια της εργατικής τάξης να δίνουν τις μάχες με την κυβέρνηση της ΝΔ και η αριστερά να δυσκολεύεται να συνδεθεί ουσιαστικά μαζί τους. Το 2021-22 είχαμε τους υγειονομικούς σε αναστολή, το 2023 είχαμε τις καταλήψεις καλλιτεχνών, το 2024 είχαμε την κατάληψη του Υπουργείου Πολιτικής Προστασίας από τους εποχικούς πυροσβέστες ενώ τον περασμένο μήνα οργανώθηκαν πανελλαδικά συλλαλητήρια από τις οικογένειες των νεκρών της δολοφονίας στα Τέμπη.
Η λύση δεν βρίσκεται στα νέα λαϊκά μέτωπα ή στις αριστερές κυβερνήσεις που αναζητούν, μάταια, ενδιάμεσα στάδια ελάφρυνσης της αστικής επίθεσης. Η λύση δεν βρίσκεται ούτε στα παλιά πλατιά αντικαπιταλιστικά μέτωπα ούτε σε ένα νέο δικαιωματικό κινηματισμό που έχει εξαφανίσει κάθε στρατηγική αναφορά σε σοσιαλισμό – κομμουνισμό – διεθνισμό.
Η αριστερά που χρειαζόμαστε είναι αυτή που δεν μένει στις συμβολικές ολιγόλεπτες καταλήψεις, που δεν θα υποχωρεί στο κλίμα των φοιτητικών εκλογών και δεν θα δοκιμάζει κινητοποιήσεις για την Παλαιστίνη όπως αυτές στις ΗΠΑ, που δεν θα μένει εγκλωβισμένη στο θεσμικό σχήμα των σωματείων και των φοιτητικών συλλόγων.
Η αριστερά που χρειαζόμαστε πρέπει να οργανωθεί ξανά στις λενινιστικές αρχές της κομμουνιστικής εξέγερσης ενάντια στο αστικό μπλοκ και το κράτος του.
Η αριστερά που χρειαζόμαστε απέναντι στον πόλεμο που έρχεται σε κάθε μεριά του πλανήτη πρέπει να χρησιμοποιεί τη διεθνιστική στρατηγική μέσα από τον Επαναστατικό Ντεφαιτισμό υπονομεύοντας το αξιόμαχο του εθνικού αστικού στρατού.
Η διαδικασία χτισίματος ενός νέου κομμουνιστικού κόμματος σε αυτή την περίοδο μας γεμίζει ακόμα μεγαλύτερη αισιοδοξία πως αργά ή γρήγορα θα καταφέρουμε να νικήσουμε!
Καλή επιτυχία και θα είμαστε μαζί από τη σωστή πλευρά των οδοφραγμάτων.
Με συντροφικούς χαιρετισμούς
ΟΡγάνωση Μαχητικού Αντιφασισμού