Η ΟΚΔΕ (Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας) μας προσκάλεσε, μεταξύ και άλλων οργανώσεων, να απευθύνουμε χαιρετισμό στο 2μερο εκδηλώσεων που διοργάνωσε για την επέτειο των 90 χρόνων ίδρυσης (12-13/10/2024). Με χαρά ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα, από μία οργάνωση που έχουμε βρεθεί πολλές φορές μαζί σε αγώνες.
Χαιρετισμός της ΟΡΜΑ στο 2ημερο εκδηλώσεων για τα 90 χρόνια της ΟΚΔΕ
Σύντροφοι – Συντρόφισσες,
Χαιρετίζουμε τις σημαντικές εκδηλώσεις που πραγματοποιείτε για την ιστορία του τροτσκισμού στο ελληνικό εργατικό κίνημα. Η συγκρότηση της Επαναστατικής Αριστεράς της εποχής μας αποτελεί καθήκον των κομμουνιστών και η Οργάνωσή σας αποτελεί σημαντικό τμήμα της σύγχρονης ιστορίας του εργατικού κινήματος.
Ζούμε σε μια περίοδο που η στρατηγική της επαναστατικής ανατροπής του καπιταλισμού βρίσκεται σε σημαντική υποχώρηση. Ακόμη και οργανώσεις που προέκυψαν από τη «Νέα Αριστερά» της περιόδου του γαλλικού Μάη λυγίζουν και υποκύπτουν σε ένα πολιτικό ρεαλισμό και οδηγούνται σε μια νέα εκδοχή «μακράς νόμιμου ύπαρξης» πολιτικής στάσης.
Ο καπιταλισμός είτε ιδεολογικά με το «τέλος της ιστορίας» είτε με αντεπαναστατικές πολιτικές προσπαθεί να εξαφανίσει κάθε ίχνος της κομμουνιστικής, αντικαπιταλιστικής πολιτικής πρότασης από την ταξική πάλη. Η μελέτη και η υπεράσπιση της ιστορίας του επαναστατικού εργατικού κινήματος αποτελεί βασικό καθήκον των επαναστατών της εποχής μας. Μελετάμε και βασιζόμαστε στις σημαντικές εμπειρίες των επαναστατικών κινημάτων και των πολιτικών πρωτοποριών τους σε κάθε ιστορική περίοδο, σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Αλλά αυτό δεν αποτελεί πανάκεια.
Η αναπαραγωγή του «Κομμουνιστικού Μανιφέστου» των Μαρξ – Ένγκελς και του «Ιμπεριαλισμού» του Λένιν δεν εμποδίζουν την παγκόσμια σοσιαλδημοκρατία και τον σταλινισμό να ισχυριστούν πως αποτελούν την «πραγματική» εκδοχή της αριστεράς. Ο Τρότσκι και η Διεθνής Αριστερή Αντιπολίτευση στον μεσοπόλεμο αποτέλεσαν την τότε σύγχρονή επαναστατική αριστερά που έπρεπε να απαντήσοει σε καινούριες προβληματικές. Έπρεπε όχι μόνο να μελετήσουν την πρώτη επιτυχημένη σοσιαλιστική επανάσταση, αλλά έπρεπε να επεξεργαστούνκαι τακτικές για κόμματα που γεννήθηκαν επαναστατικά, όμως μετασχηματίστηκαν σε φορείς αντεπανάστασης. Το γερμανικό SPD του Ένγκελς, είκοσι χρόνια μετά το θάνατο του, στήριξε τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και δολοφόνησε τη Ρόζα Λούξεμπουργκ. Το Ρώσικο Κομμουνιστικό Κόμμα του Λένιν και της νικηφόρας επανάστασης, είκοσι χρόνια αργότερα αποτέλεσε τον εκφραστή της γραφειοκρατικής αντεπανάστασης, δολοφονώντας τον Τρότσκι και όλη την Κεντρική Επιτροπή του 1917. Η τότε επαναστατική αριστερά έπρεπε να εξηγήσει τη μετάλλαξη, να αναδείξει τον αντεπαναστατικό ρόλο τους αλλά και να προσπαθήσει να χτίσει ενιαιομετωπικές τακτικές με τους δολοφόνους των επαναστατών. Η νίκη του Φράνκο στην Ισπανία ενταφιάζει όχι μόνο το ισπανικό εργατικό κίνημα αλλά και την τελευταία ελπίδα του παγκόσμιου προλεταριάτου να μπορεί να έχει ανεξάρτητη αντιφασιστική πολιτική χωρίς την λαϊκομετωπικές στρατηγικές του σταλινισμού που οδήγησαν σε Βάρκιζες και Γιάλτες.
Οι ιδέες του Τρότσκι αποτέλεσαν σημαντικό καύσιμο και εργαλείο για να αναλυθεί η φύση των καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης, όμως στην επαναστατική πτέρυγα του εργατικού κινήματος κυριάρχησαν οι ιδέες του μαοϊσμού, του γκεβαρισμού και της αυτονομίας. Χωρίς να μηδενίζουμε τις σημαντικές εμπειρίες και διδάγματα από επαναστατικά κινήματα που νίκησαν, έστω προσωρινά, τον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό δεν μπορέσαμε σε κανένα σημείο του πλανήτη να έχουμε μια νικηφόρα σοσιαλιστική επανάσταση.
Ο γαλλικός Μάης και τα κινήματα εκείνης της εποχής γέννησαν μια νέα επαναστατική αριστερά. Στην Ελλάδα η Μεταπολίτευση δεν ήταν μια ελεγχόμενη φιλελευθεροποίηση της Χούντας αλλά η εισβολή του μαζικού κινήματος στην κεντρική πολιτική σκηνή. Το χτίσιμο των εργοστασιακών σωματείων, των καταλήψεων σε σχολές και εργοστάσια αποτέλεσε την ύλη της τότε Επαναστατικής Αριστεράς που και πάλι, όμως, δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τον εαυτό της και τη λογική της κινηματικής αντιπολίτευσης και να προβάλλει μια πρόταση λαϊκής σοσιαλιστικής αυτοκυβέρνησης. Αυτή, ίσως, είναι και η αιτία που αδυνατεί πενήντα χρόνια αργότερα να θυμηθεί και να επαναφέρει τις επαναστατικές στρατηγικές.
Μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης το κεφάλαιο βρέθηκε σε κρίση στρατηγικής. Σήμερα που η κρίση βαθαίνει ο καπιταλισμός ανασύρει τα πιο άγρια και κανιβαλιστικά εργαλεία του: την πολεμική οικονομία, τον πληθωρισμό της απληστίας, τον ρατσισμό, τον πόλεμο και, εν τέλει, την ακροδεξιά. Το εργατικό κίνημα θα βρει ξανά ευκαιρίες σαν κι αυτές του κινήματος των πλατειών όπου «η αστική τάξη δεν θα μπορεί να κυβερνήσει όπως πριν αλλά ούτε και η εργατική τάξη δεν θα θέλει να κυβερνηθεί όπως πριν».
Ο Τρότσκι και η Επαναστατική Αριστερά του Μεσοπολέμου μπόρεσαν να προσφέρουν ένα σημαντικό υλικόαλλά και θεωρητικό εργαλείο. Η νίκη της Ρώσικης Επανάστασης ήρθε μέσα από την Τέχνη της Εξέγερσης κόντρα σε λογικές υποκατάστασης αλλά και κινηματικής ανάθεσης. Κάθε οργάνωση, κάθε εκδήλωση που μελετά και υπενθυμίζει την ιστορική παράδοση των Επαναστατών Κομμουνιστών δεν είναι μόνο χρήσιμη, αλλά απαραίτητη στις σύγχρονες απαιτήσεις του ταξικού κινήματος.
Είμαστε σίγουροι και σίγουρες για την επιτυχία των εκδηλώσεών σας και θα μπορέσουμε να βαδίσουμε μαζί στο δρόμο για τη Νικηφόρα Σοσιαλιστική Επανάσταση!
Με συντροφικούς χαιρετισμούς
ΟΡγάνωση Μαχητικού Αντιφασισμού
