O Δημήτρης Αντωνίου είναι ο πρώτος απολυμένος εργαζόμενος στο δημόσιο μετά τη Χούντα κατά κυβερνητική εντολή και πρυτανική εφαρμογή. Επί 20 χρόνια συμβασιούχος διοικητικός υπάλληλος του ΕΚΠΑ, έχει διωχθεί δύο φορές τους τελευταίους μήνες για την συνδικαλιστική του δράση, επειδή πρώτον υλοποίησε απόφαση του σωματείου του και δεύτερον εκλέχτηκε στα συλλογικά όργανα του.
Κατά την διάρκεια των φοιτητικών κινητοποιήσεων ενάντια στο νόμο ιδιωτικοποίησης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, στις 12/02/2024, ο Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού του ΕΚΠΑ με ομόφωνη απόφαση διέκοψε την λειτουργία του server του ΕΚΠΑ στο Κέντρο Δικτύου (ΚΛΕΙΔΙ) μαζί με φοιτητές και προσωπικό στην εκπαίδευση ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τον απεργοσπαστικό ρόλο των τηλεξετάσεων. Με μια σειρά διώξεων των συνδικαλιστών και η πρώτη απόλυση – μη ανανέωση σύμβασης για τον Αντωνίου ήρθαν ως κατασταλτική απάντηση από την Πρυτανεία για να τρομοκρατήσει και να κάμψει το φρόνημα των αγωνιστών. Όμως, η πλατιά συμπόρευση φοιτητών και προσωπικού (καθηγητικό, διοικητικό, τεχνικό, επιστημονικό) με επαναλαμβανόμενες κινητοποιήσεις οδηγούν στην υποχώρηση της Πρυτανείας και την δίμηνη ανανέωση σύμβασης χρόνου για τον Αντωνίου.
Ακολουθούν οι εκλογές του Συλλόγου Διοικητικών, όπου η εκλογή του αγωνιστή Αντωνίου έρχεται ως επισφράγιση για τον δίκαιο και πρωτοπόρο αγώνα μιας μερίδας εργαζομένων στο ΕΚΠΑ. Το γεγονός αυτό αποτελεί “αιτία πολέμου” για τις πρυτανικές αρχές που δεν αναγνωρίζουν το νεοεκλεγέν Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου, δηλαδή να καταστεί εμβληματικός ο συνδικαλιστικός αγώνας των Διοικητικών, να δικαιωθεί ως πρακτική και να ενέχει τον κίνδυνο επανάληψης. Θεωρούμε την εκ νέου απόλυση – μη ανανέωση σύμβασης του Αντωνίου (25/7) ως κυβερνητική παραγγελία δίωξης απροκάλυπτα συνδικαλιστικής και εκδικητικής.
Η δίωξη αυτή, λαμβάνοντας υπόψη το ιστορικό της, δεν είναι ατομική, δεν αφορά προσωπική διένεξη του αγωνιστή με την Πρυτανεία. Αντιθέτως, εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο τιμωρίας και αναβαθμισμένης καταστολής από την κυβέρνηση απέναντι σε κάθε συνδικαλιστική δράση που υλοποιεί και δεν “μένει στα λόγια” των σωματειακών αποφάσεων. Όπως ακριβώς, έχει ανοίξει μια ευρεία επίθεση πειθαρχικών διώξεων σε φοιτητές που πραγματοποίησαν τις καταλήψεις ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και σε εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που υλοποίησαν στάσεις εργασίας κόντρα στην αξιολόγηση.
Η κυβέρνηση θέλει πειθήνιους φοιτητές και εργαζόμενους που “κοιτάνε τη δουλειά και τις σπουδές τους” και αποδέχονται την υπονόμευση και διάλυση των κοινωνικών δημόσιων υπηρεσιών εκπαίδευσης, τους αντεργατικούς νόμους με τις επισφαλείς σχέσεις εργασίας και την συνολική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής. Για να το καταφέρει, πασχίζει να αφοπλίσει το κίνημα από τα εργαλεία του, διαμαρτυρία – αποχή – απεργία – κατάληψη.
Η Αριστερά και οι δυνάμεις του εργατικού κινήματος δεν πρέπει να προσαρμοστούμε στο νέο πλαίσιο νομιμότητας και αδράνειας που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ. Απαιτούνται δράσεις που ξεπερνούν την χαρακτήρα αντικυβερνητικής προπαγάνδας και καταγγελίας, και αντ’ αυτού στοχεύουν στο μπλοκάρισμα της ομαλής λειτουργίας των σχολών ή και άλλων χώρων. Μπορούμε να εμποδίσουμε μια εξεταστική, ένα μάθημα; Όπως, ακριβώς η συμβολική διακοπή υπηρεσιών στο Κέντρο Δικτύου (ΚΛΕΙΔΙ). Η παρεμπόδιση και αχρήστευση της φαινομενικής νορμάλ λειτουργίας της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι που θα φέρει ρήξη με το υπουργείο. Σκοπός δεν είναι η αυτή καθ’ αυτή παράλυση της εκπαίδευσης, ούτε η πραγματοποίηση ακτιβισμών ερήμην των μαθητών/φοιτητών/εργαζόμενων. Είναι όρος για την εύρυθμη λειτουργία της το να καταπέσουν όλες οι διώξεις συνδικαλιστικού και φρονηματικού χαρακτήρα όπως επίσης να δικαιωθεί με την επαναπρόσληψη του ο Δ. Αντωνιου και να μονιμοποιηθούν εκατοντάδες “χρόνιοι” συμβασιούχοι. Οι σχολές με διωκόμενους φοιτητές και τα σχολεία με διωκόμενους καθηγητές δεν μπορεί να είναι αποδεκτό να λειτουργούν υπό καθεστώς ασυδοσίας και εκδικητικότητας. Χρειάζεται να ενεργοποιήσουμε ένα δυναμικό σε αυτούς τους χώρους που θα επαναλάβουν απεργιακές κινητοποιήσεις ή και καταλήψεις μέσα από συντονιστικά που θα λειτουργούν ως μηχανισμός οργάνωσης και υλοποίησης των δράσεων αυτών που είναι τόσο “ενοχλητικές” για την κυβέρνηση και μπορούν να ανοίξουν την ευκαιρία ώστε ο αγώνας να γίνει κεντρικός πολιτικός ξεφεύγοντας από όποια στενά όρια φοιτητικών-συνδικαλιστικών διεκδικήσεων.
Μόλις τον τελευταίο μήνα συγκροτήθηκε η “Επιτροπή για την επαναπρόσληψη του Δ. Αντωνίου & την παύση των συνδικαλιστικών διώξεων στο ΕΚΠΑ” από δυνάμεις του εργατικού κινήματος. Η ΟΡΜΑ συμμετέχει και θα βάλει όλες της τις δυνάμεις ώστε η Επιτροπή να υλοποιήσει μια αγωνιστική κλιμάκωση απέναντι στο πλαίσιο της εκδικητικής καταστολής της κυβέρνησης. Με πνεύμα ενωτικής και μαζικής δράσης να ξεπεραστούν οι κωλυσιεργίες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας που λειτουργεί με ηττοπάθεια και κατευνασμό. Επιδιώκουμε να επαναφέρουμε τις τακτικές του κινήματος που φέρνουν ευθεία αντιπαράθεση με την κυβέρνηση, οικοδομώντας προοπτική διεξόδου με φρόνημα και βηματισμό στον κόσμο της εργασίας που θέλει και ψάχνει να αγωνιστεί για τη νίκη κι όχι για μια περιορισμένη ήττα. Η Επιτροπή αυτή μπορεί και πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες δράσεων λειτουργώντας ως πρωτοπορία του κινήματος. Να γίνει ο αγώνας για την δικαίωση του Αντωνίου αφετηρία για να χτυπήσουμε την κυβέρνηση Μητσοτάκη αμέσως τον επόμενο μήνα.
Κ.Μ.
