- Editorial | Οι ευκαιρίες και τα προβλήματα της αριστεράς σε 80 ημέρες
- Δολοφονία Γρηγορόπουλου 2008 Εξάρχεια – Δολοφονία 57 επιβατών στα Τέμπη: ομοιότητες και διαφορές
- Στα μεγαθήρια της Ευρώπης η εργατική τάξη βρυχάται
- Οι ελληνοτουρκικοί ανταγωνισμοί σε τεχνητή ύφεση
- Η πτώχευση των τραπεζών: μια απότομη προσγείωση στην πραγματικότητα
- Ο κίνδυνος της ακροδεξιάς μεταστροφής “από τα πάνω” και η συγκρότηση ακροδεξιών κομμάτων “από τα κάτω”
- 50 τεύχη Αντιφασιστικής Φρουράς: ένα έντυπο που κλείνει 6 χρόνια, το γιορτάζει και συνεχίζει
- Μιλάνε για την Αντιφασιστική Φρουρά
- Γιατί είναι απαραίτητο το περιοδικό πολιτικό έντυπο
- Η σημασία δημιουργίας και αναζήτησης χώρων πολιτικού διαβάσματος
- Νέοι – νέες και πολιτικό περιοδικό
- Η αξία της διακίνησης της ΑΦ από τα κάτω
- Ψηφίζουμε Αριστερά – Χτίζουμε την Αριστερά της Κομμουνιστικής Εξέγερσης
- Το κίνημα στο προσκήνιο: εφιάλτης για την κυβέρνηση, στοίχημα για την αριστερά
- 9 Μάη Δίκη φασιστών Περάματος: Δεν ξεχνάμε – δεν τους αφήνουμε σε χλωρό κλαρί
Αφιέρωμα: 50 τεύχη Αντιφασιστική Φρουρά – πολιτικό περιοδικό και αριστερά στην εποχή της κρίσης
Με αφορμή τη συμπλήρωση 50 τευχών του περιοδικού Αντιφασιστική Φρουρά, η ΟΡΜΑ διοργανώνει μια σειρά εκδηλώσεων, τον Μάιο και τον Ιούνιο, σε τοπικά στέκια και βιβλιοπωλεία σε διάφορες γειτονιές (Beaver Cooperativa στον Κεραμεικό, Literature House στην Κυψέλη, Fata Libelli στον Πειραιά, Ιδιώνυμο στον Κορυδαλλό και θα ακολουθήσουν τον Ιούνιο και άλλα σημεία). Στις συζητήσεις θα συμμετέχουν ως ομιλητές οι: Ανζελίκ Κουρούνη (Σκηνοθέτρια – Δημοσιογράφος), Νίκος Πελεκούδας (Μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ – εργαζόμενος καθηγητής σε φροντιστήρια), Αντώνης Νταλακογεώργος (Πρόεδρος ΠΕΝΕΝ), Σταύρος Βαλσαμής (Δημοτικός Σύμβουλος Κορυδαλλού με τον συνδυασμό «Ανυπότακτος Κορυδαλλός»), Δημήτρης Σαγιάννης (Σπουδαστής Δραματικής Σχολής Πειραϊκού Συνδέσμου – συμμετέχων στην κατάληψη Τσίλλερ). Μάθετε περισσότερα εδώ!
Editorial
Οι ευκαιρίες και τα προβλήματα της αριστεράς σε 80 ημέρες
Από τα Χριστούγεννα που ξεκίνησαν οι κινητοποιήσεις των καλλιτεχνών ως την απεργία της 16ης Μαρτίου κράτησε το «ταξίδι» του ταξικού κινήματος αναζητώντας να βρει έκφραση, προτάσεις και εν τέλει λύση απέναντι στην άθλια, ακροδεξιά κυβέρνηση.
Ο πρώτος μήνας κύλισε όπως όλες οι προηγούμενες εργατικές κινητοποιήσεις. Πολλά κείμενα, πλαίσια, καταγγελίες, μία 24ωρη απεργία και πάμε παρακάτω. Από τον νόμο Χατζηδάκη ως την ιδιωτικοποίηση της υγείας η συνδικαλιστική γραφειοκρατία προχωρούσε σε «συμβολικές κινητοποιήσεις». Μία 24ώρη απεργία ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ στις 9 Νοεμβρίου 2022 για να καλύψουμε όλη την ατζέντα και το επόμενο εξάμηνο πάμε για συνέδρια και εκλογές. Το ΠΑΜΕ «κλιμακώνει» τη στάση εργασίας για την ιδιωτικοποίηση της υγείας με μια δίωρη (!!!!) κατάληψη του Υπ. Υγείας, η οποία λήγει στις 7 το πρωί πριν το πάρουν χαμπάρι οι εργαζόμενοι και «ξεφύγει» η κατάσταση σε κάτι ανεξέλεγκτο. Έτσι λοιπόν φτάνουμε στη 48ώρη απεργία των ηθοποιών και τη συνέλευση του ΣΕΗ την 1η του Φλεβάρη που έχει ετοιμαστεί όλη η ηρωική φρασεολογία της «κλιμάκωσης» μέχρι την ψήφιση του νόμου τις 9/2 και μετά τέλος. Όμως στις 4/2 γίνεται η κατάληψη στο Τσίλλερ από σπουδαστές δραματικών σχολών και η κατάσταση αλλάζει.
Οι καταλήψεις Δραματικών γίνονται «από τα κάτω» και έξω από τον έλεγχο της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Οι συνθήκες της μάχης αναδιαμορφώνονται και είναι η ευκαιρία να δοκιμαστούν άλλα, πιο προωθημένα πολιτικά σχέδια. Η ΟΡ.Μ.Α. καταθέτει και παλεύει προς όλες τις κατευθύνσεις (καταληψίες, εργατικό κίνημα, οργανώσεις αριστεράς) ένα δίπολο πλαίσιο αγώνα. Στο πρώτο σκέλος οι καταλήψεις να «ανοίξουν» προς το υπόλοιπο εργατικό κίνημα και να αποτελέσουν πολιτικό και οργανωτικό κέντρο του συνόλου του εργατικού κινήματος. Να αγκαλιάσουν τους εκπαιδευτικούς, τους υγειονομικούς αλλά και το αντιφασιστικό, αντιιμπεριαλιστικό, ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα. Στο δεύτερο σκέλος το υπόλοιπο εργατικό κίνημα να αναγνωρίσει την κεντρικότητα των καταλήψεων και να συνδεθεί οργανωτικά – πολιτικά αφομοιώνοντας τα αιτήματα των καλλιτεχνών ως «δικά τους». Με αυτό το σκεπτικό παρεμβαίναμε καθημερινά στις καταλήψεις αλλά και στις κινητοποιήσεις εκπαιδευτικών – υγειονομικών. Δυστυχώς, ακόμα και οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς δεν μπορούσαν να ξεφύγουν από την ανάδειξη των συντεχνιακών αιτημάτων του κάθε χώρου. Η προσπάθεια σύνδεσης των κινητοποιήσεων από ένα σημείο και έπειτα γινόταν άψυχα και δι’ αντιπροσωπειών. Η δολοφονία στα Τέμπη ανεβάζει ακόμα παραπάνω των πήχη των απαιτήσεων.
Η κινητοποίηση των καλλιτεχνών στις 2 του Μάρτη μετατρέπεται αυθόρμητα σε παλλαϊκό ξεσηκωμό ενάντια στην κυβέρνηση των δολοφόνων. Οι δρόμοι πλημμυρίζουν από κόσμο που κρατάει πλακάτ μίσους των υπουργών της κυβέρνησης, των μεγαλοεπιχειρηματιών και των πετσωμένων «δημοσιογράφων» που αναπαράγουν την κρατική επιχειρηματολογία. Η 8η Μάρτη που έχει προκηρυχθεί εθιμοτυπική στάση εργασίας για την «ημέρα της γυναίκας» από την ΑΔΕΔΥ είναι το κεντρικό ραντεβού του κινήματος. Η ΓΣΕΕ δεν συμμετέχει με ένα ξεδιάντροπο επιχείρημα «έχουμε συνέδριο και δεν θέλουμε να κατηγορηθούμε άδικα πως χτίζουμε αντικυβερνητικό κίνημα». Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν να διαγράψει τον Πολάκη στις 2 Μάρτη γιατί (συμπτωματικά) είχε ανεβάσει ποστ στο facebook, μία εβδομάδα πριν τα Τέμπη που στοχοποιούσε όλους αυτούς για τους οποίους κράταγε πλακάτ ο κόσμος. Η διαγραφή, φυσικά, δεν γίνεται αλλά και ο Πολάκης κάνει «γαργάρα» το δημοσίευμα. Η πολιτική ήπιων τόνων συνεχίζεται με θρησκευτική ευλάβεια μέχρι σήμερα. Το ΚΚΕ διοργανώνει ανοιχτή σύσκεψη στο ΕΚ Πειραιά την Κυριακή 4/3 μετά τη συγκέντρωση που έχει διοργανώσει στο Σύνταγμα υπαινισσόμενο πως η πλειοψηφία της διοίκησης του ΕΚΠ (δηλαδή χωρίς ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ) μπορεί να είναι το οργανωτικό – πολιτικό κέντρο υπέρβασης της διστακτικότητας ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ – ΕΚΑ. Το ΕΚΠ εξαφανίστηκε στη συνέχεια και η σύσκεψη σωματείων του ΠΑΜΕ στις 22/3 συνομολόγησε μαζί με ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ το «τέλος των κινητοποιήσεων».
Η ΟΡ.Μ.Α. μετά τη δολοφονία των Τεμπών προσέθεσε ένα τρίτο σκέλος στις προτάσεις της. Ο κοινός αγώνας του εργατικού κινήματος όχι μόνο πρέπει να είναι με κέντρο τις καταλήψεις αλλά να γίνει πολιτικός με κεντρικό σύνθημα «Κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων». Αυτό που φώναζε όλος ο κόσμος στο δρόμο έπρεπε να είναι το ΜΙΝΙΜΟΥΜ και ΚΕΝΤΡΙΚΟ αίτημα κάθε κατάληψης, κάθε κινητοποίησης – απεργίας, κάθε σωματείου, κάθε φοιτητικού συλλόγου, κάθε κοινωνικού – πολιτιστικού στεκιού.
Η δολοφονία των Τεμπών έγινε στη χειρότερη -για την αστική τάξη– συγκυρία. Από τη μία υπήρχε ένα ζωντανό εργατικό κίνημα σε διάθεση κλιμάκωσης και από την άλλη σε προεκλογική περίοδο. Η αστική αντίληψη της δημοκρατίας είναι η υπεράσπιση των κοινοβουλευτικών εκλογών. Κάθε κινητοποίηση θεωρείται «μειοψηφίας» και οι αστοί πολιτικοί ζητούν «να κριθούν στην κάλπη» όταν τους πιάνουν να εγκληματούν. Μπορούσε, λοιπόν, η ΝΔ να ζητήσει από τον αγανακτισμένο λαό να σταματήσει τις διαδηλώσεις και να τον καλέσει να κριθεί στην κάλπη προκηρύσσοντας εκλογές; Ούτε η Μπακογιάννη δεν θα πήγαινε να ψηφίσει ΝΔ. Η ΝΔ αναζητούσε χέρι βοήθειας και ΣΥΡΙΖΑ – ΚΚΕ το πρόσφεραν απλόχερα. Το ΜΕΡΑ (δηλ ο Βαρουφάκης) δεν έχει κομματικό – κινηματικό μηχανισμό να κάνει κάτι.
Η ευκαιρία να ρίξουμε τη ΝΔ «από τα κάτω» ήταν μπροστά στα μάτια μας. Δεν ισχυριζόμαστε πως ήταν «στα χέρια μας» αλλά πως είχαμε τη δυνατότητα να παλέψουμε για μια διαφορετική εξέλιξη. Οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς δεν μπόρεσαν να κάνουν έστω μία συμβολική κίνηση. Δεν μπόρεσαν να κάνουν μια διαδήλωση στο Καβούρι που γινόταν το συνέδριο της ΓΣΕΕ για να αποδοκιμάσουν τη συναινετική και προδοτική στάση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Δεν μπόρεσαν να οργανώσουν μία πολιτική συγκέντρωση μετά την 24ώρη απεργία της ΓΣΕΕ στις 16 Μαρτίου, έστω μια καθημερινή απογευματινή, έστω μια Κυριακή πρωί. Η σύσκεψη των πρωτοβάθμιων σωματείων στην κατάληψη Ολύμπια κάλεσε τις «τοπικές κοινωνίες» να αντιδράσουν, αρνούμενη να τις συντονίσει και να τις αναδείξει, έστω, ως ενιαίο πολιτικό γεγονός.
Η συγκέντρωση για την ιδιωτικοποίηση του νερού στις 20 Μαρτίου ήταν η τελευταία κινητοποίηση σε αυτό το «ταξίδι». Όμως είμαστε αισιόδοξοι! Δεν ηττηθήκαμε από ένα συντριπτικό χτύπημα του αντιπάλου, αλλά από την υποκειμενική μας αδυναμία να κλιμακώσουμε την πάλη.
Την επόμενη φορά να φροντίσουμε να έχουμε δυναμώσει τις δυνάμεις που θέλουν να παλέψουν για τη ΝΙΚΗ!