- Editorial | Να εμπιστευτούμε το κίνημα. Να τσακίσουμε την ακροδεξιά κυβέρνηση. Να αναδείξουμε την αριστερά και τον σοσιαλισμό.
- Πόλεμος, αντιιμπεριαλισμός και ελληνοτουρκικοί ανταγωνισμοί
- Κομμουνιστές και εκλογές: στρατηγική και τακτική προσέγγιση
- Γερμανία 1918: μία επανάσταση που θα μπορούσε να αλλάξει το ρου της ιστορίας
- 3 χρόνια από την καραντίνα: η κλιμάκωση της παγκόσμιας επίθεσης και οι μάχες που ΔΕΝ δόθηκαν
- Διεθνιστικά και αντιφασιστικά καθήκοντα: κάποιες απαραίτητες παρατηρήσεις με αφορμή τις κινητοποιήσεις για τα Ίμια
- Οι εργατικοί αγώνες στην Ευρώπη, διαρκείας και κλιμακούμενοι
- Οι απεργίες και οι καταλήψεις στριμώχνουν τον Μητσοτάκη
- Η μάχη στον χώρο των τεχνών είναι πολιτική μάχη ενάντια στη ΝΔ
Editorial
Να εμπιστευτούμε το κίνημα. Να τσακίσουμε την ακροδεξιά κυβέρνηση. Να αναδείξουμε την αριστερά και τον σοσιαλισμό.
«Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι» λέει η λαϊκή παροιμία.
Η κυβέρνηση της ΝΔ ακόμα και τον τελευταίο μήνα διακυβέρνησής της δεν αφήνει κανένα απολύτως περιθώριο παρερμηνείας. Μέσα σε οκτώ μέρες ο Άρειος Πάγοςμελέτησε δικογραφία δύο χιλιάδων σελίδων και αποφάσισε υπέρ των funds για την απελευθέρωση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας. Ήδη έχει ξεκινήσει η μαζική αποστολή εξωδίκων καταγγελίας καθυστερημένων δανείων και στήνεται το μεγάλο πανηγύρι κερδοσκοπίας στα ακίνητα.
Στην τετραετία της ΝΔ δεν έχουν τελειωμό τα γλέντα των κερδοσκόπων. Πρώτα λήστεψαν τα δημόσια ταμεία: οι λίστες Πέτσα προς τα ΜΜΕ, οι αναθέσεις τύπου «μεγάλου περίπατου» και «σκοιλελικίκου», οι τεράστιες επιδοτήσεις μεγάλων επιχειρήσεων λόγω κόβιντ ήταν μόνο ένα μικρό τμήμα. Η παραχώρηση δημόσιας γης όπως ο Άγιος Κοσμάς στα ξενοδοχεία της παραλιακής, δεν είναι τίποτα μπροστά στο τσιμέντωμα των παραλιών και τους εμπρησμούς δασών που σιγόνταρε η κυβέρνηση μέσα από τις νέες ρυθμίσεις νομιμοποίησης οικοδόμησης. Αλλά αυτά ήταν μόνο το ορεκτικό!
Η σύνδεση της τιμής ρεύματος με το χρηματιστήριο και η κερδοσκοπία στα βασικά είδη κατανάλωσης ρήμαξαν το ελάχιστο εισόδημα των εργαζομένων.Στην «ελεύθερη αγορά» του κρατικοδίαιτου και επιχορηγούμενου καπιταλισμού έχουμε την εμφάνιση του φαινομένου να αυξάνονται τα κέρδη των επιχειρήσεων όταν μειώνεται ο τζίρος τους! Όταν ο κόσμος δεν μπορεί να αγοράσει ψωμί, η οικογένεια Μητσοτάκη επιχορηγεί την κερδοφορία των τραστ.
Ο ελληνικός καπιταλισμός μετά την κρίση του 2009, προσπαθεί να προσαρμοστεί στις σύγχρονες απαιτήσεις. Με όπλο το δικό τους, έμπιστο πολιτικό προσωπικό της ΝΔ ο ελληνικός αστισμός συμμαχεί με τις πιο κανιβαλιστικές εκδοχές του παγκόσμιου καπιταλισμού.
Στην ΕΕ συντάσσει ρατσιστική πρόταση για την «παράτυπη μετανάστευση» παίζοντας τον ρόλο του λαγού μιας και από αυτήν απουσιάζουν οι σεσημασμένοι ακροδεξιοί της Ιταλίας, Ουγγαρίας και Πολωνίας. Όλο και περισσότερο η πολιτική της ΕΕ στο μεταναστευτικό θα προσομοιάζει με των αποβλήτων: είναι η «αγορά» εδαφών έξω από την ΕΕ (πχ Αφρική) όπου οι μετανάστες θα «θάβονται» σε «ασφαλείς» προορισμούς. Φυσικά, οι καπιταλιστές δεν έχουν πρόβλημα με το ξένο χρήμα. Η Ελλάδα φιλοδοξεί να οργανώσει το Μουντιάλ ποδοσφαίρου 2030 μαζί με Αίγυπτο και Σαουδική Αραβία! Τα πετρέλαια των σεΐχηδων για τη δεξιά τσέπη, δεν κινδυνεύουν να μολύνουν τον ελληνικό «μπολιτισμό».
Όλα αυτά θα μπορούσαν να περιγράψουν μια ισχυρή δεξιά κυβέρνηση με προοπτικές και σχέδιο προς το μέλλον. Όμως όλα αυτά είναι σχέδια που είναι καθημερινά υπό αίρεση. Η κρίση και ο στασιμοπληθωρισμός που επικρατεί στον πλανήτη καθιστά κάθε κίνηση επισφαλή. Πόσο μάλλον με τη διόγκωση και εξάπλωση των εθνικών ανταγωνισμών σε κάθε επίπεδο. Η ανασφάλεια των οικονομικών πλάνων δεν επιτρέπει την οποιαδήποτε πολιτική ταλάντευση. Εδώ έρχεται η αντιδημοκρατική εκτροπή.
Το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων ακόμα και στελεχών του βαθέος κράτους, δεν γίνεται μόνο για λόγους εξυπηρέτησης μικροσυμφερόντων. Όχι πως η ιδιωτικοποίηση του κράτους δεν έχει κι αυτά τα αποτελέσματα, αλλά υπάρχουν και πολιτικοί λόγοι. Μέσα σε μια περίοδο όπου θα υπάρχουν πολλοί δυσαρεστημένοι από τη μοιρασιά, είναι επικίνδυνο για το σύστημα να προκύψουν αμφισβητήσεις και αστάθειες. Η νέα αποκάλυψη για τη συνεργασία ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών για τη νόθευση και χειραγώγηση των εκλογών από κάποιο άγνωστο «ελληνικό κόμμα» είναι η επιβεβαίωση πως προσπαθούν να δέσουν το αποτέλεσμα φοβούμενοι μια νέα περίοδο πολιτικής αστάθειας.
Ο αστισμός κερδοσκοπεί πάνω σε ωρολογιακή βόμβα. Αυτό από μόνο του θα ήταν καμπανάκι εγρήγορσης για τις δυνάμεις της αριστεράς. Αλλά δεν έχουμε μόνο από τα πάνω κρίση.
Αργά αλλά σταθερά το ταξικό κίνημα δοκιμάζει να ξαναβγεί μετά το σοκ της ταξικής ανακωχής που του επεφύλαξε η παγκόσμια αριστερά κατά τη διάρκεια της «πανδημίας». Χωρίς μεγάλες κουβέντες υπάρχουν περιπτώσεις που ξεχειλώνουν τη μίζερη και απαισιόδοξη στρατηγική της γραφειοκρατικής ηγεσίας. Την ώρα που στην Αθήνα οι κινητοποιήσεις εξαντλούνται σε κάποιες σπασμωδικές 24ωρες απεργίες, στην Ιεράπετρα Κρήτης η πόλη αποτελεί ασπίδα για το νοσοκομείο της. Στους καλλιτέχνες παρ` όλη εκτονωτική τακτική του ΣΕΗπου κήρυξε στάση εργασίας το πρωί που είναι κλειστά τα θέατρα, έχουν προκύψει καταλήψεις από τα κάτω σε πολλές σχολές της Ελλάδας. Το μαζικό κίνημα προκαλεί αμηχανία ακόμα και στις δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που δεν διακρίνουν σε αυτό το κίνημα δυνατότητα υπέρβασης και δεν αναζητούν τρόπους πολιτικής κλιμάκωσης.
Όταν θα κυκλοφορεί το περιοδικό μπορεί να έχουν κλείσει οι καταλήψεις και η κινητοποίηση στην υγεία να είναι άλλη μια τουφεκιά στον αέρα. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπήρχε και δεν θα υπάρξει ξανά η ευκαιρία στο άμεσο μέλλον να σπάσει η εσωστρεφής διαχείριση των αγώνων.
Τα νοσοκομεία στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη μπορούν να πάρουν το παράδειγμα από την Ιεράπετρα και να δουν τα νοσοκομεία ως πολιτικά κέντρα για την πόλη.Το Ασκληπιείο στη Βούλα, το Κρατικό στη Νίκαια, ο Άγιος Σάββας στους Αμπελόκηπους, το Αττικό στο Χαϊδάρι μπορούν να πάρουν πρωτοβουλίες στη γειτονιά και να συνδεθούν με τους αγώνες για την ακρίβεια και τους πλειστηριασμούς. Η πόλη να προστατεύει το δημόσιο νοσοκομείο και το νοσοκομείο να είναι κέντρο αγώνα τη γειτονιάς.
Αντίστοιχα οι σπουδαστές και οι ηθοποιοί να μετατρέψουν τις καταλήψεις σε κέντρα αγώνα: να συνδεθούν με το γυναικείο κίνημα, το αντιφασιστικό, το αντιπολεμικό και αντί να είναι άδεια κτίρια να στεγάσουν κινήσεις και δράσεις ενάντια στην ακροδεξιά κυβέρνηση.
Αυτή η δυνατότητα μπορεί να χτιστεί τώρα αλλά και στους επόμενους αγώνες.Αυτή η προοπτική χρειάζεται δυνατή κομμουνιστική οργάνωση που να μπορεί να τη στηρίξει ιδεολογικά – πολιτικά – οργανωτικά.Μπορούμε να τη χτίσουμε!