- Editorial | Η ακροδεξιά δεν αντιμετωπίζεται με ευχολόγια, αλλά με σχέδιο και οργάνωση
- Για τον ΣΥΡΙΖΑ και το αντιφασιστικό κίνημα
- Πειραιάς, πόλη αντιφασιστική
- Η αντιφασιστική Συγκέντρωση της Κυριακής 22 Οκτώβρη στο Σύνταγμα
- Αντιφασιστικό Πέραμα και Σαλαμίνα
- Το αντάρτικο πόλης
- Πολυτεχνείο, 14-17 Νοέμβρη 1973
- Σ’ αυτούς τους δρόμους, σ’ αυτήν την κοινωνία, οι εξεγέρσεις γίνονται | Δεκέμβρης 2008
- 28η Οκτωβρίου στην Καλλιθέα
- 1η Νοέμβρη στο Νέο Ηράκλειο
Editorial
Η ακροδεξιά δεν αντιμετωπίζεται με ευχολόγια, αλλά με σχέδιο και οργάνωση
Η ακροδεξιά τον Οκτώβρη μπήκε σε μια ακτιβίστικη υπερ-κινητικότητα με σκοπό να δείξει πως παραμένει υπαρκτός, ισχυρός πόλος στην πολιτική σκηνή. Μετά την επίθεση στην αντιφασιστική συγκέντρωση στο Πέραμα, προσπάθησαν να στήσουν φιέστες πολιτικής «επιστροφής» σε Πειραιά και πλατεία Συντάγματος. Παρ` όλη την παταγώδη αποτυχία τους, όμως, (αναλυτική αρθρογραφία στις σελίδες αυτού του τε΄χυους της Αντιφασιστικής Φρουράς) προσπάθησαν μέσα από χτυπήματα τραμπουκισμού (Εφετείο την 1η Νοέμβρη και στη Δάφνη στον Αφγανό μαθητή) και ενέδρες προπηλακισμών (στα Σεπόλια στο σχολείο για τους πρόσφυγες) να κινητοποιήσουν το μηχανισμό τους και να δοκιμάσουν να συσπειρώσουν τον ακροδεξιό εσμό της κοινωνίας. Ο μηχανισμός τους, όμως, έχει ξεδοντιαστεί. Μονοψήφιες ομάδες που γυρνάνε την Αθήνα γράφοντας σπρέι και πετώντας τρικάκια δεν μπορούν να κρύψουν την οργανωτική τους ένδεια. Πράγματι, στην ελληνική κοινωνία υπάρχει ένα συμπαγές συντηρητικό κομμάτι που κυμαίνεται ανάμεσα στα 25 με 35%. Είναι, επίσης, πραγματικό πως η Χρυσή Αυγή και οι ναζιστικές παραφυάδες της έχουν απολέσει την αξιόμαχη δυνατότητα πολιτικής εκπροσώπησης του. Τα απανωτά κλεισίματα γραφείων της και οι συνεχόμενες αποχωρήσεις στελεχών σε ολόκληρη την επικράτεια δεν μπορούν να αντικατασταθούν από πληρωμένους μπράβους.
Ο Μαχητικός Αντιφασισμός το τελευταίο διάστημα έχει ξεφύγει από το κοινωνικό περιθώριο και έχει αρχίσει να είναι ανασυνθετικός όρος του μαζικού αντιφασιστικού κινήματος. Σε όλο και περισσότερες γειτονιές οι δυνάμεις του Μαχητικού Αντιφασισμού στελεχώνουν και εμπνέουν ευρύτερες πολιτικές και κοινωνικές διεργασίες δείχνοντας τον δρόμο για τη νίκη απέναντι στον τρόμο που επιχειρούν να ξαναφέρουν στο προσκήνιο τα τάγματα εφόδου. Η εκδίωξη των ναζί από την ανοιχτή πολιτική σκακιέρα θα τους οδηγήσει σε μια πρόσκαιρη όξυνση τρομοκρατικών χτυπημάτων «νύχτας». Θα αντιμετωπίσουμε με νηφαλιότητα αλλά με απόλυτη αποφασιστικότητα τους τελευταίους σπασμούς της εγκληματικής συμμορίας.
Αυτό όμως δε θα γίνει με παράδοση των εργαλείων μάχης στο «δημοκρατικό» τόξο. Η μάχη απέναντι στης ακροδεξιά αντεπανάσταση δεν μπορεί να γίνει με τα αποτυχημένα θεσμικά εργαλεία. Η μεταφορά του Τ.Ι.Ν.Α. στον αντιφασισμό, αποδεχόμενοι τους φασιστικούς θύλακες στην αστυνομία, δικαστήρια, εκκλησία, ΜΜΕ είναι ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του ταξικού κινήματος. Η παρατεταμένη υποχώρηση των αντικαπιταλιστικών οραμάτων για χάρη της «ενότητας στη δράση» δεν είναι Ενιαίο Μέτωπο, αλλά μετατροπή του ταξικού κινήματος σε ικέτη, σε ομάδα πίεσης στο συντεταγμένο δημοκρατικό αστικό μπλοκ. Απέναντι στις ηττοπαθείς αντιλήψεις του «σοσιαλφασισμού», δηλαδή της πολιτικής των ίσων αποστάσεων από το φασισμό και το ρεφορμισμό, η λύση δεν βρίσκεται στην πολιτική ενότητα με το δημοκρατικό στρατόπεδο.
Πρέπει να πάψουν οι δυνάμεις που αναφέρονται στην αντικαπιταλιστική παράδοση να αναζητούν συντομεύσεις και εύκολους δρόμους για τη νίκη. Πρέπει να πάψουν να μετατρέπουν αποσχιστικά, εθνικιστικά κινήματα ή συνθηκολογημένες ρεφορμιστικές κυβερνήσεις ως βήμα προς τη νίκη. Η επικράτηση του κομμουνισμού δεν είναι εξελικτικό στάδιο ενιαίου κινήματος, αλλά αποτέλεσμα σχεδίου εξέγερσης σε συγκεκριμένες συνθήκες.
Οι δυνάμεις του Μαχητικού Αντιφασισμού θα συνεχίσουν να δίνουν αυτή τη μάχη σε κάθε γειτονιά!