Στις αρχές του Νοεμβρίου στον χώρο του εργοταξίου στην πλατεία Εξαρχείων έβαλαν μπρος οι μηχανές για να ξηλωθούν και να κοπούν δέντρα προς χάριν των εργασιών κατασκευής του μετρό. Επειδή στην περιοχή το οξυγόνο έχει ήδη αντικατασταθεί με δακρυγόνα και οι κάτοικοι και οι θαμώνες συνήθισαν πια, λίγη αξία είχαν τα δέντρα της πλατείας και είπαν να τα απαλλάξουν από το δύσκολο έργο να παράγουν οξυγόνο σε μια τόσο ασφυκτική περιοχή.
Η ενέργεια αυτή όπως ήταν φυσικό έφερε και τις ανάλογες αντιδράσεις και οργανωμένες διαμαρτυρίες των κατοίκων και των αγωνιστών της περιοχής και βέβαια τις αντίστοιχες εντάσεις και βίαιες αποκρούσεις από τα ΜΑΤ που αποτελούν πια κατασκηνωτική κανονικότητα στην πλατεία. Δεν έλειψαν και τα καλέσματα για περιφρουρήσεις και μαζική παρουσία για αντίσταση στο ξήλωμα των δέντρων.
Η κοπή των δέντρων στην πλατεία Εξαρχείων είναι προφανώς απότοκη ενέργεια της απερχόμενης δημαρχίας του Μπακογιάννη σε μια προσπάθεια να προλάβει να εφαρμόσει ό,τι προλαβαίνει από τα σχέδιά της μέχρι την παράδοση των σκήπτρων με το νέο έτος. Δεν θα πρέπει αφελώς να αποδοθεί στη νέα δημοτική αρχή. Κι αυτό όχι από διάθεση υπεράσπισης και θετικού εκθειασμού της μέλλουσας δημαρχίας Δούκα. Η εναλλαγή της σκυτάλης στον Δήμο Αθηναίων, όσο κι αν μας έκανε να μειδιάσουμε με την αναπάντεχη συντριβή του Μπακογιάννη, βρίσκει και θα βρίσκει το εργατικό και ταξικό κίνημα επιφυλακτικό και με μικρό καλάθι. Δεν αναθαρρεύουμε και δεν εφησυχαζόμαστε όταν απλώς ο Μανωλιός φοράει τα ρούχα του αλλιώς. Οι εκτιμήσεις για αντιλαϊκές πολιτικές και ενέργειες καθώς και οι απαιτήσεις και οι διεκδικήσεις για τις ζωές μας παραμένουν οι ίδιες και όπου χρειάζεται θα κλιμακώνονται.
Η κοπή των ελάχιστων δέντρων της πλατείας Εξαρχείων, ή έστω η υπόσχεση όχι για ξεριζωμό αλλά για μεταφύτευση αλλού, έρχεται να συμπληρώσει το αντιφατικό πρόσημο περί «ανάπτυξης» της περιοχής. Ποια ανάπτυξη περιλαμβάνει μείωση του πρασίνου και του οξυγόνου; Πως υποστηρίζεται το επιχείρημα του περιβαλλοντικού και πράσινου χαρακτήρα του μετρό όταν κόβονται δέντρα στο όνομά του; Πόσο μπορούμε να βασιστούμε στις εκτιμήσεις για επαναφορά του πρασίνου μετά την ολοκλήρωση των εργασιών; Και ο Μεγάλος Περίπατος βελτίωση ποιότητας ζωής υποσχόταν και αντί για πράσινος ήταν τσιμεντένιος και ακριβοπληρωμένος και είναι ευτύχημα που δεν τρακάραμε καθημερινά με την άθλια διαγράμμιση στην Πανεπιστημίου λόγω αλλαγής του φάρδους του δρόμου.
Ο επερχόμενος δήμαρχος, Χάρης Δούκας, έσπευσε να στηλιτεύσει την ενέργεια της κοπής των δέντρων, από την ασφαλή θέση κριτικής που του προσφέρει η προσωρινή αυτή κατάσταση μη ανάληψης καθηκόντων ακόμη. Ωστόσο, αναμένουμε να δούμε πόσο εναρμονισμένες θα είναι οι πολιτικές της δικής του παράταξης με την τρέχουσα «αντιπολίτευσή» του.
Να διευκρινίσουμε ότι η εναντίωση του ταξικού κινήματος δεν στρέφεται ή δεν θα πρέπει να στρέφεται απέναντι στις αναβαθμίσεις των μέσων μεταφοράς και στις επεκτάσεις των γραμμών και σε περιοχές αποκομμένες συγκοινωνιακά ή απομακρυσμένες και όπου διαβιούν πολίτες της εργατικής τάξης, πρόσφυγες και μετανάστες/ριες και εν γένει φτωχά και ευάλωτα στρώματα της κοινωνικής πυραμίδας. Κάθε άλλο. Η συγκοινωνιακή κάλυψη και αναβάθμιση των φτωχών και λαϊκών περιοχών είναι διεκδίκηση και αγώνας για το ταξικό κίνημα. Η εναντίωσή μας παίρνει σάρκα, οστά και κατεύθυνση προς τη λεγόμενη «ανάπτυξη» που σχεδιάζεται μόνο στο όνομα της κερδοφορίας και του πολλαπλασιασμού των επιχειρήσεων και όχι με γνώμονα κάτι που θα «ανέπτυσσε» όντως υποδομέςκαι έργα προς όφελος των πολιτών.
Οι εργασίες του μετρό στα Εξάρχεια δίνουν το άλλοθι και την αφορμή για την έντονη παρουσία αστυνομικών δυνάμεων και την προσπάθεια υπονόμευσης του χαρακτήρα της περιοχής με την απειλή της καταστολής να πλανάται σε κάθε γωνία. Η ιστορική γειτονιά των Εξαρχείων έχει καταφέρει να συγκεντρώσει και να αντέξει σε όλες τις πολιτικές και ιστορικές περιόδους, τα πιο πρωτοπόρα κομμάτια πολιτικής ανυπακοής και αποτέλεσε κοινό τοπόσημο συνάντησης και ζυμώσεων του σκεπτόμενου και μαχόμενου κόσμου όλων των ηλικιών. Η περιοχή εξακολουθεί να δίνει γη και στέγη σε αντικαπιταλιστικές και αντικαθεστωτικές απόψεις και αντιλήψεις. Και γι’ αυτόν τον λόγο και ενοχλεί. Και γι’ αυτό επίσης λειτουργεί ως αποδιοπομπαίος τράγος συσσώρευσης κακής φήμης και κατηγοριών από το κράτος και τις κυβερνήσεις.
Οι γειτονιές που χρήζουν «αναβάθμισης» δεν εκλείπουν και δεν έχουν μείνει τελευταία τα Εξάρχεια. Η επιλογή να γείρει η ζυγαριά της «ανάπλασης»και τηςυπεραστυνόμευσηςστα Εξάρχεια αποτελεί πολιτική στοχοποίησητης συγκεκριμένης γειτονιάς που ακόμα και σε συνθήκες παρακμής ξεπηδούν και προσπαθούν να ευδοκιμούν πολιτικές αντιστάσεις στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Η γειτονιά πρέπει να αλλάξει:για το αστικό κράτος παύοντας να χωράει την εργατική κουλτούρα και τις αντικαθεστωτικές τοποθετήσεις, για εμάς παύοντας να χωράει τη μπατσοκρατία και τις κούφιες αναβαθμίσεις, διατηρώντας και ενδυναμώνοντας τον πνευματικό και πολιτικό της πλούτο.
Στα αυτιά των περισσότερων ανθρώπων έννοιες όπως ανάπλαση, ανάπτυξη, εξορθολογισμός, μεταρρύθμιση ακούγονται ελπιδοφόρες και με θετικό πρόσημο που θα επιφέρουν βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων σε όποιον τομέα αναφέρονται και η αλήθεια είναι ότι σε πολιτικές συνθήκες που θα εξυπηρετούσαν τις ανάγκες και τα δικαιώματα των πληβείων τάξεων, αυτό ακριβώς θα σήμαιναν και θα είχαμε δίκιο να τις αναζητούμε και να τις αναμένουμε. Δυστυχώς, όμως, με τις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις και τις καπιταλιστικές πολιτικές αυτών καλούμαστε να μάθουμε ξανά τις έννοιες των λέξεων και να γινόμαστε εφευρετικές και εφευρετικοί για τα στρεβλά νοήματα πίσω από αυτές. Έτσι, πλέον κάθε διακήρυξη και σχεδιασμός έργου για «ανάπτυξη» και «μεταρρύθμιση» που διαστρεβλώνει και ανακατευθύνει τις έννοιες προς τα κέρδη του κεφαλαίου και των προυχόντων βρίσκει το λαϊκό, ταξικό κίνημα να στέκεται το λιγότερο κριτικό και αντιστεκόμενο έως μαχητικότερα ανατρεπτικό στα σχέδιά τους.
Να μην αφήσουμε την κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλά και καμία αστική δεξιά ή ρεφορμιστική τοπική αρχή να μας μάθουν τις λέξεις που θέλουν οι εντολοδόχοι τους και οι καπιταλιστές ενορχηστρωτές των ζωών μας. Να τους μάθουμε εμείς τις έννοιες, όχι μόνο στην θεωρία αλλά και στην πράξη, της αντίστασης, της ανατροπής, της εξέγερσης και της ανάληψης του ζωτικού μας χώρου και ολόκληρων των ζωών μας.
Χ. Κ.