Την Τρίτη 27 Ιουνίου στη Ναντέρ, ο γαλλο-αλγερινός Ναέλ, 17χρονος σπουδαστής και εργαζόμενος ως διανομέας δολοφονείται εξ επαφής από αστυνομικά πυρά στη διάρκεια τροχαίου ελέγχου. Έκτοτε η χώρα έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομικών. Οι διαδηλώσεις δεν περιορίζονται σε κάποια προάστια του Παρισιού, αλλά και επαρχιακές πόλεις που συγκλονίζονται από μαζικές πορείες μνήμης, διαδηλώσεις κατά της αστυνομικής βίας και εξεγερτικές εφόδους με αφορμή την ρατσιστική αστυνομική δολοφονία. Η δημοσίευση βίντεο από το στιγμιότυπο της δολοφονίας δεν επέτρεψε την προσπάθεια συγκάλυψης από την κυβέρνηση και τελικά ο αστυνομικός που σκότωσε διώκεται για ανθρωποκτονία από πρόθεση. Το Σάββατο 1 Ιουλίου έγινε η κηδεία του Ναέλ παράλληλα με μαζική συμμετοχή κόσμου και αίτημα την «Δικαιοσύνη για τον Ναέλ». Ένα αίτημα που αφορά τον ρατσισμό που υπόκεινται γάλλοι πολίτες, μαύροι και άραβες, δεύτερης και τρίτης γενιάς μεταναστών, αλλά είναι στενά συνδεδεμένο με την κοινωνική θέση και την θεσμική και κοινωνική καταπίεση που δέχεται η εργατική τάξη και τα χαμηλότερα στρώματα στη Γαλλία.
Τις πρώτες μέρες που ακολούθησαν την δολοφονία, πάνω από 200 κυβερνητικά κτίρια υπέστησαν βανδαλισμούς και εμπρησμούς, 700 καταστήματα λεηλατήθηκαν, 2.000 αυτοκίνητα πυρπολήθηκαν. Η κυβέρνηση Μακρόν σαφώς στριμωγμένη από τα γεγονότα σηκώνει το γάντι της καταστολής και καλεί τους πολίτες σε εθνική ενότητα. Προσπαθεί να στοχοποιήσει τη νεολαία και τους φτωχούς, διαχωρίζοντας τους από τους λευκούς γάλλους και τα πολυεθνικά προνομιούχα στρώματα. Ο Μακρόν και υπουργοί του καταγγέλουν τις επιθέσεις νεαρών ομάδων, απειλούν με αυστηρές τιμωρίες και στηρίζουν τα σώματα ασφαλείας, ρίχνουν ευθύνες στους γονείς που “πρέπει να τιθασεύουν τα παιδιά τους και να τα κρατούν στο σπίτι”. Παράλληλα, η κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε έκτακτα πολιτικά μέτρα όπως η απαγόρευση κυκλοφορίας, η διακοπή νυχτερινών δρομολογίων σε ΜΜΜ, απαγόρευση διαδηλώσεων, επιστράτευση 45.000 αστυνομικών και τεθωρακισμένων οχημάτων. Όμως, είναι χαρακτηριστικό ότι η επιβολή απαγορεύσεων ακυρώθηκε στην πράξη από την μαζική κινητοποίηση εξεγερμένων. Παρά τις αθρόες συλλήψεις, που πραγματοποιεί η αστυνομία, το αγωνιστικό ηθικό του κόσμου δεν έχει καμφθεί. Η έκρυθμη κατάσταση έχει φέρει κρίση στην κυβέρνηση. Ο Μακρόν ακυρώνει το ταξίδι στη Γερμανία και η πρωθυπουργός Μπορν ξενυχτάει στο αρχηγείο της αστυνομίας στο Παρίσι. Από τη μεριά της κοινοβουλευτικής αριστεράς, ο Μελανσόν από την πρώτη στιγμή δηλώνει ότι ζήτημα είναι η δικαιοσύνη απέναντι στη δολοφονία και το ρατσισμό, και όχι η τάξη και η εθνική ενότητα. Η Ανυπότακτη Γαλλία (LFI) με βουλευτές της καλεί την κυβέρνηση για Εθνοσυνέλευση προς συζήτηση νομοσχεδίου ενάντια στην αστυνομική βία που οδηγεί σε ακρωτηριασμούς ή θάνατο.
Η λαϊκή εξέγερση που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Γαλλία αυτές τις μέρες συνδέεται με τους πρόσφατους εργατικούς αγώνες που είχαν προηγηθεί με 14 ημέρες γενικής απεργίας απέναντι στην αντιδραστική μεταρρύθμιση στο όριο συνταξιοδότησης, και με την αντιδημοκρατική παράκαμψη του κοινοβουλίου. Οι μαζικές κινητοποιήσεις εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών, τα οδοφράγματα, οι μάχες με την αστυνομίας, οι καταλήψεις και οι επιθέσεις σε κυβερνητικά κτίρια και στο χρηματιστήριο είναι αντικυβερνητικές εκδηλώσεις που αναζητούν μια εναλλακτική πολιτική εξουσία. Η δολοφονία του Ναέλ δεν θα συνεπαγόταν την έκρηξη κοινωνικού αγώνα με την έλλειψη ενός κλίματος ζωντανών πολιτικο-κοινωνικών διεργασιών που λαμβάνουν χώρα το τελευταίο διάστημα. Ακόμα και η ύπαρξη μια αντιπολιτευόμενης ρεφορμιστικής αριστεράς του Μελανσόν διατηρεί μια δυναμική αντίστασης στο κατεστημένο. Γι’ αυτό παραμένει ως ζητούμενο η αριστερά και ειδικότερα η αντικαπιταλιστική να συνδεθεί με τα πολυεθνικά λαϊκά στρώματα και να πολιτικοποιήσει τα αιτήματα με κατεύθυνση ένα αγώνα για την ανατροπή.
Κ.Μ.