Η «Μαύρη Βίβλος του Ελληνικού Καπιταλισμού – 200 Χρόνια Ελληνικού Κράτους» αποτελεί μια σύνθεση άρθρων που παρουσιάστηκαν στην «Αντιφασιστική Φρουρά» στο διάστημα από τον Σεπτέμβριο του 2020 ως και τον Δεκέμβριο του 2021. Μέσα σε αυτή την έκδοση συμπεριλαμβάνονται και τα άρθρα που συγγράφονται στο πλαίσιο του αφιερώματος «1992: Η Συντριβή του ιμπεριαλισμού στη Μικρά Ασία». Μέσα από αυτή την αρθρογραφία επιδιώκεται μια ταξική ματιά στη συγκρότηση του ελληνικού κράτους και της ελληνικής αστικής τάξης γύρω από αυτό, καθώς και μια ξεχωριστή έμφαση στο ιδεολόγημα της Μεγάλης Ιδέας, στη Μικρασιατική Εκστρατεία και τις επιπτώσεις της στην εξέλιξη του ελληνικού καπιταλισμού.
Αφορμή για τα δύο αφιερώματα αποτελούν αφενός η συμπλήρωση 200 χρόνων από την Εθνική Ελληνική Επανάσταση του 1821 και αφετέρου τα 100 χρόνια που συμπληρώνονται φέτος από την ήττα του ελληνικού ιμπεριαλισμού στα φιλόδοξα σχέδιά του για κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο.
Χρειάζεται μια από-αγιοποίηση της ελληνικής εθνικής επανάστασης του 1821. Ο ελληνικός αστισμός προσπαθεί να περιγράψει μια ενιαία δημοκρατική πορεία μέσα σε «φυσικά» εθνικά εδάφη που άνηκαν «δικαιωματικά» σε ένα ελληνικό έθνος που προϋπήρχε του κράτους και έχει, δήθεν, χιλιάδες χρόνια ιστορίας. Όμως και ένα σημαντικό τμήμα της αριστεράς, ακόμα κι αν καταρρίπτει παραδοσιακούς εθνικούς μύθους, δεν μπορεί να ξεφύγει από τον ιστορικό αντικειμενισμό. Μέσα από τις εθνικές πιέσεις αναγνωρίζει «προοδευτικά» σημεία. Αυτή η ανάγνωση αποτελεί τμήμα μιας αριστεράς που μέχρι και τη δεκαετία του 1980 θεωρούσε πως «η αστική δημοκρατική επανάσταση είναι ημιτελής» και δικαιολογούσε ταξικές συνεργασίες για τη, δήθεν, «ολοκλήρωσή» της.
Η Οργάνωση Μαχητικού Αντιφασισμού ανήκει στην ιστορική παράδοση των κομμουνιστικών οργανώσεων του Επαναστατικού Υποκειμενισμού. Η ιστορική εξέλιξη δεν είναι «φυσική», αλλά αποτελεί υλοποίηση συγκεκριμένων ταξικών και πολιτικών μαχών. Η Ελληνική Εθνική Επανάσταση του 1821 συνέτριψε κάθε δημοκρατική και αριστερή πτέρυγα και το κράτος που οργάνωσε αντί να αποτελέσει «φάρο» και όραμα για τα δημοκρατικά κινήματα αποτέλεσε κατασταλτική μηχανή τρομοκράτησής τους και κομμάτι της παγκόσμιας ιμπεριαλιστικής μηχανής. Η προσπάθεια ανάδειξης της ελληνικής αστικής τάξης σε παγκόσμιο «παίχτη» μπορεί να ανακόπηκε προσωρινά το 1922, αλλά αποτελεί κρυφό πόθο και ιδεολόγημα ακόμα και σήμερα.
Σε αυτή την προσπάθεια συγκρότησης αυτής της πολιτικής προσέγγισης, συνέβαλλαν (προφανώς με τις δικές τους απόψεις) στελέχη της αριστεράς και του κινήματος. Ο ιστορικός στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης Δημήτρης Κουσουρής, ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο ΑΠΘ Σπύρος Μαρκέτος, ο δημοσιογράφος Μουσταφά Τσολάκ Αλή, ο υποψήφιος διδάκτορας Νίκος Πελεκούδας, πέρα από κείμενα που περιέχονται στο αφιέρωμα, συμμετείχαν σε εκδήλωση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στις 18/4/2021 με αυτό το θέμα. Ξεχωριστή βαρύτητα και σημασία αποτελεί το άρθρο του ιστορικού στελέχους της Αριστεράς και συγγραφέα για το εργατικό κίνημα Δημήτρη Λιβιεράτου που στα 95 του χρόνια αποτελεί παράδειγμα για κάθε αγωνιστή/αγωνίστρια.
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ: στο τηλέφωνο 690 862 7060 και orma@riseup.net
3σέλιδο-μαύρη-βίβλος-καλοκαίρι-2022
