ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΕ ΕΥΚΑΙΡΙΑ!
Εδώ και δύο χρόνια η παγκόσμια οικονομία έχει μπει σε μια κατάσταση μακροχρόνιας ύφεσης. Όσο κι αν θέλουν να αποκρύψουν την πραγματικότητα, όσο κι αν εφαρμόζονται διαφορετικά διαχειριστικά προγράμματα, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και απαράλλακτο: αρνητικά ποσοστά ανάπτυξης και μάλιστα συνοδευόμενα με πληθωριστικά φαινόμενα. Σε κάθε μεγάλη οικονομική δύναμη στον πλανήτη εμφανίζονται τα ίδια συμπτώματα. Στην Κίνα, στις ΗΠΑ, στη Γερμανία, στη Ρωσία, η οικονομία πλήττεται από συνδυασμένα οικονομικά προβλήματα χωρίς να φαίνεται πουθενά διέξοδος.
Οι ΗΠΑ που αποτελούν τον κυρίαρχο και τον πιο παγκόσμια δικτυωμένο οικονομικό παράγοντα, έχουν «πάρει» εδώ και πολύ καιρό τα μηνύματα της παγκόσμιας οικονομίας. Η απόσυρση των πολεμικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ από τη Μέση Ανατολή σε συνδυασμό με την «προστατευτική» πολιτική δασμών που ξεκίνησε η προηγουμένη κυβέρνηση Τραμπ, εγκαινίασε μια περίοδο οικονομικής αποθησαύρισης αποθεματικών για τις επερχόμενες δύσκολες μέρες που έχουν ήδη ξεκινήσει.
Αυτή τη φορά η επιλογή της αμερικανικής αστικής τάξης ήταν διαφορετική από αυτή που εφαρμόστηκε το 2008. Τότε το στόμωμα των στεγαστικών δανείων έγινε προσπάθεια να καλυφτεί με άνοδο επιτοκίων και να αφεθεί η οικονομία «ελεύθερη» να αυτοκαθαριστεί. Το κλείσιμο της Lehman Bros και η χρεωκοπία της General Motors – δύο συστημικών κολοσσών της παγκόσμιας οικονομίας – όχι μόνο δεν αναζωογόνησε την οικονομία αλλά πυροδότησε μια παγκόσμια ύφεση που κόντεψε να παρασύρει τον πλανήτη στον όλεθρο. Σήμερα προσπαθούν να εφαρμόσουν μια αντίστροφη πρακτική, συντηρώντας τεχνητά χαμηλά ή και αρνητικά επιτόκια. Μάλιστα αυτή η πολιτική έρχεται σε συνεργασία με την ΕΕ και τη Γερμανία ώστε να μην υπάρχει η παραμικρή ταλάντευση και ανησυχία στις αγορές.
Παρ` όλα αυτά η κρίση έρχεται από την πίσω πόρτα. Ο πληθωρισμός διογκώνεται σε πρωτοφανή επίπεδα ακόμα και στις μητροπόλεις. Η στρατηγική του «αναπτυξιοπληθωρισμού» που έχουν επιλέξει τα αστικά επιτελεία απλά οδηγεί στο «στασιμοπληθωρισμό». Το κράτος παρεμβαίνει όχι για να βοηθήσει τις εξαθλιωμένες πληβείες τάξεις αλλά για να διασώσει την κερδοφορία του κεφαλαίου. Αντί να οδηγηθεί η ύφεση σε μια νέα «εκκαθάριση» σαν του 2008 μεταφέρεται στο (όχι τόσο μακρινό) μέλλον βαθαίνοντάς την και κάνοντας τη ακόμα πιο επικίνδυνη και ανεξέλεγκτη.
Το ξέσπασμα της επιδημίας COVID-19 στις αρχές του 2020 αποτέλεσε τον καταλύτη επιτάχυνσης της παγκόσμιας κρίσης. Ένα, λοιπόν, «τυχαίο» γεγονός δημιούργησε τις συνθήκες ενός κοινωνικού, οικονομικού και πολιτικού φαινομένου. Η διάλυση των συστημάτων υγείας, πρόνοιας, περίθαλψης σε συνδυασμό με τη φτωχοποίηση μαζικών κοινωνικών στρωμάτων γέννησε το ιταλικό «Μπέργκαμο». Απέναντι στον κίνδυνο μαζικής λαϊκής απονομιμοποίησης, επιλέχτηκε η τακτική του Δόγματος Σοκ και της Κορονοϋστερίας μέσα από την πολιτική της Καραντίνας. Η μαζική τρομοκράτηση των λαϊκών μαζών και το «μένουμε σπίτι» αποτελεί και μια προετοιμασία για τον όλεθρο που μας σχεδιάζουν. Εβδομηνταπέντε και πλέον χρόνια «δημοκρατικής» ομαλότητας στην Ευρώπη ο μέσος εργαζόμενος χρειάζεται να «εκπαιδευτεί» ώστε να ζει σε συνθήκες εξατομικοποίησης, κοινωνικού κανιβαλισμού και πολέμου. Η κρίση στην Ουκρανία είναι ένα trailer από τα «προσεχώς».
Είναι υποκρισία των ΗΠΑ και των συμμάχων της να επικαλούνται τη διατάραξη της παγκόσμιας ειρήνης και σταθερότητας από την εισβολή της Ρωσίας. Η ιμπεριαλιστική επέκταση του ΝΑΤΟ στις χώρες του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας αλλά και ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας, είναι οι πρώτες «καταπατήσεις» και, φυσικά, αποκρύπτεται η Δυτική επιθετικότητα. Από την άλλη είναι παντελώς άστοχο και πολιτικά επικίνδυνο να ανακαλύπτονται «αντιφασιστικά» ή όποια άλλα αριστερά επιχειρήματα υπέρ της Ρωσίας. Ούτε πρέπει να μας μπερδεύουν πρόσκαιρες συμμαχίες και να αναζητούμε «κράτη» που μπορούν παίξουν «προοδευτικό» χαρακτήρα.
Η αστάθεια που έρχεται μαζί με την κρίση δημιουργεί λυκοφιλίες χωρίς να έχουν χαραχτεί με ακρίβεια τα αντίπαλα στρατόπεδα. Η σχέση της Νότιας Κύπρου με το ρωσικό κεφάλαιο μεταφέρει την «ρωσική κρίση» στο δυτικό στρατόπεδο. Οι σχεδιασμοί της ισχυρής οικονομικής & στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας – Ν. Κύπρου – Ισραήλ – Αιγύπτου για τις ΑΟΖ και τους ενεργειακούς διαδρόμους τινάζονται στον αέρα φέρνοντας ξανά την Τουρκία στο προσκήνιο. Γι` αυτό και η ΝΔ και ο ελληνικός αστισμός βρίσκονται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης.
Τρία χρόνια μετά τη νίκη της ΝΔ και οι αντιφάσεις οξύνονται στο έπακρο. Ενώ, φαινομενικά, περνάει σωρηδόν μέτρα, διαλύει οργανώσεις και κατακτήσεις δεκαετιών της αριστεράς, η αμηχανία είναι διάχυτη. Παρ` όλο που έχει επιτύχει μια απίστευτη «πανεθνική» συστράτευση γύρω από την «πανδημία», στην πραγματικότητα η ΝΔ δεν έχει να επιδείξει καμία απολύτως επιτυχία. Τα μέτρα δεν έχουν φέρει καμία οικονομική ελπίδα και ακόμα και ο εφιάλτης να πρέπει να πάρει νέα «μνημόνια» μετά από δύο χρόνια συντριβής της οικονομίας, τρομάζει τα αστικά επιτελεία.
Το πρόβλημα του ελληνικού αστισμού είναι πως κινδυνεύουν να πεταχτούν στο καλάθι των αχρήστων όλες οι επιτυχίες της περασμένης δεκαετίας. Η καραντίνα, δηλ μια τεχνητή ύφεση, δεν λειτούργησε σαν μπουτάρισμα της οικονομίας. Αντίθετα, πλέον οι δείχτες εθίζονται σε χαμηλές στροφές μιας και αναμένεται νέος κύκλος ύφεσης. Η μαζική ακρίβεια και ο πληθωρισμός, η εκτίναξη του κόστους ενέργειας, διαμορφώνουν ένα εκρηκτικό περιβάλλον όπου ούτε θα υπάρχουν συνθήκες επενδύσεων αλλά και οι πληβείες τάξεις θα φτωχοποιηθούν ακόμα περισσότερο. Η παράδοση της γης, του δημόσιου χώρου, των ακινήτων στις «ιδιωτικές επενδύσεις» όχι μόνο δεν αντιμετωπίζονται σα λαυράκια από το διεθνές κεφάλαιο αλλά αφήνουν και μια αίσθηση εγκατάλειψης και «καμένης γης». Οι πυρκαγιές του περασμένου καλοκαιριού, η διάλυση των νοσοκομείων, η συντριβή των πολύ μικρών επιχειρήσεων – αυτοπασχολούμενων, ερημοποιούν το τοπίο αλλά στη θέση του δεν χτίζεται ούτε ένα περίπτερο.
Παράλληλα, το φασιστικό μπλοκ διαλύθηκε στον προηγούμενο πολιτικό γύρο και παρ` όλη τη σπέκουλα περί «τραμπισμού» και «ψεκασμένων» αδυνατεί να ανασυγκροτηθεί πέρα από συμμορίτικες ομάδες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και δύο χρόνια δίνει ρεσιτάλ αυτογκόλ. Ενώ μετά την εκλογή της ΝΔ ξεκίνησε μια ρητορική περί «ακροδεξιάς διακυβέρνησης», γρήγορα κύλησε σε «προγραμματική» αντιπολίτευση συναινώντας σε όλες τις κεντρικές πολιτικές της ΝΔ. Η υπερψήφιση της εκλογής της Προέδρου της Δημοκρατίας, η ψήφιση για την αγορά των RAFALE και φυσικά όλη η πολιτική της καραντίνας, έχουν μετατρέψει την υποτιθέμενη «αριστερή» αντιπολίτευση σε στρατηγική «ώριμου φρούτου» δηλ απλά περιμένουν να κληρονομήσουν τη φθορά της διακυβέρνησης. Μεμονωμένες κραυγές τύπου Χριστοδουλοπούλου ή Πολάκη, περιθωριοποιούνται χωρίς ιδιαίτερη μάχη και προβάλλονται χυδαίες φιλοκυβερνητικές απόψεις σαν του Γεροτζιάφα. Το ΚΚΕ προσπαθεί να αναστήσει τη στρατηγική της εποχής ΠΑΣΟΚ. Αφήνει τη ρεάλ πολιτίκ και τη στρατηγική της «αριστερής διακυβέρνησης» στο ΣΥΡΙΖΑ και προσπαθεί να οργανώσει το μαχητικό ρεφορμισμό του δρόμου. Με επιθέσεις φιλίας στην αναρχία, στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά και σε ΠΑΣΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ, διεκδικεί να είναι η νέα «ΓΣΕΕ».
Η 8η Οργανωτική Ολομέλεια της Οργάνωσης Μαχητικού Αντιφασισμού, επιλέχτηκε να γίνει μέσα στις κινητοποιήσεις για την υπεράσπιση των Υγειονομικών Σε Αναστολή και στην κορύφωση μιας καμπάνιας ενάντια στα Κατασταλτικά Μέτρα της πολιτικής της Καραντίνας. Η συγκρότηση της «Πρωτοβουλίας Δράσης» ανέδειξε τις δυνατότητες που συνεχίζει να έχει η Αριστερά στη συγκρότηση ενός μαζικού, μαχητικού εργατικού κινήματος αλλά και την πολιτική της «αυτοκτονία» υποβαθμίζοντας και υποτιμώντας το αντιαπαγορευτικό κίνημα των τελευταίων δύο χρόνων.
Η Οργάνωση Μαχητικού Αντιφασισμού μέσα στην περίοδο της Καραντίνας και Καταστολής επιδιώκει να συγκροτήσει τις βάσεις για μια νέα Κομμουνιστική Οργάνωση. Την ώρα που Οργανώσεις συρρικνώνονται και «ψηφιοποιούνται», μέσα σε ένα εντελώς αντίξοο κλίμα για τέτοιου τύπου εγχειρήματα, μπορεί να ψηλαφήσει την οργανωτική και πολιτική σχέση της με μαζικά κοινωνικά πεδία. Κόντρα σε ιδεολογικούς σεχταρισμούς και αυτοαναφορικότητες, μπορεί να κατατεθεί μια μαζική, ταξική πολιτική που να συνδέεται με τη στρατηγική της Κομμουνιστικής Εξέγερσης, χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς.
Ο δρόμος από τον αντιφασιστικό ακτιβισμό στην Κομμουνιστική Οργάνωση έχει ανοίξει.
13 Μαρτίου 2022
