Άλλο ένα στιγμιότυπο του τέλους της φασιστικής συμμορίας μάς έδωσε ο συμμορίτης Κασιδιάρης, εκείνος ο τύπος με τον αγκυλωτό στο μπράτσο και το μεγάλο στόμα. Ένας τραμπούκος εγκληματίας που μπορούσε και άρθρωνε λίγες προτάσεις στην σειρά και τον έκανε να ξεχωρίζει από την μάζα των τραμπούκων που είχε μαζέψει ο φυρερίσκος όταν είχε ακόμα γραφεία στην Μεσογείων.
Η πολιτική ύπαρξη της χρυσής αυγής έχει τελειώσει ήδη από πέρυσι. Ότι έχει ξεμείνει γύρω από τον πρώην φυρερίσκο ούτε να μαζευτεί μπορεί πια. Η συντριπτική ήττα από το αντιφασιστικό κίνημα και τις δυνάμεις του μαχητικού αντιφασισμού έχουν ρίξει την συμμορία στο σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας, εκεί που πάντα ανήκε. Μια υπενθύμιση έμεινε μόνον, ότι ο εχθρός δεν πρέπει να υποτιμάται, μαζί με την πλούσια εμπειρία και διδάγματα μίας πλέριας αντιφασιστικής νίκης. Διδάγματα που απομένει να μπουν στην μάχη κόντρα στην ακροδεξιά πολιτική του Μητσοτάκη της κυβέρνησης της ΝΔ.
Τα ποντίκια πηδάνε από το βάρκα που έχει βυθιστεί. Μετά τον πρώτο από όλους, τον Λαγό – όνομα και πράμα ο νταής του Περάματος, καθώς έτρεξε με την ιδιότητα του ευρωβουλευτή στο στόμα να στήσει μία παράγκα μπας και εξασφαλίσει με τα λεφτά των Βρυξελλών λίγη ασυλία – με κάποια χρονοκαθυστέρηση μας προέκυψε το άλλο δεξί χέρι του φυρερίσκου.
Τι έχει να μας πει ο Κασιδιάρης; Όχι κάτι που δεν ξέραμε. Τέρμα τα τάγματα εφόδου και τα διάφορα φασιστοειδή, εμπρός για μία κάποια σοβαρή ακροδεξιά. Εκεί γύρω από τον ποδόγυρο της εξουσίας.
Μόνον που ο χώρος είναι ήδη κατειλημμένος. Από τον πάντα πρόθυμο να εξυπηρετήσει τον Μητσοτάκη, Βελόπουλο, έως τους διάφορους αστέρες τύπου Κρανιδιώτη και Μπαλτάκου έως φυσικά το βαρύ πυροβολικό της ελληνικής ακροδεξιάς, Βορίδη, Γεωργιάδη, Μπογδάνο. Εκεί δε παίζουν Λιάκο μου. Εκεί είναι επιτελεία σοβαρά που ακόμα και οι προσβάσεις που είχες την εποχή της παντοδυναμίας σου δεν συγκρίνονται.
Ο μπράβος να φορέσει κουστούμι και γραβάτα μπορεί, αλλά χωρίς τα μαχαίρια και τις μπουνιές δεν είναι παρά ένας παρακατιανός μπράβος που αναζητά τρόπο να μην εκτίσει φυλακή. Χωρίς πολιτικές ικανότητες και πολιτική σκέψη, χωρίς ανάλυση στρατηγικής και εμπειρία, ο τραμπούκος Κασιδιάρης θα μείνει στην γωνιά του, κάπου μεταξύ του σκουπιδοτενεκέ και της φυλακής. Και θα φροντίσουμε να μείνουν για πάντα εκεί.
Α.Ω.
