Από την έναρξη του ακαδημαϊκού έτους η ΟΡΜΑ συνεχίζει τον αγώνα ενάντια στην ακροδεξιά επιθετικότητα του αστισμού, μέσα από παρεμβάσεις σε σχολές της Αθήνας και του Πειραιά, τόσο στους διαδρόμους με καθημερινή τριβή με τους φοιτητές, όσο και στις Γενικές Συνελεύσεις προβάλλοντας τις θέσεις της Οργάνωσης και αναδεικνύοντας το ρόλο των καθεστωτικών παρατάξεων ως συμπληρωματικό μηχανισμό του κράτους καταστολής και της φιλελεύθερης αντιλαϊκής πολιτικής.
Οι ΔΑΠ και ΠΑΣΠ δίνουν λυσσαλέες μάχες προκειμένου να σπάσουν τις καταλήψεις και τη συμμετοχή των συλλόγων στις κινητοποιήσεις, παρόλα αυτά το φοιτητικό κίνημα αναδεικνύει ένα δυναμικό το οποίο έχει τη διάθεση να σταθεί ανάχωμα στα σχέδια της ακροδεξιάς κυβέρνησης της ΝΔ. Τα κατάμεστα από κόσμο αμφιθέατρα και οι μαζικές διαδηλώσεις των φοιτητών, είναι μόνο η αρχή της αντίστασης της νεολαίας και δεν πρέπει να μείνει μόνο σε αυτά.
Η συνέχεια της ιδεολογικής επίθεσης της ακροδεξιάς με το ρατσιστικό νομοσχέδιο κατάργησης του ασύλου των προσφύγων, τις εθνικιστικές φανφάρες και τις ιστορικά ανακριβείς δηλώσεις, της ίδιας της Υπουργού Παιδείας, έρχονται να δέσουν με το δόγμα του “νόμος και τάξη” των Χρυσοχοΐδηδων και Μπογδάνων και τη γενική επίθεση στην δημόσια εκπαίδευση. Μπορεί η Κυβέρνηση Μητσοτάκη να έχει ενσωματώσει πλήρως την ακροδεξιά ατζέντα προσπαθώντας να βαδίσει στα χνάρια του Σαμαρά, αυτή την φορά όμως, ο αστισμός, δεν έχει τα φασιστικά τάγματα εφόδου στο δρόμο να τρομοκρατούν όσους παλεύουν εναντίον του.
Η κατάργηση του ασύλου είναι γεγονός, έπειτα από την εισβολή της αστυνομίας, κυριακάτικα στην ΑΣΟΕΕ, παραβιάζοντας τα στέκια των πολιτικών ομάδων, κατάσχοντας μερικά άδεια μπουκάλια, σαν υποτιθέμενο οπλισμό ενώ στη συνέχεια η Σύγκλητος ανακοινώνει εβδομαδιαίο λοκ άουτ της σχολής, θέλοντας να αποτρέψει την προγραμματισμένη Γενική Συνέλευση, πριν την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Η δεύτερη πράξη του θέατρου του παραλόγου κλείνει την επόμενη ημέρα, με την επίθεση των ΜΑΤ μέσα στον χώρο του Πανεπιστημίου, σε φοιτητές που συγκεντρώθηκαν να σπάσουν το αντιδραστικό λοκ άουτ, υπερασπίζοντας το άσυλο, όπου αφού εγκλώβισαν τους φοιτητές, πέταξαν χημικά, όπως και στον κόσμο που έσπευσε άμεσα να συγκεντρωθεί απ’ έξω.
Η συνέχεια του αγώνα της νεολαίας, των φοιτητών, εργαζόμενων και ανέργων πρέπει να δοθεί μέσα από τις οργανωμένες δυνάμεις του ταξικού κινήματος, που ψάχνουν εναλλακτική λύση, κόντρα στις ρεφορμιστικές λογικές διαχείρισης του καπιταλισμού, αποφεύγοντας παράλληλα τα λάθη του παρελθόντος. Η Οργάνωση Μαχητικού Αντιφασισμού συνεχίζει να αναζητά αυτά τα αντικαπιταλιστικά μονοπάτια με όπλα της, την Κομμουνιστική Εξέγερση, την Ταξική Αλληλεγγύη και τον Διεθνισμό.
Όσο, λοιπόν, οι μέρες της επετείου της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου πλησιάζουν και η συλλογική μνήμη αναπολεί τις μέρες εκείνες του παρελθόντος, είναι στο χέρι μας να προετοιμαστούμε για την ώρα που θα στηθούμε πίσω από τα δικά μας οδοφράγματα.
