Την Δευτέρα 6/5 πραγματοποιήθηκε δυναμική αντιφασιστική συγκέντρωση στο Εφετείο Αθηνών από την ΟΡ.Μ.Α., αντιρατσιστικές οργανώσεις και αναρχικές συλλογικότητες, λόγω της ημέρα έκδοσης της καταδικαστικής απόφασης για τους δύο νεοναζί δολοφόνους του εργάτη μετανάστη Σαχζάτ Λουκμάν.
Οι δίκες των φασιστών αποτελούν επίσης κομμάτι μάχης για το ταξικό κίνημα, παρότι οι καταδικαστικές αποφάσεις δεν αρκούν και δεν τσακίζουν το φασισμό, οι οργανώσεις μας με το παρών τους δείχνουν την αποφασιστικότητα και την επιμονή που οφείλει να έχει το κίνημα στον αγώνα αυτό. Η αντιμετώπιση της ακροδεξιάς συνολικά και η προώθηση της δικής μας διεθνιστικής προοπτικής παραμένουν πολιτική προτεραιότητα αυτή την περίοδο.
Όσο για την καταδίκη, 21 χρόνια είναι η συνολική ποινή μαζί με τα υπόλοιπα αδικήματα (οπλοκατοχής, οπλοφορίας, οπλοχρησίας) μαζί με αυτό της ανθρωποκτονίας που κατακυρώθηκε στο Εφετείο για τους δύο εγκληματίες μαχαιροβγάλτες δολοφόνους του Λουκμάν. Τα ισόβια – πρωτόδικη απόφαση – μειώθηκαν.
Αυτό όμως που πραγματικά εξοργίζει είναι η αναγνώριση της καλής διαγωγής μετά την δολοφονία. Δεν δολοφόνησαν κάποιον άλλο άτυχο μετανάστη στο πέρασμα τους. Δεν έχωσαν τις ρατσιστικές τους μαχαίρες στο κορμί ενός άλλου αθώου. Το ρατσιστικό έγκλημα αναγνωρίστηκε, αλλά ήταν στιγμιαίο, μία ατυχής στιγμή, καθώς μετά ακολουθεί το ξέπλυμα.
Το κράτος και οι βαθύς δικαστικός μηχανισμός του πιέζονται από την κοινή γνώμη και την πολιτική πίεση που έχει σηκωθεί γύρω από την δολοφονία του Λουκμάν και τροφοδοτείται από την διεξαγωγή της δίκης των εγκληματιών της συμμορίας της χρυσής αυγής, αλλά δεν ξεχνά ότι μπορεί να τους χρειαστεί στο μέλλον και φροντίζει με νομική τακτικότητα να προετοιμάσει την απελευθέρωσή τους. Με την ολοκλήρωση των 3/5 της ποινής και τα μεροκάματα που κάνουν στην φυλακή και τα χρόνια που ήδη έχουν υπηρετήσει αναμένονται σε πολύ λίγα χρόνια να βγουν.
Η εκκίνηση της υπεράσπισης των κατηγορουμένων της χρυσής αυγής που προαναγγέλθηκε την ίδια ημέρα για τις 15 Μαΐου, φέρνει την πολύκροτη δίκη στο τελικό στάδιο της. Είναι η απόφαση της δίκης για τον Λουκμάν προάγγελος και για την δίκη της συμμορίας; Γιατί να μην είναι; Το στήσιμο του ακροδεξιού κλίματος ευνοεί. Για να μην μπορούν οι δολοφόνοι να κυκλοφορούν ελεύθεροι και τακτοποιημένοι, για να μην υπάρξουν άλλοι Λουκμάν και Φύσσας, η μάχη έξω από τις δικαστικές αίθουσες μέσα στους δρόμους και την κοινωνία χρειάζεται να ενταθεί. Η – όποια – καταδίκη δεν είναι αρκετή, μόνη απαίτηση η διάλυση των φασιστικών οργανώσεων. Μόνα εργαλεία ο Mαχητικός Aντιφασισμός και η Διεθνιστική Αλληλεγγύη.
