“Στον αγώνα ενάντια στον ΧΥΤΑ – ΧΥΤΥ στην Λευκίμμη δεν περισσεύει κανείς”. Αυτή τη φράση χρησιμοποίησε μερίδα των κατοίκων που συμμετέχει στην επιτροπή αγώνα ενάντια στην λειτουργία χώρου υγειονομικής ταφής απορριμμάτων και υπολειμμάτων στη θέση Μισοραχιά Λευκίμμης στη νότιο Κέρκυρα, λίγα μέτρα μακριά από τα σπίτια των κατοίκων της περιοχής το οποίο μολύνει και καταστρέφει το τοπικό οικοσύστημα. Αυτό συνέβη όταν η επιτροπή έκρινε ως μη αποδεκτή τη συμμετοχή ακροδεξιών και εθνικιστών εκπροσώπων της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή. Η μόνη τους ανάγκη εμπλοκής ήταν η προσπάθεια προώθησης της αντικυβερνητικής πολιτικής της και η διασπορά μίσους και οργής για ότι και όποιον δεν είναι από αυτούς αποδεκτός.
Η πρακτική αυτή της εγκληματικής οργάνωσης είναι πλέον γνωστή σε όλους. Επιλέγουν να εμπλακούν είτε σε τοπικούς αγώνες και διεκδικήσεις ή σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας χωρίς πολιτικό ή εργατικό πρόσημο. Απέχουν από εργατικές και πολιτικές συγκεντρώσεις όταν αυτές αφορούν το δίκαιο των εργαζομένων απέναντι στην καταπίεση της εργοδοσίας και του συστήματος. Πώς θα μπορούσαν άλλωστε; Η φασιστική ιδεολογία έχει αποδειχθεί ως το καλύτερο δεκανίκι του καπιταλισμού, ειδικά σε εποχές κρίσης του κεφαλαίου. Μην ξεχνάμε πώς Χίτλερ και Μουσολίνι πήραν την εξουσία με μόνο σκοπό την ενίσχυση του Γερμανικού και Ιταλικού κεφαλαίου σε βάρος των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών οδηγώντας την ανθρωπότητα σε παγκόσμιο πόλεμο και στο θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων.
Είδαμε πώς κατάφεραν να εμπλακούν στις διαμαρτυρίες των κατοίκων του Αγίου Παντελεήμονα για την εγκατάλειψη της γειτονιάς τους από το κράτος, το δήμο αλλά και τους ίδιους τους συμπολίτες τους. Στοχοποίησαν ως υπαίτιους για την κατάσταση της παρακμής τους μόνους ανθρώπους πού έδιναν και ακόμα δίνουν ζωή και ενέργεια στη γειτονιά, τους μετανάστες. Με μπροστάρηδες διάφορους τοπικούς τραμπούκους σαν την Σκορδέλη (που έχουν εγκαταλειφθεί πλέον από τους φύρερ των ναζί και αντιμετωπίζουν πολλαπλές δίκες για εγκληματικές ενέργειες) και αρωγούς το τοπικό αστυνομικό τμήμα και το τάγμα εφόδου της Χρυσής αυγής, εφαλτήριο της οποίας ήταν τα γραφεία της οδού Δεληγιάννη, έσπειραν το ρατσιστικό μίσος τους και επιδόθηκαν σε πογκρόμ εναντίων μεταναστών κατοίκων και ιδιοκτητών μικροεπιχειρήσεων.
Είδαμε πώς σε μια εργατική πόλη όπως το Πέραμα, με πρόσχημα την εκδίωξη των εργατικών σωματείων ως υπεύθυνα για την έλλειψη δουλειάς στη ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη προσπάθησαν να δημιουργήσουν αντικομουνιστικό μίσος και έστησαν τάγματα εφόδου με δράση σε Νίκαια, Κερατσίνι, Πέραμα και Σαλαμίνα με μόνο σκοπό τις δολοφονικές επιθέσεις σε αναρχικούς, κομουνιστές, μετανάστες και αντιφασίστες όπως ο Παύλος Φύσσας. Πάντα βέβαια με την αρωγή των τοπικών αστυνομικών αρχών.
Είδαμε πώς σε πολλές γειτονιές της Αθήνας και της επαρχίας τα τοπικά γραφεία λειτουργούσαν ως ορμητήριο για επιθέσεις σε πρόσφυγες, μετανάστες και αριστερούς αλλά και ως τόπος καθοδήγησης και διασποράς οργής και μίσους. Η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής στο κίνημα των αγανακτισμένων της πλατείας συντάγματος είχε ξεκάθαρο σκοπό την συμμετοχή στο πρώτο μαζικό “απολίτικο” κίνημα στην Ελλάδα σε μια προσπάθεια στρατολόγησης όσων περισσότερων μπορούσε από τους οργισμένους και αγανακτισμένους, με τους πολιτικούς διαχειριστές της εξουσίας, πολίτες. Είναι εξάλλου η ίδια πρακτική που συναντάμε σε όλη την Ευρώπη. Έτσι έγινε στην Ουκρανία, όπου ο αγανακτισμένος λαός έδωσε την εξουσία στους φασίστες αφού είχαν προηγηθεί τα γεγονότα της πλατείας Μεϊντάν. Έτσι κάνουν και με τα κίτρινα γιλέκα στη Γαλλία. Με τα ίδια χαρακτηριστικά που στα εθνικιστικά συλλαλητήρια για το Μακεδονικό ζήτημα η Χρυσή Αυγή αναζητεί ξανά διέξοδο σε μαζικά ακροατήρια. Βέβαια αξίζει να σημειώσουμε εδώ πώς στην περίπτωση των μακεδονικών και εθνικιστικών συλλαλητηρίων χωρίς τη στήριξη της συστημικής δεξιάς και των μέσων μαζικής ενημέρωσης η όποια προσπάθεια θα έμενε στο επίπεδο των μερικών δεκάδων γραφικών πωρωμένων φασιστών και αυτό μόνο στην επαρχία. Στην Αθήνα το κίνημα στάθηκε εμπόδιο στα σχέδια τους και οδήγησε σε συνεχή κοινωνική αποδιοργάνωση. Φάνηκε και στις εθνικιστικές καταλήψεις σχολείων τον Νοέμβριο του 2018 όπου, με έναν χονδρικό υπολογισμό στον αριθμό των κατειλημμένων σχολείων, και παρά τη μαζική συστράτευση των ΜΜΕ και του μηχανισμού της ΝΔ, το ποσοστό των κατειλημμένων σχολείων παρέμεινε σε σαρωτικά μειοψηφικό. Αυτό δεν συνέβη ούτε στα σχολεία της βορείου Ελλάδας. Με αυτήν την πρακτική λοιπόν η φασιστική οργάνωση προσπαθεί να μεταφέρει το μίσος και την αντιπαράθεση ανάμεσα στις διάφορες κοινωνικές ομάδες. Οπλίζει τα μέλη της με οργή και τα οδηγεί σε δολοφονικές επιθέσεις.
Συγκεκριμένα, στο καφενείο του χωριού Δραγώτικα Λευκίμμης, χώρος όπου πολλές συζητήσεις και ζυμώσεις γίνονταν για το θέμα του ΧΥΤΑ, βρέθηκαν το απόγευμα της Κυριακής 25 Νοεμβρίου του 2018 ο Αλβανικής καταγωγής 63 ετών Petrit Zifle και ο εκλογικός αντιπρόσωπος της Χρυσής Αυγής και κατά διαστήματα τοπικός σωματοφύλακας των βουλευτών της, Δημήτρης Κουρής. Το ζήτημα του οπλισμένου τρομοκράτη εθνικιστή Κατσίφα που πέθανε από τα πυρά της αστυνομίας στη νότιο Αλβανία ήταν στην επικαιρότητα. Σε μια κουβέντα για το Μακεδονικό των θαμώνων του καφενείου, ο φασίστας Κουρής άρχισε να προσβάλει και να απειλεί όλους τους μη έλληνες και ιδιαίτερα τους Αλβανούς μετανάστες. Ο Petrit είχε το θάρρος να υψώσει το ανάστημα του και να διαπληκτιστεί λεκτικά με τον φασίστα Κουρή ο οποίος αναγκάστηκε να αποχωρήσει απειλώντας τη σωματική ακεραιότητα του Petrit. Αργότερα έστησε καρτέρι και δολοφόνησε εν ψυχρώ με κυνηγετική καραμπίνα τον 63χρονο και πέταξε το πτώμα σε ένα χαντάκι όπου βρέθηκε το πρωί της επόμενης ημέρας από κάτοικο της περιοχής. Η εμπλοκή της Χρυσής αυγής σε αυτήν την υπόθεση είναι εμφανής. Όχι μόνο στο γεγονός ότι ο δράστης ήταν μέλος της και μάλιστα ανήκοντας στο λεγόμενο στρατιωτικό σκέλος, αλλά και γιατί ο τρόπος που προτρέπει η ηγεσία της ναζιστικής οργάνωσης να ενεργούν είναι ένας. Το μότο “Ότι κινείτε σφάζετε” έχει μόνιμη και σταθερή μορφή εντολής.
Είναι αμέτρητες οι περιπτώσεις επιθέσεων, από απλές φραστικές απειλές και εκβιασμούς μέχρι σωματικές βλάβες και φόνους. Πόσοι άραγε από τους δεκάδες μετανάστες που έβρισκαν οι αστυνομικές αρχές νεκρούς σε ποτάμια, χαντάκια και στους δρόμους της Αθήνας δεν ήταν το αποτέλεσμα της δράσης των φασιστικών ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής;
Έξι χρόνια πριν, στην περιοχή των Πετραλώνων ένας άλλος μετανάστης, ο Σαχζάτ Λουκμάν τα ξημερώματα της 17 Ιανουαρίου 2013 έπεφτε νεκρός από τα χέρια δύο μελών των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής, τους Χρήστο Στεργιόπουλο και Διονύση Λιακόπουλο. Τον μαχαίρωσαν με πτυσσόμενο μαχαίρι πεταλούδα γιατί πήγαινε στην δουλειά του και ήταν Πακιστανός. Αυτή ήταν η πρώτη αναγνωρισμένη δολοφονία από Χρυσαυγίτες που το αστικό κράτος, κάτω από την πολιτική πίεση του κινήματος λίγους μήνες μετά, αναγκάστηκε να ενσωματώσει στην δίκη της Χρυσής Αυγής βάση της οποίας και σε συνδυασμό με την δολοφονία Φύσσα χαρακτηρίζετε ως εγκληματική οργάνωση. Δεν είναι όμως το αστικό κράτος με τους θεσμικούς φορείς του που θα δώσει την απάντηση στο φασισμό. Ήδη διανύουμε τον τρίτο χρόνο της δικαστικής διαδικασίας και ο φασιστικός και ρατσιστικός μηχανισμός δεν έχει πάψει να λειτουργεί. Οι οργανωμένες επιθέσεις σε αναρχικά στέκια, πολιτικές εκδηλώσεις, αντιφασιστικές εξορμήσεις, μετανάστες, πρόσφυγες, αναρχικούς, κομουνιστές και αντιφασίστες συνεχίζονται.
Λύση στο πρόβλημα του φασισμού δεν είναι τα δικαστήρια, όσο και αν αυτά προσθέτουν ένα σημαντικό πρόβλημα που πρέπει να λύσουν το ναζιστικά επιτελεία. Η πολιτική και κοινωνική απομόνωση των φασιστών θα πρέπει να είναι το πρώτο μέλημα του αντιφασιστικού κινήματος. Η παραμονή ενός ακροδεξιού – φασιστικού κόμματος λειτουργεί νομιμοποιητικά σε εγκληματικές ρατσιστικές πρακτικές. Η δολοφονία του/της Ζακ/Ζακί, της Ελένης στη Ρόδο και της Αγγελικής στην Κέρκυρα τον τελευταίο μόλις μήνα προέρχονται από την απασφάλιση ρατσιστικών αντιλήψεων σε μικροαστικά – λούμπεν στρώματα ενάντια σε γυναίκες, ομοφυλόφιλους και μετανάστες.
Οι μάχες της Οργάνωσης Μαχητικού Αντιφασισμού στο πολιτικό σκηνικό αλλά και στο δρόμο έχουν δείξει τα εργαλεία και τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τους φασίστες. Δεν αφήνουμε κανένα περιθώριο στην Χρυσή Αυγή να σπέρνει το μίσος στην κοινωνία και τους Νέους. Μπορεί το αυγό να έχει εκκολαφθεί αλλά δεν θα αφήσουμε το φίδι να βγει από την τρύπα του. Θα το τσακίσουμε.