- Editorial | Μάχη ενάντια στον εθνικισμό και στον ρατσισμό – Μάχη ενάντια στην ακροδεξιά
- Σχόλιο για το κίνημα αλληλεγγύης ενάντια στη φασιστική ενέδρα της 26ης Μάη στο Πέραμα
- Η δίκη της δολοφονικής ενέδρας της 26ης Μάη ενάντια στην αντιφασιστική παρέμβαση της ΟΡ.Μ.Α. που έστησε το φασιστικό «σωματείο» Περάματος. Τα ψηφίσματα, οι εκδηλώσεις οικονομικής ενίσχυσης
- Η διαδήλωση της 1ης Νοέμβρη στο Νέο Ηράκλειο
- Ρωσική Επανάσταση 1917: όταν η Εξέγερση έγινε Θέση
- Πολυτεχνείο 1973: η εξέγερση που έφερε ξανά τον Κομμουνισμό στο προσκήνιο
- Γρηγορόπουλος: Ενάντια στην απονεύρωση της εξέγερσης
- Ο βρωμερός ρόλος της εργοδοσίας στον χώρο της Ναυπηγοεπισκευής
- Νέα από την ΕΝΕΔΕΠ COSCO: Μετά το κέρδος των ΒΑΕ, προς ολοταχώς για την απεργία ενάντια στο εργοδοτικό σωματείο και την ακροδεξιά
- Ο φασισμός δεν είναι μέσα μας αλλά στις οργανώσεις που τον αναπαράγουν και προωθούν. Η δολοφονία Ζακ δεν είχε μόνο φυσικούς αλλά και ηθικούς αυτουργούς
Editorial
Μάχη ενάντια στον εθνικισμό και στον ρατσισμό – Μάχη ενάντια στην ακροδεξιά
Η προβοκάτσια που έστησαν στην πλάτη ενός ακροδεξιού στη νότια Αλβανία αποδεικνύει για άλλη μια φορά πως το κυρίαρχο αστικό μπλοκ επιδιώκει να προμοτάρει την ακροδεξιά ατζέντα.
Άλλος ένας εθνικιστής τραμπούκος αλληλοσυμπληρώνει το δολοφόνο του Ζακ. Ο ρατσιστικός και εθνικιστικός οχετός αποθρασύνει τα πιο αδίσταχτα αδηφάγα ένστικτα του ανθρώπινου είδους. Το κάθε εθνίκι νομίζει πως μπορεί να μείνει ατιμώρητος σκορπώντας τον τρόμο σε κοινωνικές ομάδες. Όμως ο κάθε Σγούρδας που βασάνισε τον εργαζόμενο του Ουαλίντ Ταλέμπ στη Σαλαμίνα, ο κάθε Κατσίφας που νομίζει πως μπορεί να βαρά καλάσνικωφ επειδή είναι απόγονος από την 500η συννυφάδα του κολλητού του ξαδέρφου του σκλάβου του Λεωνίδα, ο κάθε Βιτάλης που νομίζει πως θα σκοτώνει τους «τοιούτους» που του χαλάνε την αρσενικότητα ως απόγονος του Σωκράτη και του Καραϊσκάκη, όταν θα βρίσκονται στο χώμα ή στη φυλακή λίγο θα νοιάζει τα θύματα τους αλλά και τους πολιτικούς καθοδηγητές τους.
Όλοι αυτοί είναι αναλώσιμα εργαλεία ενός σχεδίου ανασυγκρότησης της ακροδεξιάς. Η ανάδειξη από τηλεοπτικά κανάλια του περιοδεύοντος θιάσου της Χρυσής Αυγής ως «διαμαρτυρία Βορειοηπειρωτών» δεν είναι μόνο ένα απλό fake news. Προσπαθούν να αναδείξουν ένα «εθνικό ρεύμα» κόντρα στην «κομμουνιστική κυβέρνηση». Παρ` όλες τις προσπάθειες τους όμως ακόμα δεν τους «κάθεται» η συγκυρία.
Δυστυχώς, όμως, ο πολιτικός χρόνος στερεύει. Στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον πλανήτη η παγκόσμια Δεξιά ανακατεύει το πολιτικό της οπλοστάσιο. Η αστική τάξη σε ολόκληρο τον πλανήτη αναζητεί νέο αναλώσιμο ή μόνιμο δυναμικό που να την οδηγήσει στο ξεπέρασμα της κρίσης. Η άνοδος Τραμπ, η ελεγχόμενη «έξοδος» της Αγγλίας από την ΕΕ, οι ακροδεξιές κυβερνήσεις σε Ιταλία και Αυστρία και οι εθνικιστικές κινήσεις σε όλη την Ευρώπη συνθέτουν ένα αστερισμό οργανώσεων – πολιτικό εργαστήριο – για τον αστισμό. Αλλά, οι δυνάμεις του κινήματος στριφογυρίζουν γύρω από τα γνωστές πεπερασμένες συνταγές: κινηματισμός και ρεαλιστική κοινοβουλευτική ανάθεση. Στη Γερμανία την ώρα που βλέπουμε μαζικές αντιφασιστικές διαδηλώσεις, στις εκλογές ενισχύεται το συντηρητικό κόμμα των Πράσινων. Σε όλη την Ευρώπη έχουν πάψει οι πολιτικές ανακατατάξεις και όλες οι οργανώσεις οδηγούνται, είτε στην περιθωριοποίηση και στην αποστράτευση, είτε στην κοινοβουλευτική ενσωμάτωση.
Στην Ελλάδα οι δυνάμεις που αναφέρονται στην επαναστατική παράδοση του εργατικού κινήματος συνεχίζουν και παρακολουθούν αμέτοχες και αποσβολωμένες την κόντρα κυβέρνησης και ακροδεξιάς γύρω από τα εθνικά. Η επαίσχυντη συμφωνία των Πρεσπών οδήγησε τον λαό της Μακεδονίας σε ένα ταπεινωτικό δημοψήφισμα, όπου επιτεύχθηκε ένας διπλός αντιδραστικός στόχος: από τη μία η υποταγή στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς και από την άλλη η ανάδειξη του εθνικιστικού VMRO ως μοναδικού πυλώνα αντιπολίτευσης.
Κάτι αντίστοιχο γίνεται και στην ελληνική πολιτική σκηνή. Αργά αλλά σταθερά προσπαθεί να χτιστεί η ακροδεξιά ως μοναδική αντιπολίτευση στη συμβιβαστική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Οι διαδηλώσεις της Μυτιλήνης και της ΔΕΘ ήταν μια πρώτη προσπάθεια. Η πριμοδότηση των εθνικιστικών συλλαλητηρίων και η ρατσιστική ατζέντα από τον κάθε Κατσίφα, θέλουν να τρομάξουν και αυτοπεριορίσουν την ήδη διστακτική πολιτική των συλλογικοτήτων του ταξικού κινήματος. Το αστικό μπλοκ αποθρασύνεται και προχωρά σε κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα. Η κίνηση του νεοδημοκράτη Νικήτα Κακλαμάνη για ενός λεπτού σιγή στο ελληνικό κοινοβούλιο για τον τρομοκράτη Κατσίφα έδειξε για άλλη μια φορά ποιο είναι το έμπιστο πολιτικό δυναμικό των αστών αλλά και την ανεπάρκεια των δυνάμεων της Αριστεράς να αντιδράσουν σε αυτή την κίνηση.
Η διαμόρφωση ενός τρίτου Αντικαπιταλιστικού Πολιτικού Πόλου δεν θα προκύψει από μία ιδεοληπτική περιχαράκωση έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ και την ακροδεξιά. Η άμεση και συνολική σύγκρουση με τον εθνικισμό είναι ο οδικός χάρτης που θα επιτρέψει να εμφανιστεί η διεθνιστική στρατηγική ως πυλώνας πολιτικής ανασυγκρότησης. Μέσα από την συνολική και έμπρακτη αντιπαράθεση σε απόψεις, αλλά και στον δρόμο, στην ακροδεξιά που στήνει τη ρατσιστική και εθνικιστική προπαγάνδα μπορεί να γίνει ορατός ένας μαζικός εναλλακτικός κομμουνιστικός άξονας.
Η Διεθνιστική Πρωτοβουλία παρόλες τις μικρές δυνάμεις της μπορεί να παίξει ένα σημαντικό ρόλο. Πλησιάζοντας το Γενάρη του 2019 με αφορμή την επέτειο των Ιμίων αλλά και την επερχόμενη κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, η Οργάνωση Μαχητικού Αντιφασισμού θα δώσει τις δυνάμεις της, ώστε να υπάρξει η κατάθεση μιας εναλλακτικής διεθνιστικής στρατηγικής.
