Στις 31/3/2017 πραγματοποιήθηκε από την ΟΡΜΑ πορεία από το Village Park προς την Παλιά Κοκκινιά. Διοργανώθηκε με αφορμή την τραμπούκικη ενέδρα που στήθηκε μια βδομάδα πιο πριν ενάντια στην αντιφασιστική παρέμβαση της ΟΡΜΑ καθώς και με αφορμή τις επανειλημμένες επιθέσεις μιας φασιστικής συμμορίας απέναντι σε μετανάστες εργάτες, κυρίως πακιστανικής καταγωγής. Πλαισιώθηκε από 100 συντρόφους/ισσες περίπου και συμμετείχαν σε αυτήν η ΠΕΝΕΝ, η Δημοτική Κίνηση Νίκαιας-Ρέντη «Κόντρα στο Ρεύμα» και το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα. Η διαδρομή κινήθηκε μέσω της οδού Θηβών προς την πλατεία, η οποία αποτελεί σημείο συνάντησης της εν λόγω συμμορίας. Υπήρχε έντονη αστυνομική παρουσία και αφού η πορεία πραγματοποίησε μια στάση, όπου φωνάχτηκαν συνθήματα και διαβάστηκε το κείμενο καταγγελίας της ΟΡΜΑ, τέλος επέστρεψε στο σημείο έναρξής στης, στο Village.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συναντάμε μια τέτοια κατάσταση, δηλαδή μια συμμορία που με κέντρο μια γειτονιά πραγματοποιεί ρατσιστικές επιθέσεις. Μια παρόμοια κατάσταση έχουμε και στον Ασπρόπυργο, στην περιοχή της Γκορίτσας. Η πολιτική πίεση και οι συνεχόμενες νίκες του αντιφασιστικού κινήματος απέναντι στην Χρυσή Αυγή, την έχουν φέρει σε πολιτική αδυναμία να πραγματοποιήσει κεντρικές πολιτικές συγκεντρώσεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ένταση της δράσης της μέσω συμμοριών τραμπούκων, οι οποίοι λειτουργούν υπό την πολιτική της κάλυψη αλλά όχι ανοιχτά σαν κομματική δράση. Οι καμουφλαρισμένες αυτές φασιστικές συμμορίες πάντα προσπαθούν να προβάλλουν μια άλλη αιτία της δράσης τους, πέρα από τη φασιστική τους υπόσταση. Στην προκειμένη περίπτωση της παλιάς Κοκκινιάς, επιχειρήθηκε να λάβει χαρακτηριστικά γειτονιάς της τοπικής ομάδας, ώστε να μην προβληφθούν τα αντιφασιστικά χαρακτηριστικά της δράσης της οργάνωσής μας.
Από την πρώτη μέρα, ξεκίνησαν στα social media αναρτήσεις από συγκεκριμένο πρόσωπο της Θύρας 7, τον Νίκο Ανδρόνικο, γνωστό ως «Χάρο», με σκοπό να συσκοτίσουν την κατάσταση. Δηλαδή να αφεθούν τα φασιστικά χαρακτηριστικά της εν λόγω συμμορίας και να μπουν περιεχόμενα στη σύγκρουση που να αφορούν την γειτονιά, την ομάδα, κλπ. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι αντιφασιστικές μάχες επιχειρούνται να συσκοτιστούν με αυτό τον τρόπο, σε ξεκάθαρα φασιστικές επιθέσεις να επιχειρείται η κυριαρχία άλλων κοινωνικών ταυτοτήτων των επιτιθέμενων φασιστών. Ο ιδιωτικός στρατός του Μελισσανίδη που, με όρους παρακράτους, επιτίθεται σε πολιτικούς χώρους και αγωνιστές/ριες στη Φιλαδέλφεια, να ορίζεται σαν ΑΕΚτζήδες που θέλουν γήπεδο για την ομάδα τους. Η πυρπόληση της κατάληψης Libertatia στη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια του εθνικιστικού συλλαλητηρίου να χρεώνεται σε οπαδούς του ΠΑΟΚ και η κουβέντα να είναι άμα είναι από τον τάδε ή από το δείνα σύνδεσμο. Για μας, όλη αυτή η κουβέντα είναι ιδιαιτέρως προβληματική, δεν έχει να προσφέρει τίποτα στην ανάγνωση της αντιφασιστικής μάχης, προκαλεί μόνο σύγχυση και είναι άλλη μια κάλυψη για τους φασίστες. Το κομμάτι της κερκίδας δεν είναι ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα, είναι άλλο ένα πεδίο για προπαγάνδα των συλλογικοτήτων και των οργανώσεων της τάξης. Το αν εκεί μέσα δημιουργούνται, συσπειρώνονται και δρούνε φασιστικές και ναζιστικές συμμορίες, είναι χρέος του αντιφασιστικού κινήματος να τις βρίσκει και να τις τσακίζει, όπως κάνει σε κάθε ανάλογο κοινωνικό πεδίο. Στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στα σωματεία, στις γειτονιές. Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία να παλινδρομεί αυτή η κατεύθυνση επειδή μπαίνουν μπροστά άλλες κοινωνικές ταυτότητες: του οπαδού, του φίλαθλου – τρίχες κατσαρές.
Είναι χρέος του αντιφασιστικού κινήματος να αντιπαρατεθεί με τους φασίστες με κάθε τρόπο που ορίζει η συγκυρία. Πρέπει να γίνει κοινώς αντιληπτό ότι όσο η Χρυσή Αυγή θα στριμώχνεται πολιτικά, τόσο θα ξεπετάγονται παράλληλες ιστορίες με νυχτερινές επιθέσεις, τραμπουκισμούς, κλπ. Οι συλλήψεις των ΑΜΕ και των Combat 18 αποδεικνύουν ξεκάθαρα τις οργανωτικές σχέσεις της Χρυσής Αυγής με τον λεγόμενο κατ’ επίφαση «αυτόνομο» εθνικιστικό χώρο. Όλοι αυτοί οι υποτιθέμενοι αδέσποτοι τραμπούκοι, μαχαιροβγάλτες ή αποτυχημένοι βομβιστές αποτελούν οργανωτικό κομμάτι του φασιστικού σχεδίου, που μπορεί να μην αναλαμβάνει η Χρυσή Αυγή την ευθύνη για την δράση τους αλλά παραμένει ένα πολιτικό κέντρο που λειτουργεί σαν ομπρέλα για το σύνολο της δράσης των ακροδεξιών στη χώρα αναλαμβάνοντας την ευθύνη ή διαχωρίζοντας την θέση της, ανάλογα με την συγκυρία και τους πολιτικούς συσχετισμούς της κάθε περιόδου.
Το αντιφασιστικό κίνημα με την εμπειρία των νικών απέναντι στη Χρυσή Αυγή θα τσακίσει οποιαδήποτε προσπάθεια αναδιάρθρωσης της ναζιστικής γκρούπας. Είτε αυτή περιλαμβάνει ένα νόμιμο πρόσωπο, μια σοβαρή Χρυσή Αυγή, είτε με την δημιουργία ακέφαλων πυρήνων ναζιστικής δράσης, αποτελούν τακτικές του ίδιου πολιτικού σχεδίου. Η σωστή ανάλυση των δεδομένων της κάθε επιμέρους μάχης είναι το κλειδί για την νίκη. Όπως έγινε στο Πειραιά και πολύ πιο συγκεκριμένα στο Πέραμα, η μεθοδική απαγκίστρωση των φασιστικών πυρήνων από τον κοινωνικό ιστό είναι το κλειδί για τον τελικό εξοβελισμό τους από κάθε γειτονιά. Με μεθοδική δουλειά στα σχολεία, τους χώρους εργασίας, κλπ., δημιουργούμε ένα ασφυκτικό περιβάλλον για τους φασίστες.
Παρ’ όλη την εθνικιστική έξαρση τη τελευταίας περιόδου που θα έμοιαζε βούτυρο στο ψωμί των φασιστών, το αντιφασιστικό κίνημα με την συνεχόμενη δράση του δεν έχει επιτρέψει τη δημιουργία μιας κοινωνικής τάσης προς τα φασιστικά προτάγματα. Ήδη το διεθνές κλίμα, με την άνοδο της ακροδεξιάς, σιγοντάρει κι αυτό προς μια τέτοια κατεύθυνση παρ όλα αυτά οι νίκες του αντιφασιστικού κινήματος, η συνεχόμενη πρόοδός του και οι τομές που βάζει στο σύνολο του ταξικού κινήματος, ανοίγουν νέους δρόμους προσέγγισης των ζητημάτων, κλείνοντας παράλληλα το δρόμο στις φασιστικές συμμορίες που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση.