Το Σάββατο 23 Ιούνη διοργανώσαμε ανοιχτή πολιτική συζήτηση στην πλατεία Ηρώων στο Πέραμα με συμμετοχή πάνω από 50 συντρόφων και φίλων, ενώ μοιράστηκαν δεκάδες περιοδικά Αντιφασιστική Φρουρά (τεύχος 11ο). Η υλοποίηση τέτοιων ανοικτών εκδηλώσεων αποτελεί μία συνθήκη που κατέστει εφικτή μόνο με τα εργαλεία και τις δράσεις του μαχητικού αντιφασισμού όπως κι έχει επιτευχθεί και στον Πειραιά τα τελευταία 2 χρόνια. Μια αλληλουχία στοχευμένων δράσεων (όπως στα καραβάκια, στη Ζώνη και στην τοπική λαϊκή αγορά) με συνέπεια σε περιοχές που υφίστανται την φασιστική απειλή αποτελεί προτεραιότητα για την εκδίωξη των φασιστών και την προοπτική κατάθεσης μιας κομμουνιστικής πρότασης.
Την εκδήλωση άνοιξαν ο εκπρόσωπος της ΟΡ.Μ.Α. που αναφέρθηκε στην ταξική ιστορία του Περάματος. Οι αγώνες της εργατικής τάξης μετέτρεψαν την παραγκούπολη που ήταν το Πέραμα στη δεκαετία του `70 σε εύρυθμο και κατοικήσιμο δήμο. Οι κατοικίες των εργαζομένων ήταν απλά παραπήγματα γύρω από τα καζάνια της SHELL χωρίς ύδρευση και αποχέτευση. Οι σκληροί αγώνες των συνδικάτων και των οργανώσεων της εργατικής τάξης σε εργασιακό και αυτοδιοικητικό πλαίσιο έφεραν τις σημαντικές αυξήσεις στα μεροκάματα, τις συνθήκες ασφαλείας στη Ζώνη και την ένταξη του δήμου στο Σχέδιο Πόλης ανοίγοντας δρόμους, οικοδομές και ένταξη στη κεντρική διάθεση ρεύματος και νερού.
Η αστική αντεπανάσταση προσπαθεί να ξαναγράψει την ιστορία. Μεταφέρει στο ταξικό κίνημα την ευθύνη των μνημονίων, συσκοτίζοντας την πραγματικότητα, δηλαδή πως υπάρχει μια παγκόσμια αστική κρίση που είναι υπεύθυνη για την κατάρρευση της παραγωγής. Οι ακροδεξιοί τραμπούκοι και τα φασιστικά τάγματα εφόδου επεχείρησαν τα περασμένα χρόνια δια του τρόμου να επιβάλλουν αυτή τη θεώρηση. Η διάλυση των συνδικάτων και τρων συλλογικοτήτων των δυνάμεων της εργασίας θα κατοχύρωνε την ενοχοποίηση των ταξικών αγώνων.
Πλέον τα τελευταία χρόνια οι δυνάμεις του ταξικού κινήματος αποκτούν ξανά την αυτοπεποίθηση που τους έλειπε. Ποτέ το Πέραμα δεν είχε γίνει «δεξιό», «φασιστικό» ή «εθνικιστικό». Πάντα η πλειοψηφία ήταν και είναι με τις απόψεις της ταξικής αδερφοσύνης και της αλληλεγγύης, μόνο που η φασιστική τρομοκρατία σε συνεργασία με την αστυνομία και τους κρατικούς μηχανισμούς προσπάθησε να σπείρει το φόβο στις ταξικές δυνάμεις. Η διάλυση του λακέδικου σωματείου «Αγ. Νικόλαος» μετά το κλείσιμο της τοπική οργάνωσης της Χρυσής Αυγής θα βάλει οριστικό τέλος σε αυτή τη σύντομη ιστορία της παρακρατικής δράσης.
Στη συνέχεια ο Πρόεδρος της Π.Ε.Ν.Ε.Ν. έκανε μια αναδρομή στο χτίσιμο του δουλεμπορικού σωματείου στη Ζώνη. Αναδείχτηκαν οι διασυνδέσεις του με το εφοπλιστικό κεφάλαιο και οι ξετσίπωτες τοποθετήσεις του υπέρ των εργολάβων και των αντεργατικών μέτρων. Πρόκειται για παράνομο και ψευδεπίγραφο «σωματείο εργαζομένων», αφού δεν έχει υποστηρίξει ούτε μία διεκδίκηση τα 3-4 χρόνια που «λειτουργεί», ενώ μόνιμα υποστηρίζει τη διάλυση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την κατάργηση της υπερωριακής αμοιβής κλπ. Παράλληλα, αντικρούστηκε το περίφημο success story της κυβέρνησης και η υποτιθέμενη ανάπτυξη μιας που τα «παραγωγικά σχέδια» του ΣΥΡΙΖΑ εξαντλούνται στην αποικιοκρατικές συμβάσεις της COSCO.
Στη συζήτηση, επίσης, τοποθετήθηκαν η σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ «Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση» και σύντροφος που ήταν παρών στη φασιστική ενέδρα της 25ης Μαΐου.
Η εκδήλωση διακόπηκε από την δυνατή καταιγίδα που έπληξε την περιοχή και η συνέχεια θα δοθεί στους δρόμους, όχι μόνο του Περάματος, αλλά της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και κάθε άλλης, πόλης ώστε να ξεριζωθεί ο φασισμός και η ακροδεξιά. Η οικοδόμηση ενός ικάνου δυναμικού που να υπερβαίνει την φασιστική τρομοκρατία, να σπάει το κλίμα φόβου και να προτάσσει τις ιδέες της ταξικής αλληλεγγύης και της εργατικής πάλης αποτελεί προτεραιότητα για τον αντικαπιταλιστικό αγώνα.
