Στις 18 του Σεπτέμβρη κλείνουμε δύο χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Μετά από εκείνο το βράδυ, καμιά συλλογικότητα, κανένα κόμμα δεν μπορούσε να κρυφτεί, όσο κι αν το επιθυμούσε. Ο φασισμός έδειχνε τα σάπια δόντια απειλητικά σε κάθε αγωνιστή, προς κάθε πλευρά του εργατικού, ταξικού κινήματος. Όμως καταφέραμε και αποτρέψαμε το ναζιστικό κίνημα και το απονομιμοποιήσαμε σε μεγάλη κλίμακα.
Δύο χρόνια μετά, την ώρα που το ηρωικό παλλαϊκό κίνημα του «ΟΧΙ» στα μνημόνια ξεφτιλίζει την μνημονιακή προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ, την ώρα που χιλιάδες αγωνιστές διατρανώνουν «όταν λέμε ΟΧΙ, εννοούμε ΟΧΙ» και αναζητούν πολιτικά και οργανωτικά εργαλεία αντίστασης στην αστική αντεπανάσταση του Τ.Ι.Ν.Α. (δεν υπάρχει εναλλακτική – there is no alternative) , οι οργανώσεις του κινήματος τείνουν να ξαναπέσουν στο ίδιο λάθος, της περασμένης περιόδου: της υποτίμησης του φασιστικού κινδύνου.
Η Χρυσή Αυγή δεν έχει μετατραπεί σε μια κοινοβουλευτική καρικατούρα ακροδεξιάς βερμπαλιστικής προσαρμογής. Περιμένουν να ξεμπερδέψουν με τις δικαστικές τους περιπέτειες, κτίζοντας παράλληλα υποδομή για την επόμενη εφόρμηση τους. Τα φασιστικά κόμματα δεν χτίζουν μακροπρόθεσμες κοινωνικές γειώσεις. Μόνο παραμονεύουν τις ευκαιρίες κατάληψης εξουσίας.
Στις 18 του Σεπτέμβρη θα έπρεπε να αναβαθμιζόταν η διαδήλωση προς τιμή του ηρωικού Παύλου Φύσσα σε μια πανκινητοποίηση της τάξης στο κέντρο της Αθήνας και να γινόταν εφαλτήριο ανασυγκρότησης του αντιφασιστικού κινήματος αναδεικνύοντας την παρωδία δίκης της Χρυσής Αυγής και την πιθανή αναβάπτισή της σε σοβαρό συνομιλητή του πολιτεύματος. Δυστυχώς κινδυνεύει να υποβαθμιστεί είτε σαν ένα τοπικό γεγονός είτε σαν καρικατικούρα κομματικών φιεστών.
Οι οργανώσεις που διεκδικούν την προβολή των κινηματικών διαδικασιών απέναντι στον κοινοβουλευτικό κομφορμισμό και τη λογική της ανάθεσης, θα έπρεπε να πρωτοστατήσουν στη συγκρότηση μια τέτοιας κινητοποίησης. Τα κόμματα της αριστεράς θα έπρεπε να μετατρέψουν την τελευταία μέρα της προεκλογικής περιόδου να είναι μέρα αντιφασισμού και αντικαπιταλισμού. Να ζητήσουν να μη γίνει καμιά προεκλογική συγκέντρωση παρά μόνο διαδηλώσεις.
Σαν ΟΡΜΑ θα προσπαθήσουμε στις γειτονιές, στις σχολές και στα σχολεία, σε κάθε μικρή ή μεγάλη κινητοποίηση να βοηθήσουμε στη στράτευση στον αντιφασιστικό αγώνα και στον ταξικό πόλεμο που συνεχίζεται κόντρα στους μνημονιακούς μονόδρομους.
Αθήνα 3 Σεπτέμβρη 2015
