Η επέτειος των Ιμίων έχει υπάρξει όλα αυτά τα χρόνια κεντρική μάχη του αντιφασιστικού κινήματος. Η επιτυχημένη συνταγή της περσινής χρονιάς , η μετατροπή δηλαδή της φασιστικής φιέστας σε διεθνιστική γιορτή, ήτανε ο κεντρικός μπούσουλας και για την φετινή διοργάνωση.

Φέτος όμως το κλίμα ήταν τελείως διαφορετικό στην αντιφασιστική μάχη, δεν κυριαρχούσαν οι ελληνοτουρκικοί εθνικοί ανταγωνισμοί αλλά είχε επανέλθει στην επικαιρότητα το μακεδονικό ζήτημα. Μέσα από την πρώτη εθνικιστική συγκέντρωση στην Θεσσαλονίκη ήταν πια ξεκάθαρο ότι οι φασίστες δεν ηγεμονεύουν στην συγκεκριμένη συγκέντρωση ούτε στα χαρακτηριστικά ούτε στον αριθμό παρ` όλα αυτά είναι οργανικό κομμάτι της ενώ παράλληλα ξεπλένονται και νομιμοποιούν την παρουσία τους στο δρόμο.

Η Χρυσή Αυγή από την μεριά της κινήθηκε ιδιαίτερα συντηρητικά δείγμα και της δυσκολίας που της έχουν φέρει και οι συνεχείς ήττες από το αντιφασιστικό κίνημα. Παρόλο που το κλίμα ήτανε βούτυρο στο ψωμί των φασιστών η κίνηση τους περισσότερο αδυναμία έδειξε παρά διάθεση αντεπίθεσης. Η αναβολή της καθιερωμένης ημερομηνίας των Ιμίων για να συμπέσει στο σαββατοκύριακο του εθνικιστικού συλλαλητηρίου όχι μόνο δεν έδωσε νέα πνοή στη συγκέντρωση τους αλλά την μετέτρεψε σε μια θλιβερή κομματική φιέστα που δεν συσπείρωσε άνθρωπο πέρα από τον οργανωμένο πυρήνα της ναζιστικής οργάνωσης.

Εμείς σαν ΟΡ.Μ.Α. από την πρώτη στιγμής είδαμε τη διεθνιστική συγκέντρωση των Ιμίων σαν το κέντρο που θα συσπειρωθεί στ το κίνημα. Η επιμονή μας και στις δύο διεθνιστικές συγκεντρώσεις έδωσαν τον απαραίτητο χώρο στο ταξικό κίνημα να οργανώσει την κίνηση του καθώς και άλλαζε τον ρυθμό του αντιπάλου σπάζοντας την αλληλουχία των κινητοποιήσεων του. Δυνάμωνε την φωνή του κινήματος η οποία παρόλο που είναι μειοψηφική έσπαγε αυτήν την απόλυτη ομοφωνία που πήγαινε να επιβληθεί.

Και οι δύο διεθνιστικές συγκεντρώσεις ήταν απόλυτα επιτυχημένες. Αλλάξανε άρδην το κλίμα των ημερών και παρόλο που δεν αρκούσαν για σταματήσουν ακαριαία την εθνικιστική έξαρση βάλανε μια σωστή κατεύθυνση και έναν τρόπο συσπείρωσης του κινήματος. Οργανωμένα, μαχητικά, διεθνιστικά προχωράμε… Η μάχη με τον εθνικισμό δεν κρίθηκε, είναι μπροστά μας.