- Editorial | Απέναντι στα διαλυτικά αδιέξοδα των καπιταλιστών να προβάλλουμε την Κομμουνιστική απάντηση
- Τραμπ Vs Μασκ: η κορυφή του παγόβουνου της κρίσης
- Η ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα αποτυπώνεται πλήρως με μία λέξη: ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ
- Η απόκρουση της επίθεσης ΝΔ στον εργασιακό τομέα και την δημόσια εκπαίδευση
- Ογδόντα χρόνια από το τέλος του 2ου ιμπεριαλιστικού παγκοσμίου πολέμου και ο μύθος της «αντιφασιστικής νίκης»
- Όταν σπάνε οι απαγορεύσεις των εργοδοτών και της κυβέρνησης
- Ο ρατσισμός ως καύσιμο της κυβερνητικής πολιτικής
- Μια αθώωση – νίκη απέναντι στην κατασταλτική μανία
- Ο δεύτερος βαθμός των δικών της επίθεσης που δέχθηκε η ΟΡΜΑ στο Πέραμα το 2018
- Στην εποχή των τεράτων, χτίζουμε κομμουνιστικούς πυρήνες στις γειτονιές
Editorial
Απέναντι στα διαλυτικά αδιέξοδα των καπιταλιστών να προβάλλουμε την Κομμουνιστική απάντηση
Η 2η κυβέρνηση Τραμπ εμφανίστηκε σαν ο οδοστρωτήρας που θα αλλάξει τον πλανήτη. Θα σταματούσε τον πόλεμο σε Ουκρανία – Παλαιστίνη, θα έχωνε τους λαούς στο τσεπάκι της, θα ξήλωνε τις παλιές αργόστροφες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, θα έβαζε στη θέση τους τις «βδέλλες» της ΕΕ, του Καναδά, της Λατινικής Αμερικής και της Κίνας που κερδοσκοπούν εις βάρος του «αγνού αμερικάνου εργαζόμενου», θα ξήλωνε το ελλειμματικό δημόσιο, θα πετούσε την δικαιωματική ατζέντα ξηλώνοντας κάθε φυλετική ή φιλοοπεριβαλλοντολογική μεταρρύθμιση και θα έφτιαχνε ξανά την βαριά βιομηχανία των ΗΠΑ μέσα στα σύνορά της «για να μην έχει ανάγκη κανένα»: Θα έκανε την Αμερική ξανά μεγάλη! Έξι μήνες μετά το μόνο που έχουμε είναι τη διόγκωση της παγκόσμιας απορρύθμισης.
Όλα τα μέτωπα έχουν ανοιχτεί και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό των ΗΠΑ. Το Υπουργείο Παιδείας καταργείται, η ICE επιτίθεται με κουκουλοφόρους στους μετανάστες και ενισχύεται από την εθνοφρουρά και τους πεζοναύτες, εγκαταλείπονται προγράμματα υγείας, περιβάλλοντος και κοινωνικής αλληλεγγύης, διώκονται οι φιλο-παλαιστινιακές φωνές και αυξάνονται όλα τα κονδύλια για το στρατό και τις παράπλευρες επενδύσεις. Στη διεθνή σκηνή υποστηρίζονται ακροδεξιές κινήσεις και στην Παλαιστίνη προσπαθούν να υλοποιήσουν το πρόγραμμα «Ριβιέρα» διαλύοντας κάθε ανθρώπινη συνθήκη διαβίωσης στη Γάζα. Οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν αντίστοιχο Ζελένσκι να υπογράψει την εθελοντική μετατροπή τους σε γκαρσόνια των ισραηλινών.
Το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα προσπαθεί να αντισταθεί παρ΄όλη την παραλυτική αφάνεια της παγκόσμιας αριστεράς. Σε κάθε μεριά του πλανήτη χιλιάδες διαδηλώνουν ενάντια στη γενοκτονία, υπέρ της διατήρησης των όποιων κοινωνικών υπηρεσιών έχουν απομείνει και των δημοκρατικών δικαιωμάτων των γυναικών και των μεταναστών. Όμως αυτό το κίνημα δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο μια κρατική γραφειοκρατία. Γύρω από το κράτος συγκροτούνται κοινωνικά τμήματα του αστικού μπλοκ. Κρατικοδίαιτοι μικροαστοί, μπάτσοι, διευθυντές, ανώτερο υπαλληλικό προσωπικό, λουμπεναριά που χαρτζιλικώνονται από μικρούς και μεγάλους καπιταλιστές συγκροτούν μια ευρεία κοινωνική βάση που είναι έτοιμη να «πεθάνει» υπερασπιζόμενη το ακροδεξιό κράτος. Στην Ισπανία χιλιάδες διαδηλωτές καθοδηγούμενοι από το δεξιό Λαϊκό Κόμμα και το φασιστικό Βοξ προσπαθούν να ρίξουν τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση Σάντσεθ.
Στην Ελλάδα ακόμα και την πιο «σκληρή» και αποκαλυπτική περίοδο του σκανδάλου των Τεμπών ανάμεσα στις δύο κινητοποιήσεις Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου 2025 το 25% στα γκάλοπ είχε εμπιστοσύνη στους χειρισμούς της κυβέρνησης! Αυτό το δομημένο πολιτικό δυναμικό αναπαράγεται και ανατροφοδοτείται μέσα από τον οικονομικό, ιδεολογικό και πολιτικό έλεγχο των καπιταλιστών. Το σκάνδαλο των αγροτικών επιδοτήσεων είναι ένα ακόμα από την προσπάθεια πριμοδότησης του πελατειακού της μηχανισμού. Η ΝΔ αφήνει την «αγορά» να κανιβαλίζει τα ισχνά εισοδήματα των πληβείων τάξεων μέσα από τις ανεξέλεγκτες αυξήσεις αγαθών πρώτης ανάγκης (ενοίκια, σουπερμάρκετ, ενέργεια κλπ). Από την άλλη επιτίθεται στο εργατικό κίνημα μέσα από διώξεις, μηνύσεις και απολύσεις για να περάσουν τα προγράμματα απορρύθμισης. Ναι, η ΝΔ δεν προχωρά μέτρα στήριξης ή ανοικοδόμησης της οικονομίας αλλά όλα τα μέτρα έρχονται να διαλύσουν κάθε λειτουργικό εργασιακό τομέα. Στα νοσοκομεία και στην παιδεία τα απογευματινά ιατρεία και η ιδιωτικοποίηση δεν φέρνει νέες παροχές αλλά διαλύει τις υπάρχουσες. Αντίστοιχα το real estate και η άνοδος της οικοδομής έχει φέρει Airbnb και σπίτια πανάκριβα που μένουν άδεια μιας και κερδοσκοπούν οι εργολάβοι στις «προοπτικές» της αυριανής κερδοφορίας. Στην ενέργεια οι πολλαπλές εταιρείες διανομής δεν λειτουργούν με τον υποτιθέμενο νόμο «προσφοράς και ζήτησης». Η αξία του ρεύματος ακριβαίνει είτε με φτηνό είτε με ακριβό φυσικό αέριο. Αλλά και η διάσπαση – ιδιωτικοποίηση παραγωγής – διανομής ρεύματος φέρνει ακόμα μεγαλύτερη σπατάλη ενέργειας και blackout επειδή λειτουργούν με συγχρονισμένα συστήματα ανάμεσα στην παραγωγή και τη διακίνηση.
Η ΝΔ δεν έχει ούτε απάντηση, ούτε λύση στην παγκόσμια και ενδοχώρια κρίση. Το μόνο που της έχει απομείνει είναι το ξεπούλημα, η κρατική πριμοδότηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας και η μπατσοκρατόρια. Για κάθε μία «μη σύλληψη για λόγους δημοσίου συμφέροντος» σαν αυτή του Γιαννακόπουλου – ΒΙΑΝΕΞ, υπάρχουν δεκάδες δολοφονίες και βασανισμοί πολιτών σαν τον Μάγγο, Σαμπάνη, Καμράν.
Απέναντι στους καταστροφικούς αυτοσχεδιασμούς Τραμπ – Μητσοτάκη που οδηγούν τον κόσμο σε πολεμικό όλεθρο και κοινωνική διάλυση μπορούμε να αυτοκυβερνηθούμε! Ο κάθε πολιτικάντης το μόνο που ξέρει από «διακυβέρνηση» είναι να σπρώχνει κρατικό χρήμα σε «δικούς» του και να εξυπηρετεί επιχειρηματικά σχέδια. Και, φυσικά, αυτό το «σχέδιο» του επιχειρηματία είναι να σκαρφίζεται ένα επιχειρηματικό πλάνο για να καρπώνεται την κρατική επιδότηση. Πρέπει να βάλουμε τέλος στο φαύλο κύκλο της κρίσης!
Η αριστερά προσπαθεί να κινηθεί ανάμεσα στο ριζοσπαστισμό των κινημάτων και τη ρεαλιστική διακυβέρνηση. Τις περισσότερες φορές αυτές οι δύο τάσεις αλληλοσυμπληρώνονται. Οι υποστηρικτές της «ριζοσπαστικής» αριστεράς χρειάζονται μια σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση για να την «πιέσουν» να κινηθεί πιο αριστερά. Οι υποστηρικτές του «ρεαλισμού» χρειάζονται την «κινηματική» αριστερά για να τη χρησιμοποιήσουν στο παζάρι με την αστική τάξη.
Χρειαζόμαστε μια άλλη αριστερά! Μια αριστερά της κομμουνιστικής εξέγερσης. Μια αριστερά που τα καράβια αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη θα μετατραπούν σε θύλακες πολιτικής και στρατιωτικής εξέγερσης ενάντια στους σιωνιστές, όπως στη δεκαετία του ΄70 με την οργανωτική και πολιτική ενότητα που δημιουργήθηκε ανάμεσα στην Επαναστατική Αριστερά και στην παλαιστινιακή αντίσταση.
Είμαστε μέσα στα κινήματα αντίστασης – ετοιμάζουμε την αυριανή εξουσία!