Τον περασμένο Νοέμβριο γίναμε μάρτυρες μιας προσπάθειας συγκρότησης «μαθητικού εθνικιστικού κινήματος». Ωστόσο, δεν πέφτουμε από τα σύννεφα, γνωρίζουμε σε ποια κοινωνία ζούμε. Οφείλουμε να εξετάσουμε τα γεγονότα χωρίς να τα διογκώνουμε ή να τα υποτιμούμε, αν θέλουμε να αντιληφθούμε πώς προκύπτουν και πώς τσακίζονται.
Οι “αυθόρμητες” κινητοποιήσεις ξεπήδησαν από ένα διαδικτυακό κάλεσμα το οποίο έλαβε μεγάλες διαστάσεις και υποστηρίχθηκε από τα συστημικά ΜΜΕ. Τις μέρες πριν την 29/11 πραγματοποιήθηκαν σε κάποιες πόλεις της επαρχίας εθνικιστικές μαθητικές πορείες οι οποίες, αν και μειοψηφικές, αξιοποιήθηκαν στο έπακρο από τα ΜΜΕ για να χτιστεί κλίμα ξεσηκωμού.
Η συνέχεια ήταν, φυσικά, αναντίστοιχη της παραπάνω πλάστης εικόνας. Στην επαρχία δεν κλιμακώθηκε η ένταση ενώ στην Αθήνα οι εθνικιστικές καταλήψεις ήταν ελάχιστες και άμαζες. Ταυτόχρονα πανελλαδικά υπήρξαν αντιφασιστικές καταλήψεις που έβαλαν φρένο στις ορέξεις των φασιστών και στην Αθήνα χιλιάδες αντιφασίστες μαθητές διαδήλωσαν στο κέντρο της πόλης. Μελανό σημείο αποτέλεσε η περίπτωση της Θεσσαλονίκης. Η αδυναμία του κινήματος να ισοπεδώσει, όπως στην Αθήνα, κάθε προσπάθεια φασιστικής συγκέντρωσης τα περασμένα χρόνια και οι συγκεντρώσεις για το μακεδονικό άφησαν τον απαραίτητο χώρο να υπάρξει μαθητική εθνικιστική πορεία. Η οποία όμως δεν έμεινε αναπάντητη καθώς υπήρξε μαζική αντιφασιστική αντισυγκέντρωση την ίδια ώρα.
Σε αντίθεση με τις συγκεντρώσεις του ‘92 για το μακεδονικό σήμερα τα παραδοσιακά αστικά κόμματα εξουσίας βρίσκονται στην αντιπολίτευση. Τα σχολεία δεν έκλεισαν με εντολή της κυβέρνησης ώστε να συμμετέχουν οι μαθητές σε κινητοποιήσεις. Στους μαθητές δεν μοιράστηκαν μπλουζάκια “Η Μακεδονία είναι Ελληνική” ούτε τους δόθηκε δωρεάν μεταφορά να κατέβουν από την επαρχία στη Θεσσαλονίκη. Έτσι, αναζητήθηκαν άλλες “από τα κάτω” δίοδοι ώστε να χτιστεί η ακροδεξιά ατζέντα. Τα ΜΜΕ φούντωσαν την εικόνα του καλέσματος. Συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ στήριξαν με ανακοινώσεις, που παρότρυναν σε καταλήψεις, αλλά και με απευθείας ηθική στήριξη τους μαθητές. Η Χρυσή Αυγή προσπάθησε να προβάλλει την πλαστή εικόνα των μαζικών κινητοποιήσεων. Συμμετείχε ενεργά στην οργάνωση τους ωστόσο δεν προέβαλε τις δικές τις επιτυχίες αλλά το σύνολο, δείγμα των ισχνών δυνάμεων της.
Φυσικά δεν βρισκόταν σε κάθε σχολείο κάποιος πυρήνας δράσης της ΧΑ ή ακροδεξιοί συνδικαλιστές οι οποίοι να παραπλάνησαν μαθητές που δεν γνώριζαν τι έκαναν. Στην κοινωνία μας υπάρχει συγκροτημένο ακροδεξιό κοινωνικό μπλοκ το οποίο σαφώς περιέχει και εθνικιστές μαθητές όπως και υπάρχουν αντίστοιχα αριστεροί ή αναρχικοί αντιεθνικιστές και αντιφασίστες μαθητές. Προφανώς και υπάρχουν και ευρύτερες life style προσεγγίσεις. Αλλά αν αρνηθούμε την πραγματικότητα και θεωρήσουμε ότι υπήρχαν απλώς παραπλανημένοι άβουλοι μαθητές, τότε βρισκόμαστε σε ένα τέλμα όσο αφορά την αντιμετώπιση του φασιστικού κινδύνου στα σχολεία.
Το κίνημα, δυστυχώς, έδειξε μεγάλη αδυναμία να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Η αντίληψη πως οι μαθητές αυθόρμητα και απομονωμένα θα ισοπεδώσουν την ακροδεξιά στα σχολεία, είναι καταστροφική. Είναι η λογική που άφησε απομονωμένους και ευάλωτους τους Νικαιώτες και τους κατοίκους του Αγίου Παντελεήμονα να προσπαθούν να απαντήσουν στα συγκροτημένα σχέδια της φασιστικής μηχανής την περίοδο 2010 – 2013. Αν το πρωί της 29/11 υπήρχαν σε κάθε σχολείο δύο αντιφασίστες να μοιράζουν απλώς ένα κείμενο, κανένας φασίστας δεν θα τολμούσε να προχωρήσει σε κατάληψη. Την επόμενη μέρα θα μπορούσε να δοθεί μαζική κεντρική απάντηση με διεθνιστικό συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας και κάθε πόλης. Η οργάνωση μας συνέβαλε σε αυτήν την κατεύθυνση περιφρουρώντας 5 σχολεία της Αθήνας και του Πειραιά.
Η υποτίμηση του φασιστικού κινδύνου, μέσα και έξω από τα σχολεία, μετά από μια χρονιά δυναμικών προσπαθειών ανασυγκρότησης της ακροδεξιάς πάνω στο μακεδονικό, της επικράτησης Μπολσονάρο στη Βραζιλία, του θολού χαρακτήρα των κίτρινων γιλέκων είναι κάτι παραπάνω από επικίνδυνη. Είναι καιρός το αντιφασιστικό κίνημα να αφήσει στην άκρη δικαιολογίες τύπου είναι μαθητές, γραφικοί, λίγοι, ακίνδυνοι και εν όψει των Ιμίων να προάγει θαρρετά το διεθνισμό και τον αντιφασισμό. Πρέπει και θα ανακόψουμε κάθε προσπάθεια ανασυγκρότησης της ΧΑ, του κεντρικού φασιστικού φορέα.
Όσο κι αν ελπίζουν στην πολυδιάσπαση του κινήματος και την εθνικιστική, πατριωτική ρητορεία μέσω της οποίας επιδιώκουν την αύξηση της επιρροής τους και τη δυναμική επανεμφάνιση τους, το αντιφασιστικό κίνημα δεν θα επαναλάβει λάθη του παρελθόντος και θα τους τσακίσει.